We hebben heerlijk geslapen! Terwijl ik nog experimenteer met de koffie, ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik de koffie het beste kan zetten en dat hij ook nog te drinken is, slaapt Lyka als een roosje. Waarom ook niet? Buiten verlicht en verwarmd de opkomende zon langzaam de omringende bossen. Het is hier rond de camper lekker rustig en zelf kom ik ook tot rust.
Nadat ik het verhaal van gisteren heb gecorrigeerd en gepubliceerd wordt het toch tijd voor het ontbijt. Het is en blijft natuurlijk behelpen in een kleine camper! Veel mensen denken bij een camper aan een huis op wielen met alle luxe die je thuis ook hebt. Voor ons is het in de bijna vierentwintig jaar oude camper een beetje als luxe kamperen.
Gebakken ei op ontbijtspek met witte bonen in tomatensaus. Een stevig en goed ontbijt dat bij Lyka een glimlach op haar mond brengt. In de ruim drie jaar die we nu samen zijn heeft ze van alles leren eten en goddank zijn er maar weinig gerechten die ze absoluut niet wil eten. Wanneer we langer op reis gaan met de camper zullen we het vlees waarschijnlijk afzweren en vegetarisch gaan leven. Om twee redenen, het koelen en de kans op besmetting van de groenten en andere zaken in de kleine koelkast.
Onze dagindeling voor vandaag wordt direct veranderd! We waren oorspronkelijk van plan om het “Oorlogsmuseum” in Overloon te bezoeken. Bij nader inzien vonden we de € 30,- entree voor twee personen wel een beetje aan de stevige kant. Bij het gebrek aan enthousiasme aan Lyka’s kant nemen we de beslissing dat we dat altijd nog wel een keer kunnen doen. We komen zeker terug op deze “camperplaats in Overloon”.
Ons volgende doel is Grave, een oud stadje aan de Maas met een gratis standplaats aan de jachthaven. Tijdens de korte rit naar Grave genieten we van het Brabantse landschap en het mooie weer. Het is ongelofelijk mooi weer voor de tijd van het jaar, veel weerrecords worden gebroken, en dat is mooi meegenomen.
De aankomst is een anticlimax na de mooie plek van gisteren. Een lelijke parkeerplaats verhard met restpuin van een bouwplaats, of sloop van een bouwwerk, aan de rand van de stad. Nee, dat nodigt niet echt uit om lang te blijven! De stadswandeling schuiven we ook op de lange baan en na een kort overleg beslissen we om verder langs de Maas te rijden. Dan komen we met elke kilometer weer langzaam dichter bij huis.
Net voor Appeltern bied zich een mooie plaats aan met schitterend uitzicht op de Maas met haar mooie natuur. De camper wordt op een zijweg geparkeerd en ik maak snel een lunch voor ons. Het is kwart voor twee en we hebben een hele middag voor ons. We proberen, na een kort overleg, vannacht hier wild te overnachten!
Voor mij is het niet moeilijk om mezelf te vermaken maar voor Lyka valt het stilzitten zonden internet niet mee. Na twee uur stil te hebben gezeten, ik heb ondertussen een tukje gedaan, wordt het haar te veel.
‘Blijven we hier?’
‘Ja, waarom niet?’
‘Saai!’
‘Geen internet?’
‘Ja, hoe ver is het naar huis?’
‘Dertig kilometer, een half uurtje rijden.’
‘Laten we naar huis gaan?’
Een uurtje later zit ze thuis weer met de iPad op Facebook via het snelle internet en de wereld is voor haar weer normaal. Ze zal toch moeten leren om zonder internet het leven door te komen want anders zou de camper wel eens een grote vergissing kunnen zijn.
