Angeles City (Walk About Hotel) Poolside 1), zaterdag 19 november 2022
De eerste dagen zijn probleemloos gepasseerd en we hebben al enkele belangrijke zaken afgehandeld. We hebben nog een handvol belangrijke zaken te gaan. Voor Lyka was het gisteren een feestontbijt met een vers Kaiserbrötchen belegd met echte Hollandse hagelslag!De wekker loopt elke ochtend een uur later af dan in de provincie. In Balibago stap ik om half zeven uit bed met de eerste gang naar de gouden bogen voor een grote beker zwarte koffie. Voor € 0,85 neem ik niet eens de moeite om zelf koffie te zetten! En het wordt zelfs nog beter! Wanneer ik de gebruikte koffiebeker en het bonnetje binnen drie uur presenteer aan de toonbank in de McDonald’s krijg ik een tweede beker koffie gratis. Deze gratis “refill” is speciaal voor “Senior Citizens”, de bejaarden, in de Filipijnen en met mijn witte haardos val ik in deze doelgroep. Ze vragen nooit naar mijn bejaardenkaart want daar zijn ze te verlegen voor.
Ondertussen is onze aankomst in het “Walk About Hotel” als een lopend vuurtje door de expat gemenschap van Angeles gegaan en elke middag krijg ik enkele uitnodigingen om te gaan drinken in een van de vele barretjes aan en om “Fields Avenue”. Het liefst ga ik op pad met Dave en John. Twee Australiërs die de weg goed kennen en elk “Happy Hour” in hun geheugen hebben opgeslagen. Elke middag ontvang ik rond vier uur een SMS-bericht van Dave waar ze zich bevinden en niet veel later sluit ik aan. Kleine flesjes San Miguel Pale Pilsen voor een euro per stuk. Hier ga je toch met plezier op stap!
Wanneer ik vrijdag zo rond half acht weer in het hotel verschijn gaan we eten. Vrijdagavond is het pizza avond aan het zwembad! Lekker man! Nog geen acht euro voor twee pizza’s en wat er over blijft is mijn ontbijt voor zaterdag. Het eten in de bewoonde wereld is nog wennen.Een overdaad aan mogelijkheden maakt het moeilijk kiezen. Er zijn de afgelopen drie jaar, tijdens de Covid-19 Pandemie, restaurants verdwenen en er zijn nieuwe restaurants verschenen. Er is nog wel wat tijd om te experimenteren, voor deze prijzen kun je je ook wel een misser veroorloven. We proberen een afspraak te maken op welke dag we in welk restaurant we gaan eten of aan het zwembad laten bezorgen.
In het weekend is het heel erg druk in Angeles City omdat er veel expats uit Manilla op bezoek komen. Dat merk je vanzelfsprekend ook aan de drukte in de restaurants en daardoor hebben we de vrijdag unaniem tot “Pizza avond” verheven. Nog een paar biertjes aan het zwembad, terwijl ik “The Handmaid’s Tale” kijk, en dan voor tien uur onder de veren.
Mijn ontbijt op deze zaterdagochtend mocht er ook zijn. Ondanks de twee kleine pizzapunten heb ik ook weer verse broodjes gehaald bij “German Angel's Bakery”. Het is genieten van de zelf meegebrachte Hollandse oude kaas en Koreaanse Lunceon meat. Vanzelfsprekend met een grote beker zwarte koffie die ik heb overgeschonken in mijn nieuwe herbruikbare drinkbeker van Starbucks.
De dagen kabbelen voorbij en ik neem voor alles ruimschoots de tijd. Het is te warm en te vochtig om je te haasten. De Japanse lunch in SM Clark is ook weer van een prima kwaliteit en voor een eerlijke prijs. Nog geen zeven euro voor twee dampende gietijzeren borden.Op weg naar de eerste bar voor mijn afspraak met Dave en John begint het licht te spetteren, regenen wil ik het niet noemen. Maar nog voordat ik halverwege mijn eerste biertje van de dag ben opent Pluvius de sluizen in de hemel om ze de hele avond wijd open te laten staan.
Nat als een verzopen kat arriveer ik rond acht uur in het hotel waar ons niets anders rest dan een avondmaaltijd met een Big Mac en een grote friet, wel met onze eigen mayonaise die ik de afgelopen week al bij “Johnny’s Supermarkt” heb gekocht.Mijn gedachten dwalen af naar het gesprek met Robert, Bob in het kort, vanmiddag in de SM Mall. Van de oude bekenden waar ik drie jaar geleden elke middag koffie mee dronk zijn er tien vertrokken naar de eeuwige jachtvelden. Een harde waarheid die voor iedereen elke dag een stapje dichterbij komt. Niemand weet wanneer hij voor de laatste keer is opgestaan! Ik trek nog een koud biertje open en hef het flesje hoog boven mijn hoofd. Een toost op mijn vertrokken vrienden in de hemel!
