Lui, lui en nog eens lui is wat we worden als we in Malacca zijn. Ook vandaag gingen de ogen pas om acht uur open gevolgd door een flinke internetsessie met drie koppen koffie op het nachtkastje. We moesten ons zelfs haasten om op tijd beneden te zijn voor het ontbijt. Ja, voor € 9,25 per persoon per nacht zit er ook nog een ontbijt bij inbegrepen! En het is een bijzonder leuk en sfeervol guesthouse in het midden van de oude stad!
Voor het ontbijt zullen ze nooit een prijs krijgen maar het is voldoende en lekker genoeg om de dag mee te starten.
Lekker langzaam langs de rivier slenteren op weg naar de lunch. In Malacca wordt er nu ook eindelijk werk van gemaakt om de omgeving wat vriendelijker voor het oog te maken. Een groep graffiti artiesten die is ingehuurd bespuit de maagdelijke gevels met schitterende kunstwerken.
We bespreken onze toekomstplannen en voor het eerst sinds lange tijd zie ik de hekken naar de St Peters Church openstaan. Lyka wil niet echt maar mijn idee is altijd dat wanneer de hekken openstaan de bezoekers welkom zijn!
Bij velen van jullie huist nog steeds het beeld dat Maleisië een moslimland is. En dat is eigenlijk maar de halve waarheid! Natuurlijk is de islam de staatsgodsdienst maar de andere 45% van de bevolking zijn Hindoe, Christen of Boeddhist.
Hier aan de oostkust van het schiereiland kan je dan ook van een kerk via een hindoe tempel naar de moskee lopen. Alleen in de laatste worden we niet toegelaten omdat we zelf geen moslim zijn. Over vrijheid gesproken? Dus ik kan Maleisië alleen maar aanraden! Of je nu een strand, cultuur, avontuurlijk of culinair bent ingesteld, er is hier voor iedereen voldoende te vinden.
Lunch bij het Saravanna Restaurant is altijd een feest en het wachten tot een schoolbus met kinderen is verdwenen uit het restaurant is echt de moeite waard. Vegetarisch bananenblad voor bijna één Euro.
Natuurlijk gaan we na de wandeling en de lunch even terug naar de kamer om wat te rusten, de dreigende regen is alleen maar een extra excuus. Ik heb nog bergen foto’s te verwerken en met die lastige meid op de kamer kom ik bijna nergens aan toe.
Lyka is vandaag weer lastig en heeft genoeg van het kip eten. Ze wil wat anders en ik volg haar maar een keer. Het probleem is alleen dat ze zelf ook niet weet wat ze nu eigenlijk wil dus moet ik maar weer een keuze maken die steevast wordt getorpedeerd. Met lange tanden eet ik mijn Mee Goreng die niet van een kwaliteit is die ik in Maleisië gewend ben.
Een paar biertjes bij het “Discovery Café” en lang met een omweg naar huis. We zijn moe en Lyka is door de biertjes een beetje opstandig! Uiteindelijk loopt het uit de hand en ze knijpt me zo hard in mijn neus dat ik er in één keer uit zie als een clown! En daar kan ik zelf niet zo om lachen!
