Omdat de tour een succes is brengt Rob de tweede dag, een rustdag?, in Exmouth de hele troep een ontbijt op bed. Het is natuurlijk wel vanzelfsprekend dat je de deur dan open laat. Brian maakt van dit onbewaakte moment gebruik om de meisjes in hun slaap in hun slaapzaal te verrassen met een fotosessie. De oude viezerik! De meiden op hun beurt maken hier echter geen probleem van zodat hij ongeschonden wegkomt met deze streek.
Een paar mensen zijn vroeg vertrokken om te gaan duiken en de rest hangt wat rond bij het zwembad. Ik krijg ook hier een slecht gevoel bij. Een rustdag in een zevendaagse tour lijkt mij meer op gemakkelijk geld verdienen. We besluiten de plaatselijke supermarkt te bezoeken om weer wat van die worstjes te kopen. Drie verschillende smaken wel te verstaan. We laten ons de lunch met de worstjes goed smaken en we luieren rustig door de middag. Rob gaf wat snorkellessen aan de meiden en ik dronk wat bier. Ik had zelfs zo'n honger dat ik onbewust de restjes patat van een andere tafel op at.
Die avond hebben we een echt galadiner met de groep. Op eigen kosten wel te verstaan. Op dit moment zijn we zo gewend aan het opentrekken van je eigen portemonnee dat we er geen probleem mee hebben. Het is een fijne groep en iedereen heeft veel plezier gehad.
Ook de Franstalige Zwitsers, iedereen heeft om de beurt de moeite genomen om met ze te praten. Hoe moeilijk het ook was. Het was dan ook ontroerend dat hij ons bedankte ook namens zijn vriendin voor de mooie tijd die we samen hadden doorgebracht. Hij erkende dat het moeilijk was geweest en dat we echt de moeite hadden genomen om hun in de groep op te nemen. Daar zaten we dan met z'n allen met een brok in de keel.Rob heeft veel goede ideeën maar af en toe ook een slechte. Een quiz over wat we hebben gedaan in de afgelopen dagen is leuk, maar niet als je een boterham met die verschrikkelijke Vegemite moet opeten bij een fout antwoord. Het idee alleen al maakt mij misselijk. Vegemite is een broodbeleg gemaakt van gistextract, zout en een smaak die nog het meest lijkt op slechte drop gemengd met sojasaus. Tom was de enige die aan de eis voldeed, zelf had ik niets eens de boterham aangenomen. We dronken stevig door en de avond was een succes. Neil, Tom en ik waren de laatste, zoals gewoonlijk.
We namen afscheid van Neil en gingen slapen. De Zwitsers hadden een eigen kamer geboekt en zouden ook achterblijven. Iedereen had ze in hun hart gesloten.
