Zaltbommel, zondag 22 april 2018
Om iets voor half zeven is het alweer ochtend. De vogeltjes fluiten en in de camper ligt een frisse deken van verse Brabantse ochtendlucht. Het dakluik is de afgelopen nacht open geweest en dat heeft het woongedeelte van de camper heerlijk afgekoeld. Helaas zijn we de thermometer ook vergeten dus ik kan niet met zekerheid zeggen wat de temperatuur is wanneer ik langs de ladder uit de alkoof klim. Toch schat ik dat het rond de twaalf graden Celsius moet liggen. Fleecebroek en fleeceshirt gaan direct aan om gelijk warm te zijn! De eerste koffie voor vandaag gaat op het gas en de laptop gaat open. Met veel plezier leg ik de laatste hand aan het verhaal van gisteren. Laten we hopen dat ik nog veel verhalen dit jaar mag/kan schrijven. Toch nog even terug naar gisteren.
De weersverwachting is aardig verslechterd dus de geplande wandeling van gisteren gaat vandaag ook niet door. We gaan verder België in waar we in de middag misschien een stukje gaan wandelen. Een veel kortere wandeling, we willen het risico niet nemen met de voorspelde onweersbuien. Na de tweede koffie besluiten we eerst een stukje het dorp uit te rijden om met een weids uitzicht van het Brabantse land te ontbijten.
En dat lukt ons! Alleen is het aan het einde van een doodlopende weg. Er zijn opvallend veel wegwerkzaamheden op de route die de Garmin voor ons heeft uitgestippeld. Na enkele witte bolletjes en krentenbollen met extra belegen “Stompetoren kaas” gaan we weer verder en ik zoek een omleiding naar het zuiden. Richting België door Baarle Hertog. Het is een vreemd stukje Nederland! Overal zijn kleine stukjes België geheel omsloten door Nederland. Nergens is de grens zo onduidelijk. En dan praten ze in Den Haag over belastingen en regels? Hier zijn de wetten en regels soms aan de overkant van de straat al anders.
Na een flink stuk te zijn omgereden gaan we eindelijk richting Geel waar we “Dicar”, een heel grote camper dealer, willen bezoeken. We zijn nog niet aan een andere camper toe maar we willen ons wel graag eens oriënteren om te zien wat er zo allemaal te koop is. Terwijl we de grens met België passeren zien we vanuit het westen donkere donderwolken naderen. Dat voorspeld maar weinig goeds voor de rest van de dag! We hebben op het weerbericht gehoord dat er slecht weer, met name onweer, aan het einde van de middag zou kunnen voorkomen. Het is nog geen elf uur en het ziet er nu al slecht uit!
Bij de grote camperdealer kijken we onze ogen ogen uit. Ongekende luxe in enorme campers voor mensen met een dikke portemonnee en omgebouwde busjes met prijzen waarvoor je een klein huis zou kunnen kopen. We hebben ook al eens eerder naar zo’n busje gekeken. Nou, dat is het dus voor ons echt niet! Leuk voor een weekend weg maar zeker niet voor een trektocht van enkele maanden. In zo’n busje zit je letterlijk als sardientjes in een blik.
Op weg naar de geplande wandeling in Hulsen vallen de eerste dikke druppels op de voorruit. We kijken elkaar aan en zonder een woord te wisselen begrijpen we elkaar. De eerste proefrit van het seizoen zit er op! Op een verlaten industrieterrein eten we wat brood met hartig beleg terwijl we door het grote zijraam naar de vallende druppels kijken. De lijst van vergeten zaken is erg lang. Werk aan de winkel om de camper weer opnieuw in te richten en klaar te maken voor de volgende rit. Zo komen we steeds dichter bij ons doel om de camper altijd klaar te hebben wanneer we trek hebben om op pad te gaan.
Terwijl we noordwaarts rijden wordt de lucht steeds lichter en bij Hilvarenbeek breekt de zon alweer door. Een vreemde situatie, dat wel. Voorbij Tilburg schijnt de zon en bij aankomst in Zaltbommel is het schitterend weer, alsof er niets is gebeurt. Toch hebben we geen spijt dat we naar huis zijn gegaan. Het was leuk, we hebben er weer van geproefd en hebben ook al afgesproken dat we snel weer op pad gaan, weer òf geen weer.