zondag 17 augustus 2008

Singapore, terug naar de tweede wereldoorlog

Singapore, 17/08/2008

Het was alweer zondag vandaag en dan trekt heel Singapore er zelf ook massaal op uit. Het is dan ook een goede raad om populaire plaatsen te mijden en een alternatief te zoeken. Mijn alternatief kwam in de vorm van het Fort Canning Park. Natuurlijk was ik hier jaren geleden al eens een keer geweest maar het voordeel van lichte Altzheimer is dat je veel plaatsen best nog een keer kan bezoeken.
Vandaag werd er gewandeld! Eigenlijk pas voor het eerst op deze reis, ik zit niet lekker in mijn vel en ik voel me niet 100%. Vermoeidheid of een virus? Ik weet het niet maar mijn eten smaakt me in ieder geval goed. Nu was ik wel op tijd voor mijn ontbijt en onder een half bewolkte lucht ging ik van het Funan IT center op weg naar de Fort Canning Hill. Onderweg dacht ik eigenlijk maar aan één ding. Een Apple iPhone. Ja ik weet het, ik heb eigenlijk helemaal geen werk voor dat ding maar ik zou er toch graag één hebben. Nu is er ook voor de helft van de prijs een alternatief aanwezig in de vorm van een iPod Touch, bijna helemaal iPhone maar je kan er niet mee bellen. Ik kijk wel wat ik doe.
Wat mij het eerste opviel was de rust in het park, ik was zo goed als alleen in deze groene oase midden in Singapore. In de loop der tijd heb ik een interesse opgebouwd voor botanische tuinen en de plantenwereld die er wordt tentoongesteld. Het is eigenlijk een dag rusten terwijl je actief bent in de natuur. Mijn eerste bezoek was aan de plaats waar er opgravingen zijn geweest met bewijzen dat Singapore rond 1200 als bewoond was. De Chinezen en Arabieren waren hier kind aan huis en de handel tierde welig. De lucht trok nu dicht en de donder kwam vanuit de verte aanrollen. De donder zwol aan en de lucht werd zwarter totdat er om een uur of half één de eerste regen naar beneden kwam. Losse verdwaalde grote regendruppels gingen over in een tropische regenbui zoals je alleen maar hier kan meemaken. Ik schuilde bij de tombe van Sultan Keramat Iskandar Shah. Nou ja, volgens de overlevering dan. Het verhaal gaat dat hij uit Singapore (Timasek) vluchtte na een aanval van de Siamezen en in Melaka een nieuwe nederzetting stichtte. Het is dus niet echt logisch dat hij na de nederlaag terug ging om hier begraven te worden. De moslims willen de legende graag in leven houden en daarom is hier een tombe. Helaas voor mij was er ook een vrijwilliger in de vorm van een opzichter aanwezig die de tombe rondom schoonmaakte en van duivenpoep ontdeed. Jammer genoeg voor mij want ik mocht onder geen beding op de tombe zitten terwijl ik schuilde voor de regen. Gelukkig was de bui maar van korte duur en ging over in een lichte miezer regen die best aangenaam en verkoelend was. Zo ging ik dus op weg naar het hoofdgebouw in het park.
Lichtflitsen als bij een zware onweersbui waren van verre te zien. Wat was hier aan de hand? Natuurlijk zo nieuwsgierig als ik ben ging ik er op af. Een grote groep fotografen was bezig met twee modellen in een vreemde mode te schieten. Nu ben ik niet onbescheiden van natuur en haalde dus ook mijn camera tevoorschijn en begon heerlijk mee te schieten. Toen het begon op te vallen knoopten de fotografen een gesprek met de vreemdeling met de grote hoed aan en ook de twee kanjers hadden interesse in me. Man, wat een kanjers die twee. Dat is helaas niet meer voor me weggelegd! We wisselden gegevens uit en gingen ieder onze weg.
Nu ging ik op zoek naar de The Battle Box. De oude bunker diep in de heuvel die als commando post en hoofdkwartier had gediend tijdens de verdediging van Singapore tegen de Japanse aanvallers. Natuurlijk waren ze niet opgewassen tegen zo’n overmacht. Het kleine ontvangstgebouw, waar een video over de oorlog in Singapore wordt vertoont voordat je afdaalt, was al aardig vol toen ik de donkere ruimte binnen stapte. Een toegangskaartje kost S$ 8,- en dat valt best mee voor wat je allemaal te zien krijgt.
Met sirenes en luid geschreeuw op de achtergrond wordt je de bunker ingeleid en slaat de zware stalen deur met een klap achter je dicht. Je bent nu ruim 65 jaar terug in de tijd en het beleg van Singapore is in volle gang! In een bijna een uur durende levendige rondleiding wordt je een beeld gegeven van het leven onder de grond en de geschiedenis van de overgave van Malaya en Singapore verteld. Mijn dag zat er alweer bijna op en na een goede kop koffie was ik op weg naar mijn hostel.
‘s Avonds doe ik meestal rustig aan met een maaltijd en een paar biertjes. De gebakken noedels smaakten me weer goed en ik zat deze keer met een wel heel stille oudere man aan tafel. Misschien had hij problemen of gewoon helemaal geen zin om te praten. Voor de verandering stapte ik nu een halte vroeger uit de MRT dan normaal en liep rustig door Geylang om te genieten van de drukte in de Chinese wijk. Wat een oploop van volk zo op de zondagavond. Iedereen eet en drinkt en heeft het prima naar zijn zin, een heel ander gezicht dan de zondagavond in Nederland. Morgen gaan we in ieder geval naar de Dinosauriërs in het Singapore Science Center.
Copyright/Disclaimer