Ondanks de muziek van de feestvierende menigte slapen we al snel. Ik voel me nog steeds een beetje ongemakkelijk omdat we zo midden in het kleine stadje staan. Het antwoord van de agent is Spa dat we gewoon in de camper mogen slapen geeft me toch ook weer enige rust.
Ik heb in ieder geval als een blok geslapen totdat ik om tien over zeven activiteit rond de camper hoor. Het is de schoonmaak dienst die na de nationale feestdagen aan het opruimen is. De gordijnen gaan open aan de uitzichtzijde en de koffie gaat op het gas. De koelkast is nog steeds niet echt koud dus zet ik de knop nu in de hoogste stand met de intentie om die zo tot zes uur vanavond te laten. Ik ben nog steeds aan het uitzoeken op welke stand ik de koelkast moet zetten om hem optimaal te laten koelen.
We gaan weer richting het noorden. Richting Luik, “Liège”, waar ik al vroege herinneringen aan heb als verkeersdeelnemer. Vijf en dertig jaar geleden reed ik hier al op mooie zondagen op de motor op weg naar Spa. De tijd vliegt! Liège is in mijn herinneringen een vuile grijze verpauperde stad die niet echt aantrekkelijk is om te bezoeken. Maar ja, het WOMO boekje leid ons deze kant op dus volgen we gemakshalve de route.
Luik ziet er vandaag de dag vanachter de autoruiten beter uit dan ik me kan herinneren. Het is er nog steeds druk en de bevolking gemêleerd. Helaas is de eerste parkeerplaats bij een park in de stad helemaal vol. Terwijl Lyka zoekt naar Pokemon’s stel ik de GPS in op het volgende punt. Dat punt is tevens het eindpunt van route 01 en het beginpunt van route 02.
De aanwijzingen van de moderne elektronica brengen me dwars door de stad en de winkelstraten. En dan gaat het fout! Er zijn werkzaamheden midden in de stad met omleidingen en meer van die probleem verkeersborden die allemaal in het Frans zijn aangegeven. Plotseling sta ik voor een verkeerslicht zonder kleuren maar met een blokje, een driehoek en een rondje. Een busbaan! Dat is me snel duidelijk wanneer er een toeterende bus achter me verschijnt. Rijden dan maar. In de lichte paniek neem ik een verkeerde afslag en kom ik in een eenrichtingsstraat terecht die erg stijl naar beneden loopt. De Garmin rekent onafgebroken de nieuwe routes uit en de dame in de GPS blijft maar schreeuwen: ‘Keer om! Keer om!’
Er is sprake van een lichte paniek en een flinke opluchting wanneer ik een klein plekje op een parkeerplaats vindt onderaan de steile weg. Ik veeg het zweet van mijn voorhoofd en probeer de drang in mijn darmen te verdringen. Ook dat nog! En dat met geen enkel toilet in de buurt. Mijn hersenen werken op topsnelheid en Lyka is nog steeds druk met Pokemon. Nadat ik de parkeerplaats heb bestudeert is er maar een oplossing voorhanden. We moeten weer terug die smalle eenrichtingsstraat door om een aansluitende weg te vinden. Alle wegen naar de parkeerplaats zijn afgesloten!
Ik haal diep adem en zonder een woord tegen Lyka te zeggen rijden we langzaam dezelfde weg terug zoals we zijn gekomen. Gelukkig zijn er geen tegenliggers en aan het einde van de korte steile helling meteen rechtsaf! Of dat een goede beslissing was betwijfel ik al snel. Deze straat word steiler en steiler. Ik ga steeds verder voorover zitten om de hellingshoek te compenseren en de camper met mijn geest vooruit te duwen. In de eerste versnelling kruipt de oude dame langzaam naar boven terwijl toeterende auto’s ons inhalen. Tijdens de klim komt mijn vertrouwen in de oude diesel weer terug. Ze houd zich goed en we hoeven ons geen zorgen te maken voor de komende winter wanneer we een zuidelijke bestemming hopen te bezoeken.
Op te top van de heuvel parkeer ik voor een paar seconden langs de weg en programmeer de volgende twee bestemmingen in de GPS. Ik wil snel weg uit deze stad! Ik wil nooit meer in een stad komen! Ik heb genoeg van die drukte! We gaan weer richting het zuiden! We komen op de weg naar Tilff terecht en zodra zich een parkeerplaats aankondigt zoek ik het toilet in de camper op. Normaal gebruiken we die nooit voor een grote boodschap. Maar nood breekt wet en gezien de druk in mijn darmen was het zeker een heel goed idee om te stoppen voor een sanitaire verlichting. Pffff, wat ben ik blij dat ik daar vanaf ben! Tegelijkertijd zie ik er tegenop om morgenavond op de camping de toiletcassette te legen en schoon te maken.
