En op de zevende dag, rond tien voor zeven, word ik wakker op een camping waar de konijnen ’s morgens rond de camper grazen. We hebben ons doel bereikt maar we zijn nog niet klaar met Schotland. Ons avontuur is Schotland is nu pas begonnen. Buiten brandt de lentezon en vult onze accu met gratis elektriciteit. Dat ik nu ook meer gerust ben op de hele situatie met de camper zie ik terug in het feit dat ik uitzonderlijk goed heb geslapen na die overheerlijk fles triple van Delirium Tremens. Mijn vermoeidheid lijkt verdwenen en omdat we vandaag pas om 12:00 de camping hoeven te verlaten kan Lyka wat blijven liggen terwijl ik van de koffie en wat internet geniet.
Het ontbijt is weer klassiek Engels en de goedkope witte bonen in tomatensaus van de Tesco smaken ons prima. Deze keer, en ook in het vervolg, geen foto want dat ontbijt ziet er elke keer hetzelfde uit. De Cumberland worstjes zijn voor Lyka geen winnaar. Ze is sterker gekruid gewend maar zodra ik haar heb uitgelegd dat Engeland en Schotland nu eenmaal niet bekend staan om hun fantastische keuken, kebab en kerries uitgezonderd. Dus moet ik op zoek naar een smakelijkere variëteit!
Zelf schep ik de bonen twee keer op omdat we uit principe geen gekookte etenswaren bewaren. We hebben daar in de camper gewoonweg niet de ruimte voor. Ik werk het gebakken ei met twee worstjes en een tsunami witte bonen in tomatensaus weg met twee rijkelijk met roomboter besmeerde boterhammen, een “buttie” in het dialect, weg. Na het afscheid van de vriendelijke Nederlanders gaan we weer op pad. Ik heb een korte route uitgezet naar North-Queens Ferry om de stad te verlaten en daar drinken we de eerste koffie.
De rit door Edinburgh gaat me gelukkig goed af en ik kan met de hand op mijn hart zeggen dat ik de camper steeds beter leer kennen en begrijp. Het schakelen, omhoog en omlaag, gaat nu haast automatisch en onbewust zit haast altijd op het juiste toerental. En daar is de brug nar het koninkrijk van Fife! De verkeersbrug over de Forth of Five! We rijden richting het noorden en rechts van ons ligt de oude rode spoorbrug. Links zien we de 2e verkeersbrug in aanbouw. Een mooi beeld!
Mijn gedachten dwalen af, zonder gevaar op te leveren voor mijn rijkunsten, hoe lang het alweer geleden is dat Dean me voor de eerste keer mee naar Schotland nam voor kerstmis. Zal ik een bezoek brengen aan Rosyth? Òf zal ik over een paar maanden op de terugweg nog eens gaan kijken? Het wordt het laatste. Mooie herinneringen! Mooie herinneringen is alles wat er aan het einde overblijft! Nu komen we weer voor Dean naar Schotland. Zaterdag hebben we de bruiloft van Dean en Tona, een bruiloft die we niet mogen missen!
Onder de beroemde antieke spoorbrug drink ik buiten op de muur aan het water een kopje koffie en geniet van de Schotse voorjaarszon. Geniet, omdat ik weet dat het mooie zonnige weer niet drie maanden zal aanhouden. Vanaf de brug zet ik later op de Garmin een paar punten uit richting de oostkust van Fife. Vanaf vandaag gaan we ècht zwerven. Gewoon halverwege de middag een plaatsje zoeken waar het mooi en rustig is. Het is nog mei dus de grote golf campers moet nog richting Schotland komen!
Voor de lunch schieten we nog even snel bij de ASDA naar binnen voor een bak gemengde salade die straks met de restjes kip van gisteren en een snee volkoren brood als lunch gaat dienen. Drie gemengde paprika’s en een zakje rode uien gaan ook mee om de avondmaaltijd vanavond compleet te maken. Ik kan niet zeggen dat de supermarkten in Engeland en Schotland goedkoop zijn maar duur zijn ze ook niet.
