Ik heb geslapen als een os! De volle strakke twaalf uur, mede door mijn vrij rustige bovenbuur van mijn stapelbed. Het eerste wat hij me verteld als ik opsta is de datum. Het is vandaag vrijdag de dertiende! Nu is het niet zo dat ik bijgelovig ben maar als je je toch al een beetje kwetsbaar voelt helpt het ook niet.
De helft van de hostel gasten doet zich tegoed aan het gratis ontbijt terwijl ik nog half versuft naar de douche loop. Zelfs mijn hotelzeepje van vorige week ligt nog op het smalle randje boven de deur. Het McDonald’s ontbijt wordt natuurlijk gevolgd door een lange sessie van de gezonde stoelgang op een super schoon toilet op de derde verdieping van een net geopend winkelcentrum.
En dan is het zover! Ik ga mijn laatste spullen ophalen bij “Adventure 21” en ik moet nog wat betalen. Bezweet en een beetje onwennig wordt ik door Alex en Richard begroet en er valt wat meteen wat van mij af. Wanneer even later Gordon binnenwandelt wordt het nog beter en een gesprek met twee klanten die net zijn teruggekomen uit Nepal is het laatste beetje wat ik nodig had. Als ik zo om mij heen kijk zou ik niet weten waarom het nu precies met mij verkeerd zou moeten gaan?
Met een plastic tas vol stukken van mijn uitrusting volg ik Gordon naar de overkant van de straat waar in de kelder het reisbureau is gevestigd die het allemaal heeft georganiseerd. Gordon zoekt nog een donsjack voor me uit en vol ongeloof kijk ik naar “nog meer” uitrusting! De zeven extra nachten worden geboekt en ik betaal met Amerikaanse Dollars, ik heb nog zoveel van dat spul dat ik er eigenlijk zo snel mogelijk vanaf wil. Ik ben bang dat de Amerikaanse Dollar in de toekomst nog verder in waarde zal dalen. Wat er nog over blijft na mijn bezoek in Nepal zal ik omwisselen in Singapore Dollars, waarschijnlijk om een aanbetaling voor volgend jaar te doen.
Er was ook nog één ding vergeten! Ik moest nog wat blikjes vis en zakken noten gaan halen.
“Nog meer bagage”, denk ik terwijl ik een flinke zucht slaak.
Het maakt weinig uit want de regen komt, zoals gewoonlijk rond deze tijd van het jaar, met bakken uit de hemel. Dan maar met een kleine omweg via de “Singapura Plaza” met haar Carrefour supermarkt terug naar het hostel. Tijdens het inkopen bedenk ik me dat instant noedels ook goed van pas kunnen komen voor het ontbijt. Het heeft niet lang geduurd voordat ik dit uit mijn hoofd zet.
“Niet nog meer bagage!”
“Wacht nu eerst maar eens rustig af!”
Over twee weken ben je een stuk wijzer en dan weet je ook precies wat je de volgende keer te wachten staat!
In het hostel zat een vriendelijke jongen aan tafel waar ik nog even snel een praatje mee maakte. Ryan had nog een paar dagen te gaan in Singapore en nam met open armen mijn uitnodiging aan om vanavond de stad in te gaan voor een paar biertjes.
Rond half zes gingen we op stap en we begonnen met een stevig bord Chinees eten. Daarna was het linea directa naar mijn favoriete terras voor een paar biertjes. Een prima voorbereiding voor mijn onwennige en onbekende reis naar het dak van de wereld.
