Mehr (naast de kerk), zaterdag 12 mei 2018
Na ons korte uitstapje naar Duitsland kiezen we ervoor om vandaag weer naar Nederland te gaan. De redenen zijn eenvoudig, hier zijn geen wandelingen en vanavond wil Lyka het “Eurovision Songfestival” kijken. Twee goede onderbouwde redenen van twee verschillende partijen!
Uit het ene raam zie ik een bewolkte lucht en uit het andere raam een blauwe lucht. Het weer zal volgens de berichten in de loop van vandaag omslaan en morgen is het 70% regen. Dat maakt de plannen voor morgen ook gemakkelijk. Rustig ontbijten en daarna in een slakkengang naar Zaltbommel. Met een beetje geluk zijn we op tijd thuis om wat voetbal en Max Verstappen te zien.
Terug naar vandaag! We hebben prima geslapen. Ondanks de onverwachte drukte naast de camper gisteren laat op de avond zijn we hele nacht niet meer gestoord. We zijn weer fris en gaan proberen vandaag wel een wandeling te maken. We gaan wandelen in Nederland bij gebrek aan wandelingen in Duitsland.
Op weg naar Afferden wordt onze interesse gewekt door een Romeinse Nederzetting die langs de weg uitgebreid wordt geadverteerd. We zijn net voor Xanten, er zijn verkeersborden die naar een amfitheater en naar een museum wijzen. We hebben niet veel woorden nodig om te besluiten dat we dat maar eens nader moeten gaan bekijken.
De drukte neemt met elke meter die we dichterbij komen toe en eenmaal in Xanten is het een drukte van jewelste. Het jaarlijkse festival valt in dit weekend en zover het oog reikt staan auto’s geparkeerd op de weiden rond het kleine stadje. Laten we daar nu net geen zin in hebben! Onze interesse is gewekt en we komen zeker nog wel een keer “achter Nijmegen” zoals we deze buurt nu noemen.
Ons lijstje in de camper voor de aan te schaffen producten is al aardig lang geworden dus een bezoek aan de Lidl laten we niet achterwege. Wat is die Duitse Lidl toch een heerlijke winkel. Ook de Duitse Action wordt met een bezoek vereerd zodat het oude lijstje in de afvalzak kan en een nieuw lijstje kan worden gemaakt. We zijn tenslotte niet voor niets aan het “proefdraaien”. We willen de camper achter het huis klaar hebben staan zodat we alleen onze kleding en aangebroken etenswaren uit de koelkast moeten laden voordat we vertrekken. België en Duitsland zijn beiden ongeveer vijftig kilometer van onze voordeur dus we hoeven niet ver te rijden om van het buitenland te proeven.
Bij Afferden in Limburg ligt het “Nationale Park de Maasduinen”, Route.nl wandelroute 765756 “Wandelen door de Maasduinen” is de bron van inspiratie voor de wandeling die ik in mijn GPS heb geladen. We parkeren de camper bij “Boscafé Het Rimpelt”. Over het café kunnen we gewoonweg niets zinnigs zeggen omdat het reizen met een camper je vrijheden bied waar het bezoeken van café’s normaal gesproken niet bij komt kijken. Het ziet er gezellig uit en wat ik op de bordjes bij de gasten zie liggen lijkt ook niet te versmaden.
Wat tijdens de eerste stappen in het eerste in het oog springt is de molen langs de weg. Een korenmolen genaamd “Nooit Gedacht” die tot enkele tientallen jaren geleden nog gewoon in gebruik was. Tegenwoordig hebben moderne machines het malen van het koren voor ons dagelijks brood overgenomen. Maar gelukkig zijn er ook nog genoeg hobby molenaars die enkele weekenden per jaar de molenstenen in beweging zetten voor fanatieke bakkers die nog authentiek brood willen bakken.
We slaan rechtsaf de natuur in. Lyka begint een verhaal dat ze op school heeft gehoord over teken. Ik ben stomverbaasd! Leren ze dat op de school om in te burgeren? Ik moet er ook om lachen, boekenwijsheid is ook wijsheid en veiligheid boven alles. Ik was al verschrikkelijk eigenwijs maar nu mijn levensjaren richting de zestig gaan lijkt het wel of ik met elke dag die verstrijkt nog eigenwijzer wordt.
Het is een mooie wandeling en die brengt ons langs gevarieerde landschappen. Ho! Effe wachten, een steen in mijn schoen!
Dan gaan we weer verder. Hoewel we maar 6,22 Km hebben afgelegd kan Lyka het toch wel voelen. Ik ben niet geheel aangeslagen maar de kilometers door het mulle zand zijn toch ook te voelen. Laten we maar hopen dat ik deze zomer genoeg kilometers kan maken om weer helemaal fit te worden.
Met knorrende magen vertrekken we richting het noorden. Een plaatsje om de lunch te nuttigen en als het nog beter kan ook een plaatsje om de nacht door te brengen. Ik rij twee keer verkeerd en kom om wegen zo smal dat ik hogere machten vraag om tegenliggers te laten oplossen in lucht. Gelukkig is het hier zo rustig op het Duitse platte land dat we geen verkeer zien.
Het mag een vreemde plaats zijn maar de lunch, Mexicaanse maaltijdsalade met kip en bonen smaakt ons uitstekend. Een paar stukken brood en de nu ingeburgerde olijven en feta kaas. We kunnen hier 100% zeker niet blijven staan dus gaan we snel weer verder.
Ook in Duitsland blijken de winkels op zondag gesloten, ik kan me nog goed herinneren dat ze ook op zaterdagmiddag dicht waren, dus moeten we nog brood voor het ontbijt van morgen kopen. Net buiten Kranenburg passeren we een industrieterrein vol met bekende winkels en mooie parkeerplaatsen gevuld met Nederlandse auto’s. Brood is snel gevonden maar de parkeerplaats is toch niet helemaal wat we zoeken. Na een bakkie koffie gaan we snel weer verder op zoek naar een rustig plekkie naast een kerkhof en/of kerk.
Als door de vader uit de hemel zelf gegeven rijden we verkeerd en komen terecht in het dorpje “Mehr”. Een mooie rustige parkeerplaats met zelfs een tafel naast de camper. Hemels en gratis, dat kunnen we waarderen.
Op het kleine kerkhof staan enkele schitterende oude grafmonumenten, vermogende mensen overleden tussen twee wereldoorlogen. Het moeten zware tijden zijn geweest. Een tachtigjarige man die bezig is met het graf van zijn vrouw verteld me een heel verhaal over de historie van de graven. De puissant rijken uit het dorp die in de loop der jaren zonder nageslacht zijn uitgedoofd. Mijn Duits is nog prima! Met dank aan mijn leraren en leraressen die ik in de jaren dat ik op school zat maar moeilijk kon waarderen.
Het is al loom zomerweer in mei. Met de wandeling in de benen gaan we even rusten, niet slapen, nee, rusten. Een uur later schiet ik wakker met de deur open, er is geen levende ziel in het dorp te zien. Dat wordt vannacht weer prima slapen.
Shoarma in tortilla's is tegenwoordig een gerecht dat we graag eten. Patat, ook de oven versie komt dit camperseizoen nog niet echt van de grond! Zo’n rolletje, gevuld met sla, paprika, ui, tomaat en shoarma vlees is een heerlijk en gezond alternatief voor de patat.
Bier, wijn en het “Eurovision Songfestival” vullen de avond. Over de show is weinig zinnigs te zeggen! Lyka is blij en ik ben blij dat Lyka blij is! Morgen alweer naar huis want de oorlog met de gemeente Zaltbommel gaat de volgende fase in! Welterusten.