Nang Rong (Smile Home Resort (1), maandag 4 november 2019We zijn alweer bijna een week verder en ik weet niet waar ik moet of waarover ik moet beginnen! Het was een vreemde week voor ons die ondanks de relatieve rust is omgevlogen. Ik lijk niet meer zo’n actief mannetje zoals ik dat vroeger onderweg was. Het nietsdoen gaat me steeds gemakkelijker af en Lyka lijkt dat tegelijkertijd te waarderen. We reizen nu op zeg maar halve snelheid door het leven en door Thailand.
De afgelopen week begon met een geplande rustdag. Het was heerlijk om na al die reis en bezichtiging dagen een dag niets te doen. Gewoon een beetje genieten van het weer, even naar de Tesco Lotus om te lunchen en dan de middag op het terras van de bungalow door te brengen met het luisteren naar de Nederlandse radio. Er zijn meer dan genoeg verhalen te schrijven en foto’s te verwerken. De drukke dagen in Ayuthaya hebben ons meer dan 400 foto’s opgeleverd!
De huid op mijn neus is zo hard als een vingernagel! En dan denk je dat je niet meer kan verbranden onder de tropische zon. Dus wel. Helaas is de zonnebrand in Pattaya achter gebleven en nieuwe zal hier op het platte land moeilijk te vinden zijn en/of schreeuwend duur zijn. Gelukkig zijn we ons er nu wel van bewust dat we ons moeten insmeren wanneer we in de toekomst met de motor op pad gaan.
Peter is de trotse eigenaar van een echte Hollandse frietpan! Dus we eten heerlijke frietjes met gegrilde kip en een bakje sla (Tesco Lotus). Thais eten is overheerlijk maar een keertje Hollandse frieten met sla is ook niet te versmaden.
Ook hier op het platte land van Thailand ben ik tussen zes en zeven uit bed. Zodra ik de deur van de bungalow open zwaai klinkt vanuit de verte een Limburgs: ‘Goedemorgen!’ Peter ligt dan al in zijn hangmat te genieten van de relatieve rust en een koele ochtendbries die boven de rijstvelden hangt. Gelukkig is het internet in het bungalowpark goed te noemen. Maar dat wil niet zeggen dat het allemaal goed nieuws is dat ik op mijn iPhone te zien krijg. Er is een uitloper van een tropische storm op komst die veel regen naar de Isaan kan brengen.
Nadat we met elkaar het probleem over het weer van de komende dagen hebben besproken besluiten we om maar een paar dagen langer in het bungalowpark bij onze vrienden te blijven. Het heeft namelijk weinig nut om ergens anders naar toe te rijden en daar te wachten totdat het regenfront voorbij is getrokken.
Dus de opeenvolgende dagen zijn haast allemaal hetzelfde. Vroeg opstaan, koffie zetten, ontspannen, genieten van lekker eten en af en toe een traktatie bij ons zelf gezette verse bakkie koffie in de middag. Het regenfront blijkt niet zo sterk als verwacht maar met tijden kwam er toch stevig bui uit de lucht gevallen. Op de laatste dag voor ons vertrek besluiten we om een laatste oefenrondje van honderd kilometer te rijden.
“Phanom Rung historical park” en "Muang Tam” zijn de bestemmingen en richtpunten voor deze korte rit. Ondertussen heb ik de GPS weer onder controle en tijdens deze laatste rit kan ik uitgebreid testen. We rijden langs de twee Cambodjaanse monumenten maar we gaan niet naar binnen.
Het zal wel aan mij liggen maar ik kan het met alle beste wil van wereld niet meer goedpraten dat toeristen 10X de entreeprijs moeten betalen die een Thaise toerist betaald. Toen de baht nog een prima wisselkoers had ten opzichte van de euro was dit nooit een probleem. Nu vinden we twee keer € 12,50 wel erg veel geld voor een hoop oude stenen die bezet is door een kudde lastige verkopers!
Op onze voorlaatste avond zijn we nog een keer met z’n vieren naar “de Schuur” geweest om te eten. Het was een heerlijk week die we in stijl afsluiten. We denken alweer vooruit naar de dagen die komen gaan. Onze geplande verblijven in Pattaya hebben we stevig ingekort om de eenvoudige reden dat we ons er niet meer thuis voelen en dat er voor hetzelfde geld veel betere plaatsen in Thailand en Azië zijn.
Laten we het er maar op houden dat wij zijn veranderd en de wereld om ons heen hetzelfde is gebleven. We hebben op dit moment het gevoel dat wanneer we Thailand aan het einde van deze reis verlaten het best wel eens heel lang kan gaan duren voordat we weer terugkomen.
Er is nog zoveel te zien en er ik heb steeds minder tijd! Voordat ik op de laatste avond in het “Smile Home Resort” bier ga drinken zijn de rugzakken gepakt en staat alles gereed om te vertrekken. Morgen moeten we bijtijds opstaan om nog even een bakkie koffie te drinken en zeker niet te laat bij de busterminal van “Nakhonchair“ te zijn.
