Het was alweer de laatste dag van mijn korte verblijf in Singapore en Maleisie. De hoorn op de bouwplaats tegenover mijn hotel blies om precies acht uur. Tijd om op te staan! Ik had mijn wekker geen één keer nodig gehad in Singapore. Mijn oordoppen lagen in mijn bed omdat ze ergens gedurende de nacht mijn oren hadden verlaten. Ik voelde me erg goed vanochtend. Het was ook weer tijd om afscheid te nemen en dat doet altijd pijn.
Tom en ik hadden weer ons ontbijt bij de McDonalds, maar nu net om de hoek op de Jalan Bazar. Ik zie jullie denken, “Waarom altijd het ontbijt bij McDonalds”? Nou, simpel gezegd is het het beste ontbijt voor een goede prijs. Je kan altijd een stapje hoger gaan en bij Starbucks een designer croissant eten voor het dubbele van de prijs.
We gingen vroeg terug naar de kamer om nog te pakken. Ik was klaar in een minuut of tien en speelde daarna nog wat met mijn computer. Net toen ik besliste dat het genoeg was en richting de luchthaven zou gaan ging de bel in mijn kamer. Het was Tom, hij had precies dezelfde gedachte, Waarom blijven rondhangen in je hotel als je hetzelfde op de luchthaven kan doen? We namen afscheid en dat was dat. Het was een vreemde ervaringen geweest om met iemand op te trekken die zoveel overeenkomsten en ideeën met je heeft.
Nu ik toch tijd genoeg had besloot ik om niet de geplande taxi maar de metro naar de luchthaven te nemen. Onderweg vroeg ik mij af of er nu ook al gratis wi-fi in de luchthaventerminal zou zijn. Toen ik ergens ging zitten voor een kopje koffie bleek dit dus niet het geval. Ik had niets te klagen want ik had sowieso nog wel wat te doen op de computer.
Mijn vlucht was dertig minuten vertraagd zoals verwacht. Voor jullie die in de toekomst met Air Asia gaan vliegen, hou in het achterhoofd dat de vroege vluchten meestal op tijd zijn. Later in de dag komen er de kleine vertragingen die kunnen oplopen tot wel negentig minuten voor de laatste vluchten. Dit natuurlijk alleen op de hele drukke routes. Het vliegtuig was niet eens half vol en ik vond een plaatsje voor mijzelf achterin met drie stoelen tot mijn beschikking.
Het was een goede vlucht. Ik speelde wat met mijn GPS en maakte foto’s van een vreemd fenomeen. Lange witte strepen/golven in het midden van de Zuid Chinese Zee. Ik vraag me af wat dat zou kunnen zijn. Om iets over achten stapte ik weer mijn vertrouwde plaats in Pattaya binnen, het was allemaal goed verlopen. Nu er op uit om een koud biertje te drinken en om te zien of er wat is veranderd.Dat was mijn korte reis naar Singapore en Maleisië. Ik hoop dat jullie hebben genoten van mijn verhalen en speciaal van mijn foto’s. Ik ga nu aan de oudere verhalen beginnen en mij volgende reis zal mij weer naar Maleisië voeren. Op 3 april is mijn vertrek en deze keer wordt het totaal anders, de onbedorven en veel minder bereisde Noord Oost kust van het schiereiland.
