Midden in de nacht waren de drie uiteindelijk gearriveerd en ze waren meteen gaan slapen. Gelukkig hadden ze niet teveel kabaal gemaakt. Ik maakte meteen even van de kans gebruik om naar het toilet te gaan. Toen ik terug kwam op de kamer waren de drie al in diepe slaap.
Om half negen klom ik mijn stapelbedje uit en op weg naar de douche aanschouwde ik voor de tweede keer het spektakel van het gratis ontbijt. Wat is gratis toch een magisch woord! De gouden bogen in het Funan IT Center waren deze keer de plaats waar ik mijn gebruikelijke ontbijt nuttigde.
Vandaag stond er een wandeling op het programma door, of beter gezegd over, de Southern Ridges. Voor het eerst had ik een pad gedownload van de EveryTrail website. Het begin was snel gevonden en op mijn GPS stond te lezen dat ik nog een kleine negen kilometer had te gaan. Eerst sloeg ik nog twee kleine flesjes cola in bij een supermarkt. Het pad begon met een flinke stijging en binnen enkele minuten gutste het zweet over mijn rug. De warmte en het bier van gisteren waren de oorzaak.
Het pad slingerde zich door het dikke groen met hier en daar een aluminium bordje dat vertelde over de bomen en struiken. Het pad liep langs de randen van de heuvelrug. Onderweg passeerde ik het Jewel Box Kabelbaan station vanwaar je met de kabelbaan naar het Sentosa Eiland Resort kan gaan, doe ik zeker tijdens mijn volgende bezoek, en een vreemde kerk. De Danish Seaman Church. Ik vroeg me af wat dit witte gebouw boven op een heuvel deed, een kerk kan ik begrijpen maar om hem dan boven op een heuvel te bouwen gaat mijn pet te boven.
Van het Mount Faber Park kan je via de Henderson Waves, een schitterend ontworpen brug, naar het Telok Blangah Hill Park lopen. Nog een stuk verder kom je dan op een Treetop Walk terecht. Ik genoot met volle teugen en keek af en toe eens op mijn GPS. Het pad dat ik had gedownload was bijna ten einde maar het park ging nog wel een stukje verder.
Omkeren of verder gaan was dus de vraag! Omkeren heb ik een hekel aan dus ging ik verder. Ondertussen was alle vloeistof al in mijn lichaam verdwenen en kreeg ik dorst. Helaas voor mij was er onderweg niets meer te krijgen. Ik moest eens goed nadenken over hoe ik dit in de toekomst zou kunnen vermijden.
Het pad leek wel oneindig! Uiteindelijk kwam ik in een Science Park terecht. Ik was de weg en het pad kwijt geraakt. Een verdwaalde student wees me de weg naar een bushalte vanwaar de bus met het nummer 92 me naar het Buona Vista MRT Station zou brengen. Mijn dag zat er op! Mijn voeten deden pijn en het leek wel of ze in brand stonden. Het vel van mijn handen stond strak van de uitdroging. Eerst wat eten en drinken! Bij een foodcourt om de hoek van mijn hostel in Aljunied bestelde ik een maaltijd met groente en vis € 1,70 voor een bord vol. Wat wil je nog meer?
Mijn kamergenoten waren het hostel nog niet uit geweest en lagen als een nest jonge honden op de bank naar een film te kijken. Voor een moment ging ik terug in de tijd en dacht aan al die jonge mensen die als zombies op Koh Pha Ngan de hele dag naar een beeldscherm lagen te kijken. Nee, dan ik liever de stad in of een flink eind lopen.
Natuurlijk ging ik weer een paar biertjes drinken bij mijn vrienden in het koffiehuis. Ik ben tenslotte op vakantie en een paar biertjes horen er dan bij. Deze avond werden de aanwezigen aan tafel verrast met een curry van vissenkoppen en veel groenten. Mijn maag was al behoorlijk vol maar het afslaan van eten wordt in deze cultuur niet geaccepteerd! Een klein bordje curry dus met een stukje Frans stokbrood en een stuk Naan(brood). Ik was wel blij dat ik het heb geprobeerd want het gerecht was hemels! Morgen ga ik een wandeling maken in Bukit Timah.