Nog voordat we het geplande Kirkcaldy bereiken zie ik een schitterende parkeerplaats met een uitzicht op de bruggen en Edinburgh. Terwijl we een vorkje prikken genieten we van het uitzicht. Zo’n uitzicht zou een restaurant onbetaalbaar maken en wij hebben het met een bak salade met kip als lunch voor een paar euro.
De kleinverpakkingen sauzen wil ik nog een keer vermelden. Met de juiste mix maak ik steeds een andere dressing voor de salade zodat het nooit zal vervelen. in mijn gedachten reken ik snel uit dat ik zeker meer dan 50 verschillen smaken kan creëren met de ingrediënten die we aan boord hebben.
Ik merk dat Lyka ook haar twijfels over het reizen met een camper begint te verliezen. Zou het goede eten in de camper haar over de streep hebben getrokken? Het gevoel van onveiligheid is verdwenen of zou de warme douche haar zo goed hebben gedaan? Voor dat probleem heb ik al een ander strijdplan bedacht om het douchen niet meer zo lang te hoeven uitstellen. Maar later meer daarover.
Op de boulevard van Kirkcaldy genieten we opnieuw van de zon en het uitzicht. Een lichtreclame van Lidl stelt me op mijn gemak. We zullen niet omkomen van de honger! Op de boulevard aanschouwen we de Schotse bevolking die de zon verwelkomt. Met korte t-shirts en korte broeken wandelen ze voorbij terwijl met onze fleeces aan twijfelen of we zullen blijven zitten of naar binnen gaan. De mensen zijn een stuk sterker hier!
Het beoogde einddoel wordt niet gehaald omdat we een mooi plekje vinden aan de haven van Elie. Een vriendelijk gesprek met de uitbaatster van de cafetaria leert me dat we mogen blijven staan voor een nacht mits we £ 5,- doneren aan het havenfonds. Dat is vanzelfsprekend geen probleem en terwijl de vrouw mijn parkeerkaart schrijft parkeer ik de camper aan de rand van een gazon met een houten picknicktafel .
Het is een heel mooie plaats! De vrouw verzekert me dat het geen gewoonte is om campers te laten overnachten maar het seizoen is nog niet begonnen en omdat ik beloof geen kampeergedrag te vertonen en rotzooi te maken laat ze het toe. Voor de lezers die dit plekje ook willen bezoeken moeten zich realiseren dat het dus uw verzoek ook een NEE kan opleveren.
We zitten heerlijk in de zon en de frisse wind blaast door onze haren. De frisse wind bijt zelfs in onze oren! De wind zwelt nog wat aan en het lijkt alsof we in een boot op zee zitten. Zo schommelt en schud de camper in de wind. Zodra de parkeerplaats leeg is verplaats ik de camper zodat de neus in de wind staat en dat maakt al heel veel verschil!
Voor het avondeten hebben gebakken speklappen met gebakken aardappelen en groenten op het menu. Simpel, misschien niet zo heel erg gezond maar wel erg lekker! De speklappen smaken naar varkensvlees! Ze smaken echt beter dan ik me uit Nederland kan herinneren. Of zou het de reisbeleving zijn die me parten speelt? En ook opnieuw met een uitzicht dat niet snel zal vervelen. Ik trek nog maar een biertje open en schrijf de belevenissen van deze dag. Elke dag beleef ik er weer meer plezier aan. Elke dag sta ik met meer plezier vroeg op. Wat heb ik het reizen gemist! Met zomin mogelijk geld zoveel mogelijk doen! Daar draait het allemaal om.
“Mad Max 2 (1981)” en twee afleveringen van “The Big Bang Theory” sluiten de dag ontspannend af. Wat gaan we morgen weer allemaal beleven?
