2014, een jaar waar ik niet veel van kan èn wil onthouden!
Ik had al een enorm klaagzang geschreven over onze tegenslagen van het afgelopen jaar die mijn depressieve gedachten alleen maar aanwakkerden als een stormwind die vuur hoger en hoger oplaait. Gelukkig ben ik een mens van een kort geheugen. Ik kan nooit lang kwaad zijn en ook negatieve gedachten poog ik zo snel als mogelijk uit mijn hoofd te zetten.
Bij elke regel die ik van mijn klaagzang las werd mijn glimlach breder en besefte ik hoe goed wij het eigenlijk hebben in Nederland. Ik trap een open deur in wanneer ik nu ècht voor het laatst over de zwarte Pieten discussie begin. In veel andere landen hebben mensen helemaal geen tijd voor onzinnige discussies die de democratie afbreken. Zij zijn elke dag weer druk met het overleven. Zoals mijn schoonmoeder en mijn zwager in de Filippijnen die na de zoveelste tyfoon weer hun leven proberen op te pakken. En dat terwijl ze weten dat er waarschijnlijk volgende maand weer een tyfoon een bezoek zal brengen.
In Nederland hebben de kleine groepen met afwijkende gedachten de strijdbijl weer opgegraven. Nadat de zwarte Pieten discussie, gestart door een groep anarchisten die de democratie afwijzen, weg ebde klonterde andere groepen bij elkaar en namen hun kans waar om op de achtergebleven chaos mee te rijden.
Nu is het vuurwerk weer aan de buurt! Honden en Siamese Kempvissen schijnen volgens hun geadopteerde ouders, die hun huisdieren adoreren als velen hun bloedeigen kinderen, een enorme stress op te lopen van de eeuwenoude Chinese traditie om tijdens op nieuwjaarsavond vuurwerk af te steken. Ook doktoren en andere medische adviseurs pleiten voor een algeheel vuurwerkverbod. Waarom?
“Wanneer je het vuurwerk niet juist gebruikt kan het gevaar opleveren voor de gebruikers en omstanders.”
Maar geld dat ook niet voor de meest belastinggeld genererende vloeistoffen? Juist, benzine en dieselolie!
Nu hoor ik in mijn gedachten de tegenstanders van het vuurwerk al denken: Maar vuurwerk is in Nederland helemaal geen traditie! Maar voor de Nederlandse Chinezen, of Chinese Nederlanders, wel. En wanneer je hun culturele tradities gedwongen verbied is er sprake van discriminatie. Dat magische woord: Discriminatie!
Een woord dat vroeger werd gebruikt om de medemens te helpen. Tegenwoordig wordt het bij tij en ontij overal bij gehaald. Discriminatie? Het had zo mooi kunnen zijn wanneer een afgedwaalde ambtenaar in hun werkzucht niet positieve discriminatie hadden bedacht. En dan ook nog stigmatiseren! Daar wordt ik helemaal moe van!
Na lang filosoferen ben ik ook tot de conclusie gekomen dat discriminatie inderdaad bestaat! Ik geef open on onomwonden toe dat ik er jaren over heb gedaan om tot deze conclusie te komen.Tijdens mijn lange omzwervingen over onze mooie planeet ben ik regelmatig in aanraking gekomen met discriminatie, of wat daar voor door moest gaan.
Maar ik laat mij niet discrimineren! Ik laat mijn trots spreken wanneer ik een blank varken of neusaap wordt genoemd. In mijn beleving komt discriminatie pas tot bloei wanneer de ander het aangrijpt omdat hij niet met de situatie kan omgaan! Niemand kan mij discrimineren omdat ik me niet gediscrimineerd voel. Anders behandeld, dat wel! En of ik me daar kwaad over maak? Soms, maar haast altijd loop ik door en heb medelijden met de ander. Het is alsof de aanstichter een rots van graniet en een stapel hout probeert aan te steken met een fakkel. Ik ben de rots, ik zal nooit branden dus wordt ik niet gediscrimineerd!
‘I am a Rock’, zongen Simon and Garfunkel als heel lang geleden.
Ik heb het eerder geschreven onnodige klaagzang met een klik van mijn muis gewist en ben overnieuw begonnen. Positief denken en positief het jaar afsluiten!
Het moeilijkste examen van de inburgering Nederland, het begrijpend lezen en dan vragen beantwoorden, heeft Lyka gelukkig gehaald. Maar het blijft Nederland! De uitslag van het examen begrijpend schrijven, een kort briefje gevolgd door een een formulier en enkele korte zinnen aanvullen, of beter gezegd afmaken, laat wel lang op zich wachten. Vier tot acht weken hebben de incompetente ambtenaren nodig om dit simpele examen te verwerken!
Van reizen is dit jaar niet veel gekomen. We hopen wel dat we het komende jaar meer op pad kunnen. Het ligt er ook een beetje aan of we volgend jaar wat meer geluk hebben.
Als laatste vraag ik jullie om mijn boodschap “Nederland: Regendruppels aan de waslijn” goed te lezen. Een boodschap voor een beter leven en een betere wereld.
Een fijn, goed, gelukkig en vooral gezond 2015 van Lyka en mij!
