Met nog een lange week te gaan heb ik nu mijn plannen voor de komende week al gemaakt. Om te beginnen ben ik gestopt met drinken. Het nutteloos achterover gieten van koude San Miguel’s en Red Horse’s is geen antwoord op mijn gemoedstoestand! Wat zou ik dit land graag zo snel mogelijk verlaten!
De dag kruipt voorbij, Henk kwam ver in de middag uit zijn bed en was na zijn verschoven ontbijt weer klaar voor de volgende nacht. Als een vampier die steeds onder de bescherming van de duisternis weer op zoek gaat naar een nieuw slachtoffer. Zelf heb ik geen eens zin meer om met Lyka mee te gaan naar haar zus en haar man. Ik weet niet meer wat te zeggen en als het droog is dan kan je tenminste nog weg maar met het weer dat nu hier aan de macht is wordt je soms gedwongen om een half uur langer te blijven in een plaats waar je niet echt wil zijn.
De gesprekken gaan steeds een richting op waar ik zelf niet heen wil. Ik doe wat ik zelf wil en ik laat me door niemand de les lezen of hun wil opleggen. Ik voel ook al aan waar er over gesproken wordt als ik er niet bij ben. De verjaardag van de zoon!
Al in een vroeg stadium heb ik uitgelegd dat wij van oudsher niet aan verjaardagen doen. Dus ook hier niet! Natuurlijk lees ik tussen de regels door dat dit me niet in dank wordt afgenomen.
Gelukkig is dat hun zaak en voor mij niet meer dan een kleine hobbel op weg naar de uitgang van de Filippijnen. Na het eten van een paar boterhammen met kaas vertrekt Lyka om met haar zus en enkele vriendinnen op stap te gaan.
Ik pas er voor de avond in een veel te kleine, en zeker niet een brandveilige en te luide kleine disco door te brengen. Henk gaat met haar man op stap! Henkie heeft zijn hoofd al om de hoek van de deur laten zien om ons te laten weten dat hij vanavond weer op stap gaat.
‘Ongezellige ouwe lul!’, krijg ik naar mijn hoofd geslingerd in een uiterste poging om me op andere gedachten te brengen.
Niemand beseft dat ik gewoon lekker alleen op de kamer wil zijn. Internet, Discovery Channel, National Geographic en een kop koffie of thee.
Terwijl Lyka en Henk de nacht naar hun hand zetten denk ik na over de ontsnapping. Nog zeven dagen! Met de handen onder mijn hoofd lig ik op bed en staar naar het plafond. Als een gevangene tel ik af, nog zeven dagen, nog zeven dagen, nog zeven dagen….
