Een nieuw avontuur begint! Het is voor ons moeilijk te geloven dat we maar achttien nachten thuis hebben geslapen. Na ons Schotse avontuur voelde deze achttien dagen voor mij persoonlijk als enkele maanden. De komende reis houden we het dichterbij huis om verschillende redenen. Ten eerste een financiële reden omdat de plotselinge terugreis met de veerboot toch wel flink in ons budget heeft gehakt. De andere belangrijke reden is: Het hoogseizoen voor vakantie is in Europa in volle gang. Ik had me voorgenomen om nooit tijdens het hoogseizoen met de camper in Europa op pad te gaan maar geestelijke nood breekt wet. Ik hou het gewoon niet in huis. Iedere keer wanneer ik naar de oude camper kijk wil ik weer op reis.
Om zeven uur sta ik naast mijn bed en begin als een bezetene de camper weer te vullen met de overdaad uit onze koelkast. Hoewel ik me had voorgenomen om niets meer te kopen dat we niet ècht nodig hebben heeft de hersenspoelende verkoopformule van de supermarkt toch weer gewonnen. Ondanks alle goede voornemens is de koelkast en de koelbox tot aan de rand gevuld. Dat eten we dus als eerste op!
Het is al half twaalf wanneer we de parkeerplaats af rijden. Ik koop bij Appie nog even een stokbrood, vul in Rossum de tank met diesel en de dampgasfles met LPG. De slang die ik vorige week heb gemonteerd maakt dat een stuk gemakkelijker. En even later zoeven we over de A2 richting Eindhoven. Ik verbaas me opnieuw hoe comfortabel de oude camper rijdt wanneer ze volledig is beladen. De 200 kilogram extra aan water en brandstof verandert haar in een comfortabele Amerikaanse slee. Ik vraag me steeds af of we niet te zwaar beladen zijn. Ik denk, lees: hoop, het niet. Maar we worden ook steeds lichter wanneer de voorraden gaan afnemen.
Net voor Valkenswaard eten we op een parkeerplaats naast de autosnelweg onze lunch, stokbrood met kaas, tomaat en basilicum, en op dat moment, nog geen zestig kilometer van huis, krijg ik weer het camper gevoel. Het is wel een wat ander gevoel dan in Groot-Brittannië! Daar mag je namelijk vrij staan, in Nederland en België is dat wettelijk verboden. Ik weet niet hoe ze daar mee omgaan in België maar we gaan het toch proberen. Vrijheid boven alles tenslotte! En mochten we ergens geweigerd of weggestuurd worden dan trek ik het boetekleed aan, zet een onderdanig masker op en vertrekken we met de stille trom.
Nog enkele kilometers en we passeren de grens met België. Na de slagboom, er staat er nog een met een decoratieve functie, verandert de wereld om ons heen. De huizen worden anders, de wegen worden anders, zeg maar slechter, en het verkeer wordt ook anders. Ik moet nog wel even vermelden dat de weggebruikers in Nederland èchte horken zijn vergeleken bij de weggebruikers in het Verenigd Koninkrijk. Asociaal wil ik ze nog niet noemen maar ze komen er wel verdomd dichtbij! In België zijn ze gelijk ook een stuk vriendelijker en geduldiger. Wat heeft bijna iedereen in Nederland toch een onverklaarbare haast zodra ze achter het stuur kruipen.
Ergens, zomaar in België, naast een kleine kerk drink ik een kop koffie. Met de kop in de hand inspecteer ik bijna automatisch ons voertuig, en thuis, voor de komende weken. Ik heb wel een idee hoe lang we deze keer op weg zijn maar het voordeel van een camper is de flexibiliteit. Het zou tenslotte zo maar kunnen zijn dat we, in verband met het verbod op overnachten naast de openbare weg, in Duitsland terecht komen. Het boekje voor de reizen langs de Moezel ligt al klaar! De radio speelt en in mijn hoofd lost Zaltbommel met haar kleine problemen weer langzaam op. Zaltbommel wordt pas weer realiteit wanneer we de toren van de St Maartenskerk kunnen zien.
Morgen gaan we pas ècht beginnen aan onze route door België, ergens tussen Zaltbommel en het Limburgse “Raeren” stoppen we voor de eerste illegale wilde overnachting. In “Zichen-Zussen-Bolder” strijken we neer op een zonovergoten plein naast de kerk. Het is een Vlaams-Limburgs kerkdorp waar de uithangborden nog in het Nederlands zijn. Vanaf het plein is het nog ongeveer 50 Km naar de start van de route 01 uit het WOMO-boekje “Belgien und Luxemburg”.
De TV gaat aan en een koude Bavaria komt tevoorschijn. Ik laat voor een moment mijn ogen over het verlaten plein gaan. Wat is dit toch een mooi leven! De Tour is al snel op een van de gratis Duitse kanalen gevonden en met de aankomst in Bern wordt er weer een nieuwe bestemming voor de toekomst gepresenteerd. In Schotland was de DVB-t al een openbaring maar na onze eerste ervaring in België, we zijn nog wel dichtbij Nederland, kan ik er met mijn hele verstand niet bij waarom we een zeer kostbare schotel voor de tv ontvangst zouden moeten nemen. Een Strongbow cider volgt de Bavaria op en na de spannende sprint begin ik langzaam aan het eten voor vanavond.
Braadworst met lauwe Italiaanse aardappelen salade (olijfolie, knoflook, peper, zout en veel basilicum) met een kleine gemengde salade en een braadworst is geen alledaags gerecht maar op dit stille kerkplein in België voldoet het aan alle eisen die je aan een maaltijd bereid op twee kleine gaspitten in een camper kan stellen. Het is voedzaam, het is lekker èn het is gezond.
Buiten passeert nog regelmatig een verdwaalde auto en vallen lege flessen en potten in de grote glasbakken. Ik moet er om lachen maar ik ben er haast van overtuigd dat we ons daar na tien uur vanavond niet druk meer over hoeven te maken. We liggen al redelijk vroeg op bed maar we hebben moeite om de slaap te pakken.
