Zuid Korea: Shopping

Seoul (Songwontel (301), woensdag 24 oktober 2012

Ik weet niet precies wat de echte veroorzaker is - de literfles bier óf de vermoeidheid - die ervoor zorgde dat we vandaag erg laat op zijn gestaan. Ondanks alle goede bedoelingen komen we pas om 09:40 uit bed. Met nog steeds wat pijn in de rug en in spieren waarvan ik allang vergeten ben dat ik ze nog heb.
Het ontbijt in het Songwontel laten we maar voor wat het is en om half elf gaan we op zoek naar de McDonald’s die ik gisteren niet kon vinden. Ook op deze ochtend loop ik door de buurt alsof ik hier al jaren woon. Met de kaart van de Koreaanse McDonald’s in mijn geheugen geprent lopen we door de smalle straten van “Insadong”. En precies waar het restaurant van de gouden bogen zou moeten zijn heb ik gisterenavond ook voor het hotel in renovatie gestaan. Ik ben dus nog niet helemaal gek geworden!
Dat is ook meteen het einde van de ontbijt inspiraties en we vallen de eerste de beste GS25 minimarkt binnen. Lyka zoekt naar een sandwich en ik ga op jacht naar een koffie en een warme chocolademelk. We slagen beiden in onze opdracht en bij de kassa komen we weer bijeen. De zwart bebrilde kassaman - zonder glazen in het montuur - deelt me de schade mee door met zijn dikke worstvinger naar het getal op het beeldscherm te wijzen. 4000 Won (€ 2,85) is een redelijke prijs wanneer je in de supermarkt zit te eten met een paar andere hongerige Koreanen die je vreemd aan zitten te kijken alsof je een buitenaards wezen bent.
We passeren het moderne, en het traditionele, Korea. De “Bosingak” Bell-Tower is indrukwekkend met de bewakers in traditionele kleding. Natuurlijk wil Lyka op de foto met een van de bewakers.
Het is tijd om te gaan winkelen. Lyka heeft nog een hele wc-rol met wensen wat ze graag wil kopen en Seoul is een ideale plaats om er een paar af te strepen. De prijzen zijn redelijk en de kwaliteit is goed.
Een van de belangrijkste voorwaarden om een stad te stichten in de oudheid was een onafgebroken aanvoer van vers stromend drinkwater. Voor Seoul is dat niet anders geweest. En ook zoals in veel steden moesten de oorspronkelijke levensbelangrijke waterstromen plaats maken voor wegen om het groeiende gemotoriseerde verkeer in goede banen te leiden. Het water moest ondergronds en het asfalt eroverheen.
Veertig, vijftig jaar later is het verkeer de paria in de pels van het milieu geworden. De straten werden overal ter wereld opengebroken en verwijderd. Het stromende water werd weer zichtbaar gemaakt en maakte de stad meer leefbaar. De langzaam kabbelende oase van de “Cheonggyecheon” beek is veranderd in een recreatiegebied midden in de ontstane wereldstad.
Bij het eerste de beste warenhuis gaan we maar naar binnen want ik moet ook nodig naar het toilet. De “LOTTE Department Store Main Store”, is een warenhuis van formaat waarbij “de Bijenkorf” in Amsterdam op een buurtwinkel lijkt!
Eenmaal binnen staan we ook versteld van wat we allemaal zien. De kunstwerken gemaakt met strookjes gekleurd papier zijn erg indrukwekkend. Natuurlijk zijn er ook verwijzingen naar het liedje “Gang Nam Style” van de Zuid-Koreaanse zanger “PSY”.
Op de 4e verdieping wordt er alleen maar kleding voor de buitensport verkocht. Lyka roept Lyka aaneengesloten: ‘I like, I like, Ohhhh, I like that one too!’
De prijzen zijn helaas zo hoog dat ze na een korte inspectie van het prijskaartje uit zichzelf al nee schud.
Na een kleine twee uur na het ontbijt wordt het alweer tijd om wat te gaan eten, die twee sneetjes brood voor het ontbijt blijken voor mij niet genoeg. Een klein eethuisje langs een hoofdstraat - de oppervlakte van het restaurant is een kleine vijf vierkante meter -  adverteert met een gerecht voor 2800 Won. Rijst met wat “Kimchi”, een andere ingelegde gele groente en een een rode saus gevuld met onduidelijke ingrediënten.
‘Ooooh, very hot!’, waarschuwt de vrouw met een opgestoken waarschuwende wijsvinger die vergezeld gaat met een brede glimlach.
‘No problem!’, verzeker ik haar met een geruststellende stem en een nog bredere glimlach op mijn gezicht.
Voorzichtig zoekt de opgeluchte vrouw haar weg naar de nog kleinere keuken achter het restaurant. Enkele minuten later verschijnt ze met twee kleine dampende styreen schuim schaaltjes. Ze wacht even voordat ze de deksels sluit. Deze lunch wordt even later opgehaald door een verbaasde klant die zijn ogen niet kan geloven wanneer hij ons aan tafel ziet zitten.
Het onbekende gerecht smaakt zo slecht nog niet maar het is zonder twijfel het pittigste gerecht dat ik ooit in Korea heb gegeten.
We vervolgen onze weg naar het “Seoul Station” en kopen bij een kleine winkel voor Lyka lange sokken en fleece handschoenen, ze zal het in ieder geval tijdens ons verblijf in Zuid-Korea niet meer koud hebben!
Korea is lang bezet geweest door het keizerrijk Japan. Een standbeeld van een man met een bom in zijn hand trekt onze aandacht. Het is “Kang Ugyu” in het Koreaans “Hanja”. Hij was een arts in de Koreaanse geneeskunde en een strijder voor de Koreaanse onafhankelijkheid tijdens de Japanse koloniale periode. In 1919 probeerde Kang Saitō Makoto te vermoorden, die als gouverneur-generaal van Korea diende, maar faalde.