In Tilff nemen we een echte pauze. Onze waardevolle spullen verdwijnen onder de bank in de kluis en wij gaan op stap in het stadje, en op jacht naar Pokemon. Tilff is een vriendelijke kleine stad met een pleintje voor de kerk en een oud kasteel. De adellijke heren uit het verleden hadden zo het beste van beiden! Dicht bij de stad Luik èn een landelijk gelegen kasteel.
Na een korte wandeling en een eerste geldopname in het buitenland met de PIN-pas gaan we weer verder. Echte trek hebben we geen van beiden dus schuiven we de lunch maar voor ons uit. Nog geen zeven kilometer verder stoppen we op de volgende parkeerplaats. Een hele mooie parkeerplaats in “Esneux”. Er staan al drie Belgische campers opgesteld in een kring met de open zijde aan de rivier. Dit is toch campergedrag dat vraagt om gecorrigeerd te worden? Sommige eigenaren van een camper denken dat ze de hele wereld bezitten en kunnen doen wat ze willen! En zo ook hier lijden de goede onder kwade.
Terwijl wij een broodje met overheerlijke ham eten wordt er op de weg die naar de parkeerplaats loopt een markt opgebouwd. Voor de zekerheid loop ik even naar de Belgische campers om te vragen wat we vanavond en vannacht kunnen verwachten. Ze blijken hier vaker te komen maar hebben tevens de voorkeur voor een andere slaapplaats. Overnachten wordt hier gedoogt maar de herrie van de avondmarkt op vrijdag vinden ze maar niets.
Nog voordat de markt is opgebouwd staan we alleen aan de rivier de L’Ourte. Het is een mooi plaatsje maar we staan wel ver weg van de straatverlichting. Terwijl Lyka in de alkoof een boek ligt te lezen verplaats ik de camper voorzichtig dichter naar het dorp toe. We staan nu haast onder een straatverlichting naast het gazon van het kleine park.
Lyka is in haar nopjes met de met avondmarkt die de geluiden, smaken en geuren heeft van een Arabische soek. België heeft zelf geen koloniën gehad in de Arabisch sprekende wereld maar de gemeenschappelijke franse taal trok veel immigranten uit de voormalige Franse koloniën in Afrika. Rond Liège woont en leeft er dan ook een zeer kleurrijke samenleving.
En dan is het weer tijd voor een koud biertje èn slaat ook het noodlot toe. Het bier heeft niet de verwachtte temperatuur. Het bier is lauw en de koelkast ruikt. Hij stinkt nog niet maar de geur van de dood wacht haar kans af. Ik controleer voor de zoveelste keer de brander, de gasfles, het koelelement en de inhoud van het kleine vriesvakje. De blauwe plastic koelelementen zijn nog niet bevroren en dat was enkele weken geleden toch wel anders. Het ligt echt niet aan de buitentemperatuur maar aan de koelkast die niet meer wil werken op gas.
Ik leeg de koelkast en controleer de staat waarin de etenswaren verkeren. Sommige etenswaren, zoals de gele broccoli, gaan de vuilnisbak in en andere gaan terug in de lauwe koelkast. Op dit moment, in een vlaag van een opkomende depressie, besluit ik om morgen weer terug naar huis te gaan. Het doet me oprecht pijn want we houden beiden van het reizen met de camper. Het reizen zonder koelkast is haast onmogelijk. Ik kan nog een ding proberen en wanneer dat niet lukt dan moet er toch echt een nieuwe koelkast in!
We eten de lamsbiefstukjes met ratatouille en verse Belgische frieten! Dat is dan gelijk weer het voordeel van de markt voor de deur van de camper. Ik heb mijn besluit met Lyka onder het eten besproken en ze was het direct met mij eens. Morgen gaan we naar huis en rijden op de terugweg langs “De Wit in Schijndel”. Een laatste ultieme poging en anders zal ik een andere koelkast moeten plaatsen.
Met een vreemd gevoel in mijn buik kruipen we niet al te laat onder de dekens. Buiten roezemoest de markt nog die tevens een avond uit blijkt voor de lokale bevolking. Er zijn enkele kleine terrassen waar Jupiler uit blik wordt verkocht. Onze reis zit er weer voortijdig op! Het is jammer maar het is niet anders. We gaan niet eerder op pad voordat het probleem met de koelkast, en enkele andere kleine problemen, opgelost zijn.
