Ergens vroeg in de middag ging ik op pad terwijl ik wist dat mijn nieuwe camera deze middag zou arriveren. Ik was maar een heel klein beetje teleurgesteld dat ik hem niet kon testen tijdens mijn week in Schotland. Het was op een paar maanden na negen jaar geleden dat ik daar voor de laatste keer was geweest.
Over de vliegreis heb ik weinig bijzonders vertellen, alles ging zoals verwachtte van een budget luchtvaartmaatschappij. Smalle stoelen en je moet voor alles aan boord van het vliegtuig extra betalen. Een minuut of tien te vroeg landen de Airbus A219 op Edinburgh International Airport.
Omdat we te iets vroeg waren was ik niet verbaasd dat Dean niet op me stond te wachten. Ik pinde snel wat geld uit de ATM en ging nog een keer naar het toilet. Eenmaal weer bij de aankomst hoorde ik een fluitje vanuit de verte en daar was Dean. Het was ondertussen ook al weer ruim twee jaar dat we elkaar voor het laatst hadden gezien. Mensen, de tijd vliegt en alles gaat veel sneller dan je denkt!
We hadden elkaar onderweg in de auto genoeg te vertellen en ook om elkaar in te lichten wat onze plannen waren voor de komende week. Nadat we een klein hapje, een homemade curry, hadden gegeten met rijst en naan brood gingen we in de oude binnenstad van St. Andrews een paar biertjes drinken.
Het was natuurlijk reuze gezellig en dan gaat de tijd ook veel sneller dan je verwacht. Een paar vrienden van Dean voegde zich bij ons en wij waren natuurlijk weer de laatste gasten die de bar verlieten. Morgen hoeven we niet echt vroeg op te staan. We zien wel wat we gaan doen, vrijdag gaan we in ieder geval wandelen. Ik vindt het wel een beetje fris hier!
