Vorselaar (Sportcentrum 'De Dreef’), vrijdag 26 juni 2020
Het Corona Virus, zelf gebruik ik liever COVID-19 of Wuhan-virus, heeft de
wereld voorgoed veranderd. Science Fiction over de invasie van een niets
ontziend virus lijkt werkelijkheid geworden. Hoewel ik persoonlijk nog enige
twijfels heb bij de uitbraak en hoe die tegemoet is gestapt betekende het toch
dat we thuis werden opgesloten en sinds maart moesten wachten voordat we met
de camper op pad konden. Nu is het dan eindelijk zover!
Vanochtend heb ik de zes jaar oude rubber sloffen onder camper laten vervangen
door precies dezelfde nieuwe exemplaren van het merk Continental. Mogen we de
komende zes jaar ook veilig en zonder lekke banden doorkomen? Amen! Een
boodschappentas vol met voedsel en sauzen verhuisd van de koelkast in de
woonkamer naar de koelkast in de camper, wat kleding en andere persoonlijke
zaken, en dan is het eindelijk zover dat we op pad kunnen.
Ik kan zeggen dat het zeer onwennig is om na bijna tien maanden weer met de
oude dame op pad te zijn! Bij onze “vaste halte” Restaurant Vught In 't Groene
Woud, stoppen we op de parkeerplaats om tussen de vrachtwagen onze bij de Lidl
aangeschafte lunch te nuttigen. Opeens smaken die Pompoenpitbroodjes met
komijnekaas een stuk lekkerder. Het is waar dat op reis alles lekkerder smaakt
dan thuis achter de geraniums. De koffie die ik vanochtend om tien over zeven
zette heeft ook niets aan smaak ingeleverd.
We moeten alleen nog wel wennen aan de warmte in de camper. Op deze warme
zonnige dagen wordt hier gemakkelijk de 37 graden Celsius aangetikt. Dat is
ook een van de redenen dat wij niet zo graag in de zomer op stap gaan. Alle
jaargetijden zijn geschikt voor een camper met uitzondering van de zomer! Na
ruim vijftien weken huisarrest nemen we de warmte graag voor lief en trekken
er een paar dagen op uit.
Het rijden met de oude dame, afgelopen week dertig jaar oud geworden, heb ik
nog niet verleerd maar het harmonieuze samenzijn met mijn lieve vrouw in de
camper is wat roestig. Met z’n tweeën in zo’n kleine ruimte vraagt meer dan
alleen maar begrip. Periodes van privacy zijn heel belangrijk hebben we de
afgelopen reizen geleerd! En dan hebben we bij aankomst in Vorselaar ook
meteen een eerste kleine tegenslag!
De hondenclub blijkt nog gesloten en ook de trainingsavond voor de viervoeters
is wegens de warmte afgelast. Maar “den Jos” heeft onze camper meteen
opgemerkt en komt ons begroeten. Hij kan niet geloven dat het alweer zo lang
geleden is dat we hier zijn geweest. Jos verteld voluit over wat er het
laatste jaar bij de hondenclub allemaal is gebeurd. Hij heeft nu
overheidspensioen en hij heeft van de hondenclub, na 43 jaar als barman,
afscheid genomen. Hij verzekerd me dat hij er nog steeds geen spijt van heeft
en dat hij blij is dat hij nu ook de hele avond kan kaartspelen. Maar het houd
ook in dat ik nog moet wachten op mijn eerste ijskoude glas Duvel in
België.
Bij de frituur om de hoek word ik ook herkend en dat geeft me een goed gevoel.
De frieten sluiten aan bij saucijsjes en worden compleet gemaakt met een bak
verse sla. Het mag voor sommige van jullie een karige maaltijd zijn maar het
smaakt ons prima. Nog een Griekse zwarte bramen yoghurt, een halve mok koffie
en ik ben klaar voor de avond.
Ik geniet ervan maar zie ook dat Lyka nog even moet wennen aan deze
levensstijl. Nog wat tv kijken, genoeg Gb’s in de bundel tot 1 juli, en dan
naar bed. Ik schrijf mijn eerste verhaal in de camper met langzame saxofoon
jazz op de achtergrond. Een koel wit wijntje maakt de slome warme zomeravond
compleet. Heerlijk, hier ben ik op mijn plaats en bijna verlost van alle
stress. Morgen gaan we wandelen wanneer het weer het toelaat!
