Thailand: Alweer 52 jaar jong!

Pattaya (Boxing Roo(8))

Het is alweer bijna 14 jaar geleden toen ik voor het eerst op reis ging om de as van mijn grootmoeder naar haar broer in Australië te brengen. Ik had een hele slechte tijd achter de rug en ik had het gevoel dat een verblijf in een ver vreemd land me goed zou doen.
Nu een lange tijd en een lange lijst landen later bevindt ik me in een ver paradijs voor mijn 52st verjaardag. Het kan vreemd lopen in het leven! Niet dat ik er spijt van heb, het zou er toch sowieso niets aan veranderen, maar sterker nog ik wil het over een andere boeg gaan gooien. Ik begin nu ook de slijtage te voelen, mijn rechtervoet en linkerknie beginnen steeds eerder te klagen als ik weer een keer aan het lopen ben. Na het lopen komt vanzelfsprekend het fietsen. En daar ben ik nu mee bezig. Ik ben aan het onderzoeken, ik lees veel over verre landen en hoe moeilijk of gemakkelijk het is om je fiets mee te nemen in het vliegtuig.
Gelukkig ziet het er allemaal heel positief uit en hoewel ik Lyka nog niet voor de volle 100% heb kunnen overtuigen staat ze er toch voor open. En dat is in ieder geval een goed begin!
Het is pas middag in Nederland maar is de zon al onder de horizon verdwenen. Ik ben bedolven onder een berg felicitaties via de email en op Facebook, het doet me goed om te weten dat ik zoveel vrienden heb over de hele wereld. Het reizen is nog niet aan een einde maar het einde komt wel met rasse schreden dichterbij. Ik besef dondergoed dat er straks echt een einde aan mijn rondzwervingen komt en dat ik dan weer een langere tijd in mijn geboorteplaats Zaltbommel zal doorbrengen. Maar dat is voorlopig nog niet aan de orde.
Ik wil jullie allemaal hartelijk bedanken en hoop jullie in april weer gezond te zien voor een biertje of een wijntje.


Geschreven op mijn iPad, de foto's volgen later.