De afgelopen week is voor ons vreemd verlopen. Om de een of andere mysterieuze reden hebben we de carnaval overgeslagen. Daar heb ik dus maar een paar foto’s van!
Na een nacht als een blok te hebben geslapen, met toch nog een snufje jetlag, was donderdag meteen een heel drukke dag. Mijn voeten voelden aan alsof ze de nacht in een middeleeuws martelwerktuig hadden doorgebracht en dat was meteen de belangrijkste reden dat we naar Den Bosch gingen. Natuurlijk hadden we nog meer in Den Bosch te doen maar nieuwe schoenen was de belangrijkste reden op de voet gevolgd door een bezoek aan de IND.
Het verlengen van de verblijfsvergunning leek me een omslachtig proces. Op het internet had ik al de formulieren bekeken en daarbij was de moed me in de schoenen gezakt. Een eindeloze stapel formulieren met de meest moeilijke vragen. Laat maar, we gaan wel naar Den Bosch. Eenmaal binnen bij de IND vielen me twee dingen meteen op, het was heel rustig in het kantoor en de koffie uit de automaat is gratis.
We zijn dus meteen aan de beurt en we vallen met de neus in de boter. De medewerker van de IND wil ons ter plekke helpen met het invullen van de benodigde formulieren, het is toch niet druk. De eindeloze stapel uit mijn gedachten wordt voor onze ogen aan het loket gereduceerd tot drie formulieren. Dat schiet op!
De eerste vraag is meteen de belangrijkste: ‘Zijn er belangrijke veranderingen opgetreden sinds de vorige verblijfsvergunning is afgegeven?’
Een volmondig en dubbel ‘Nee!’ is het antwoord van ons beide.
We moeten zelf enkele gegevens invullen, ondertekenen en onze paspoorten laten zien. En dat was het! We krijgen een bewijs dat we de aanvraag hebben ingediend en er moet nog een nieuw biometrisch profiel van Lyka worden aangemaakt. Binnen een half uur staan we weer buiten in de zonnige kou en zijn opgelucht dat het zo gemakkelijk is gegaan. Een high five en snel verder, het is best fris wanneer je twee dagen geleden nog in de tropische temperaturen verbleef.
Na de schoenen, bezoek aan de Indische Toko en een telefoonwinkel kunnen we weer naar huis. Mijn nieuwe schoenen voelen goed aan en de slechte schoenen zijn bij Scapino achtergebleven omdat ik daar nog tien euro voor terug kreeg.
Dat van de carnaval was vreemd! Ik had geen zin, Lyka had geen zin, en dat was meteen het einde van dit volksfeest voor ons. Na veertien jaar geen carnaval te hebben gezien ben ik bang dat ik dat punt nu voorgoed ben gepasseerd. Volgend jaar naar het warmere zuiden!
Maandag stond in het teken van het ophalen van de camper uit de winteropslag. En dat was gelukkig een positieve ervaring! Martin haalde me net na middag op, hij was redelijk opgedroogd van de carnaval, en eenmaal in de opslag startte de motor, na enkele onwennige omwentelingen, zonder problemen. Goed warm laten lopen en een stukje omrijden om alles goed door te smeren en op te warmen. Er zongen wel wat onwennige mechanische geluiden door de cabine maar dat is normaal na zes maanden stil te hebben gestaan. Terwijl ik door een miezerige regen door de Bommelerwaard reed kreeg ik langzaam het campergevoel terug. Ik hoop echt dat we een prima tijd tegemoet kunnen zien met ons oude Fordtje!
Dinsdag werd het klussen! Enkele provisorisch gerepareerde problemen werden vandaag goed en degelijk gerepareerd en/of gemodificeerd. De kapotte boiler is vorig jaar uit de camper gehaald en Lyka en ik bespreken nog steeds of we een warmwater voorziening nodig hebben. Lyka vindt van wel maar ik ben er nog niet zo zeker van. Een boiler op gas kost meer dan 10% van de aanschafprijs van de camper! Dus dat zie ik niet zo zitten, dat geld kan ik beter voor een grotere huishoudaccu gebruiken. Een elektrische boiler is veel goedkoper maar die werkt alleen maar wanneer je aan een elektriciteitspaal op een camperplaats kan staan. Tijdens het wild parkeren zal je daar geen warm water van hebben. We blijven hierover nadenken!
Woensdag kwamen de bestelde LPG gasdampflessen van Witkamp aan. Gelijk in de camper naar een benzinestation om de flessen met LPG te vullen. Zeventien kilo in twee flessen voor nog geen € 26,-, de flessen mogen de eerste keer niet helemaal gevuld worden i.v.m. het bevriezen van de 80% klep in de gasfles.
Dat is toch wel anders dan € 35,- voor een vulling van elf kilo propaan! Een fles werd meteen aangekoppeld in de caravan en de andere ging in de wacht voor morgen. De woensdag was omgevlogen en het werd buiten al donker.
Donderdag bezocht ik “de Schutskooi” in Kerkdriel voor onderdelen om de LPG fles in de camper aan te sluiten. In die winkel was alles te vinden wat ik nu direct nodig heb en ook veel spullen die ik later wel kan gebruiken. Maar eerst die gasfles aansluiten!
In een ver verleden ben ik ook nog een blauwe maandag loodgieter geweest dus dat met dat gas ging wel. Natuurlijk was er wat angst dat er lekkage zou kunnen zijn maar gezond verstand en secuur werken voorkomt veel problemen.
Met enige trots controleer ik voor de laatste keer mijn werk en koppel ik de gasfles aan, de kraan van de gasfles wordt geopend en het gas stroomt voor het eerst uit de stalen tank de gasleiding in. Geen gaslucht en geen gesis waar ik ongerust van zou moeten worden. De andere twee veiligheidskranen gaan open, veiligheid boven alles, en nog steeds lijkt alles in orde. Klik, klik, klik, druk ik op de ontsteking en in de kachel komt de waakvlam tot leven, ik hoor het gas door de sproeier stromen.
Met een zachte plof geeft de waakvlam het vuur door aan de brander. Het geluid wordt sterker en de warmte stijgt op uit de kachel, ik ben blij dat het allemaal goed gaat. Toch wil ik de kachel later nog laten controleren omdat de thermostaat volgens mij niet goed werkt, maar dat is voor later. Ook de branders van het fornuis werken prima dus het hoofdstuk gas lijkt goed te werken. Vanavond laat ik de kachel in de camper aan want ik ben benieuwd wat de temperatuur na zo’n koude nacht in de camper is.
Vrijdag ben ik al erg vroeg wakker. Door de kou en onder een staalblauwe lucht loop ik naar de camper om de kachel te controleren. De camper is niet afgebrand en dat is een goed teken. Binnen is het heerlijk warm en de thermometer geeft 25 graden aan, buiten is het 4 graden! Dat werkt dus perfect en tijdens het voorjaar zullen we niet omkomen van de kou. In de ruimte waar de gasfles staat is het ijskoud! Het verdampen van het gas neemt warmte weg uit de omgeving van de gasfles. Maar belangrijker is dat ik geen gas ruik! Toch wil ik volgende week nog even een professional de installatie laten besnuffelen om er echt zeker van te zijn dat alles in orde is.
De camper en wij zijn klaar om dit weekend een korte rit te maken om eens echt te proberen hoe het is, en om wat het inhoud, om met een camper onderweg te zijn. Vanzelfsprekend kunnen jullie onze verhalen en ervaringen op “Travels and Troubles” lezen.
