Ik schrijf dit verhaal pas op 7 maart 2009.
Na dit weekend in Melaka weet ik eigenlijk niet goed meer wat te schrijven. Melaka is ondertussen zo gewoon geworden dat het net is alsof ik weer thuis in Zaltbommel kom. Mensen die ik tegen kom begroeten me met mijn naam en als ik op stap ga in het centrum dan kom ik veel oude bekenden tegen die bijna al vrienden zijn geworden.
En dan komt meteen de vraag in me op: Is dit een goed gevoel?
Het antwoord, is na niet zo heel lang nadenken: Ja!
Mijn reizen brengen me naar uithoeken
waarvan ik vroeger niet eens wist dat ze bestonden. Na al die plaatsen, gezichten en ontelbare keren afscheid nemen is er geen beter gevoel dan thuis. Als ik weer in Zaltbommel ben en ik rustig over de singels en wallen loop dan waardeer ik mijn geboortestad meer dan ooit. Het zijn die hele kleine dingen die het doen. Herinneringen in de Kloosterstraat en de Zandstraat, de oude groenteboer van Hees waar ik zakjes Smith Chips kocht voor een dubbeltje en het snoepwinkeltje van van Maurik in de Karstraat.Dat gevoel heb ik nu ook als ik in Melaka kom. Een bakkie echte Maleise koffie bij Teng, een vegetarische maaltijd bij de Indiër en een goede avond uit in Ringo Classic Pub met een handvol bekenden. En de rest van de week? Ja , net als in Nederland een beetje rondlopen, een praatje maken met een oude bekende en genieten van de unieke omgeving waar ik mij in bevindt.
Natuurlijk heb ik er ook wel eens over nagedacht waar ik echt zo gaan willen wonen als ik Nederland definitief zou gaan verlaten. De ophef die de me de laatste week heeft overvallen heeft mij ook daar een antwoord opgegeven. Hoogst waarschijnlijk Maleisië en met nadruk Melaka of Penang. Voor de meeste medelanders geeft Maleisië een beeld van een moslimland. Dat is natuurlijk niet geheel onterecht want de staatsgodsdienst is de Islam, maar de andere 45% van de bevolking is de mooiste mix van Indiërs en Chinezen die je je kan voorstellen. Fantastisch eten en kleurrijke festivals maken Maleisië tot een aantrekkelijk en avontuurlijk land.
Ik wil Thailand ook niet afkraken maar het Thaise eten is wel een beetje eentonig en de godsdienst en regering kunnen storend werken op het plezier hebben tijdens je vakantie. Nee, Thailand is erg leuk voor een vakantie maar ik zou er nooit langdurig (eventueel met een partner) willen wonen.
Het is vreemd dat mijn verhaal over Melaka nu eigenlijk over Thailand en Nederland gaat. De enige reden die ik kan bedenken is dat ik me nu erg thuis voel in Melaka, net als in Zaltbommel. We praten nu eenmaal liever over de vakantie dan over thuis toch? Thuis is saai en eentonig, vakantie is een jaarlijks terugkerend avontuur.
“Home Sweet Home”, nog twee weken en dan ben ik weer in mijn geliefde Maleisië gevolgd door een lang verblijf in Nederland. Rode kool met verse worst, bloemkool met een runderschnitzel, goulash kroketten en oude kaas. Wat kan het leven toch eenvoudig mooi zijn.