Kang Ugyu was de eerste gewelddadige verzetsstrijder tegen de Japanse bezetting na de Eerste Maart Beweging. Het was een grote waarschuwing voor Saitō en heeft ook sterk bijgedragen aan het bevorderen van het bewustzijn onder Koreanen in binnen- en buitenland. Door standvastig vast te houden in het aangezicht van onrecht, levenslang in de gevangenis en executie, inspireerde Kang Koreanen die nog steeds betrokken waren bij de onafhankelijkheidsbeweging. Er staat een standbeeld van Kang op Seoul Station Plaza.

Bij het enorme treinstation aangekomen is het eerst tijd voor een bakkie koffie met een donut. Mijn maag is nog steeds niet gevuld en elk beetje voedsel helpt om de grote trek te verminderen. We zitten aan een tafeltje naast een roltrap en terwijl we een eindeloze rij mensen naar boven zien verdwijnen valt ons een ding meteen op. Koreanen hebben geen grijs haar! Lyka kan haar ogen niet geloven wanneer er eindelijk een man in zijn oude kloffie met grijs haar de roltrap op gaat. Waarschijnlijk denken ze hier in Zuid-Korea: “Grijs is oud, en oud is zwak!”
Bij de klanteninformatie van “Korail” in het enorme treinstation krijgen we van een meisje - dat uitstekend Engels spreekt - snel de informatie waar we naar op zoek zijn. De trein van Seoul naar Mokpo vertrekt iedere dag om 11:45 vanaf het “Seoul Yongsan” treinstation en zal om ongeveer 16:52 in Mokpo arriveren.
Dat wordt dus een heerlijk ritje in een trein van ruim vijf uur door het afwisselende landschap van Zuid-Korea. Ook de prijs van 26.600 Won (€ 19,- voor ong. 250 Km) per persoon valt nog wel mee als je bedenkt dat we bijna van het uiterste noorden naar het uiterste zuiden gaan.
‘Mission accomplished!’
We slaan vandaag het bezoek aan de Seoul Tower over en gaan langzaam weer richting Insadong! Seoul is bezaaid met dure warenhuizen maar ook met goedkope markten. Op de terugweg komen we dus op zo’n markt terecht waar Lyka haar ogen uitkijkt. Toerist- en portemonnee vriendelijk! Twee paar warme leggings met een rokje er aan vast en haar dag kan al niet meer kapot.
Net voordat we bij het hotel arriveren proberen we nog wat van het Koreaanse straatvoedsel. We hebben deze spiesen gisteren al gezien maar we konden het vlees niet thuis brengen. Vandaag helpt een vriendelijke oude Koreaanse vrouw ons met het bestellen, ze verteld ons ook meteen dat het vlees kip is waar het bot uit is verwijderd. De spiesen kosten 2000 Won per stuk. De spiesen zijn overheerlijk en elke Won dubbel en dwars waard. Wij hebben er in ieder geval weer wat bijgeleerd.
Na een schrijfpauze in het hotel - het internet werkt maar voor de helft en de 1,25 liter flessen Hite bier smaakten me prima - gaan we twee uur later weer op pad voor een avondwandeling en het avondeten.
Tijdens de namiddagrust is er ook een goed bericht gekomen! AirAsia bied ons ongeveer € 100,- schadevergoeding per persoon aan voor het ongemak van de vertraging. We kunnen die vergoeding gebruiken voor tickets in het komende jaar mits we binnen drie maanden boeken. We overleggen onderweg naar een restaurant en besluiten dat we volgend jaar naar Taiwan of Japan gaan.
Niet ver van het hotel vandaan zien we een restaurant waar ze “Katsu” - varkensschnitzel met kerriesaus - serveren. Het plastic voorbeeld in de etalage is een kunstwerk op zich en Lyka wil het meteen proberen. Voor mij is het natuurlijk weer de “Dolsot Bibimbap”! Een Koreaanse klassieker die in een miljoen varianten in een miljoen restaurants wordt geserveerd en niet snel gaat vervelen.
Met de buikjes vol stappen we ruim een half uur later weer de koele avondlucht in. Lyka kan de frisse avondlucht opvallend goed verdragen. Zelf ga ik al snel op zoek naar een muts om mijn oren warm te houden. De rit in Maleisië van het circuit naar het centrum van Kuala Lumpur - kletsnat van de regen en in superkoude bus - was een ideale situatie om een kou op te lopen. Ik moet er nu voor zorgen om niet ziek te worden.
Seoul is een vriendelijke en veilige stad in het geciviliseerde Verre-Oosten waar je s’avonds heerlijk kunt wandelen. De rivier die ze in ere hebben hersteld - tien jaar geleden raasde hier auto’s over een snelweg - is een oase van rust waar je samen romantisch kunt wandelen, en van elkaar genieten. Ook is er overal kunst aanwezig. De hele rivier is omgeven door vissen in vele kunstvormen, hoe toepasselijk.
Zo komt onze eerste dag in Seoul aan een einde. Straks op de kamer nog wat schrijven - enkele foto’s verwerken - een ijskoud biertje drinken en dan naar bed. Morgen wordt het een culturele dag!