We hadden ook gisteren al kunnen vertrekken maar omdat we ook de pinkstermaandag in het komende weekend extra hebben kiezen we er voor om op vrijdagochtend te vertrekken. Het afgelopen weekend en de afgelopen week heb ik alweer veel aangeschaft speciaal voor in de camper zodat we niet zo heel veel hebben te verhuizen. Het grootste gedeelte is eigenlijk het voedsel dat is aangebroken of bederfelijk uit de koelkast. En natuurlijk de blikken overheerlijk witbier!
Na een weekend in Duitsland gaan we nu richting het zuiden. Gepakt en gezakt, vol goede moed gaan we richting België, wel met een kleine omweg want we moeten nog even langs de Lidl in Kerkdriel. Het komende weekend is niet helemaal gepland met dagelijkse bezigheden maar we gebruiken de wandelingen van Route.nl als leidraad. Vandaag hopen we te eindigen in Vorselaar (provincie Antwerpen) waar een boswandeling van een kleine zes kilometer op ons wacht.
De koelkast is goed gevuld en de Garmin is ingesteld. Zodra we Vught zijn gepasseerd komen we in de buurt van een populaire parkeerplaats. Dat is de plaats waar we meteen maar lunchen. Het is een heerlijke ruime, en tegelijk ook, rustige parkeerplaats. Vorig weekend zijn we op maaltijdsalades uitgekomen als ideale lunch voor ons tweeën. Met een vers belegd broodje en een kop koffie is het precies genoeg voor ons beiden. Na de lunch rijden we richting onze bestemming voor vandaag.
Zodra we Nederland verlaten veranderd de omgeving. We hebben zelfs enkele kasseien stroken door kerkdorpen in Vlaanderen! Ook het landschap veranderd snel, van akkerbouw naar bossen met akkerbouw er tussen door. Aangekomen in Vorselaar storten onze plannen als een kaartenhuis in elkaar! De Garmin leid ons via zandwegen naar een punt aan het einde van een doodlopende weg. Er is geen enkele mogelijkheid om te parkeren en/of te overnachten. Na de wegen in de omgeving nog eens goed te hebben bestudeert doe ik een tweede poging om langs de wandeling een parkeerplaats te vinden. Het is hetzelfde verhaal! Een tweede doodlopende weg met ook hier gelukkig de mogelijkheid om gemakkelijk te keren.
Dan maar naar Vorselaar! Wat een dorp! Wat een overvloed aan enorme villa’s! Hier zit veel geld, dat kun je wel zien aan de auto’s op de opritten. Wij gaan zoeken naar het kerkhof of het sportpark. Een eerste parkeerplaats heeft vreemde aanduidingen die voor ons in de categorie puzzels thuishoren. We lezen samen hardop de tekst nog een keer en komen tot dezelfde conclusie. Een parkeerplaats met verboden te parkeren met uitzondering van voertuigen met een bewonerskaart. Pas vrijdag na 18:00 mogen anderen hier parkeren met een maximale parkeertijd van een uur.
Bij het sportpark, ook nog eens aan een doodlopende weg, vinden we een plaatsje dat veel potentieel heeft. Het is alleen de vraag of het hier vannacht ook rustig is. We weten natuurlijk niet of er op vrijdagavonden wat te doen is op het sportpark. Het is wel opvallend fris zo aan het einde van de middag, de zon schijnt maar de fleece moet wel aan om enigszins warm te blijven.
Nu vandaag de middagwandeling is weggevallen zoek ik op de website van Route.nl naar een wandeling voor morgen. Lyka is druk met Spotify op haar iPhone en geeft geen antwoord op mijn vragen. Wanneer ik de mogelijkheden voor de wandelingen voor morgen opnoem reageert ze meteen bij het horen van de veertien kilometer. Dat vind ze wel een beetje teveel van het goede. Vier kilometer vind ik weer te weinig dus komen we uit op een compromis in de vorm van een wandeling van ruim acht kilometer in de buurt van Herenthout.
Na een middag van relaxen en lezen begin ik aan het avondeten. Dat is het moment van de dag dat ik me helemaal kan ontspannen. Rustig op mijn gemak met een leuk muziekje op de achtergrond een maaltijd bereiden. Het is eenvoudige en gezonde maaltijd, de boontjes zijn vers en de rest wordt gebakken in olijfolie. Met smaak gaan beide borden helemaal leeg. Ik weet niet of het de lage temperatuur is of de inspanning die het lichaam laat snakken naar het voedsel. De kop van dit weekend België is er alweer af en morgen wordt het hopelijk weer wat beter. Wel na een koude nacht, zes graden is de voorspelling, dus de kachel zal vannacht waarschijnlijk wel aanblijven.
Terwijl ik buiten nog enkele zaken aan de camper inspecteer raak ik in gesprek met een gezette dame waarvan ik haar kledingkeuze maar moeilijk kan classificeren. Onder het eten is het blaffen van honden begonnen en dat duurt na het eten ook nog voort. We blijken naast een baan te staan waar politie honden worden getraind. Erg interessant en ik wordt meteen uitgenodigd om later een kijkje te komen nemen.
Na de koffie neem ik afscheid van Lyka, die haar favoriete tv-serie kijkt, en ga op zoek naar het clubhuis van de hondensport vereniging. Het is een klein clubhuis met een grote hout gestookte kachel in het midden waarvan de gehele gemeenteraad van Utrecht vreselijke nachtmerries van zou krijgen! Fijnstof is hier nog een exotische term. Van een overheerlijke Duvel voor twee euro kan ik alleen maar dromen.
De drie mannen die vanachter het glas naar de rennende, springende en bijtende honden zitten te kijken hebben een accent dat zo zwaar is dat ik er maar weinig van kan maken. Een begrijpelijk gesprek met elkaar voeren wordt dan ook heel moeilijk. Toch lukt het ons enigszins om over bier en eten te praten. De eerste Duvel wordt gevolgd door een tweede, een mens kan tenslotte niet op een been staan, en de klok loopt langzaam richting tien uur.
Ik voel aan de ogen die ombeurten van mijn glas naar de klok gaan dat het tijd is om op te stappen. Het was een leerzame en onderhoudende avond met de lokale bevolking van Vorselaar. Nu nog wat tv kijken, vanaf een memory stick, en dan lekker onder het dekbed. Er is niets zo vermoeiend als met de camper onderweg zijn!
