Loi Kratong is het Thaise feest van het licht. Dit feest wordt op de avond van de volle maan in november gevierd.
Als de maan opkomt, verzamelt iedereen zich bij de rivier, waar lampionnen van bladeren in het water worden gelegd. De wegdrijvende lichtjes nemen het ongeluk met zich mee. Vervolgens wordt er een verhaal over één van de vorige levens van de Boeddha verteld over prins Vessantara, die beroemd was om zijn medeleven en vrijgevigheid.
Het Loi Krathong festival, of het 'Festival van Lichtjes', is een van de meest bekende festivals van Thailand. Tijdens volle maan in november verzamelen alle Thais zich langs rivieren, kanalen en meren om aldaar hun 'krathong' te water te laten.
Een 'Krathong' is een bootje, meestal in de vorm van een lotusbloem, gemaakt van bananenbladeren en simpele materialen,met daarop een kaars, wierookstokjes en wat Thais muntgeld. Verder zijn de 'Krathongs' vaak versierd met bloemen en figuren uitgesneden in fruit en groente.
De 'Krathong' is een offer voor 'Mae Khongkha', de 'Moeder van het Water'. De Thais geloven dat bij het wegdrijven van de 'Krathong' ook zonden en ongeluk zullen weggaan. Hoe verder de 'Krathong' wegdrijft en hoe langer de kaars blijft branden, hoe meer voorspoed en geluk in de toekomst.
Het Loi Krathong festival gaat terug naar de tijd van het koningschap van koning Sukhothai in Thailand, zo'n 700 jaar geleden. Het wordt gevierd aan het einde van de regentijd, bij de oogst van de rijst. Eigenlijk is het een Hindoe-traditie: de god van het water bedanken voor "alle regen". Verschillende Boeddhistische tempels organiseren in Maleisië het Loi Krathong Festival.
Loi betekent "drijven" en Krathong is een kom, die normaliter van bananenblad gevouwen is, in de vorm van een lotus bloem. Gewoonlijk heeft de krathong een kaarsje, wierook en een muntje. Tegenwoordig kopen de mensen een krathong meestal van een handelaar.
In de maanden oktober en november de stromen bij kust de rivieren en kanalen door de hevige regenval nog wel eens over. Het regenseizoen eindigt en na maanden lang werken op de rijstvelden hebben de boeren eindelijk eventjes rust. Ze werkten van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Nu breekt hun rusttijd aan. De boeren moeten nu nog 6 weken wachten voor de oogst. Terwijl ze wachten, besteden ze hun tijd op een vrolijke manier. Eén van deze vrolijke momenten, die ze doormaken is de traditie van de Loi Krathong. Je kunt zo'n krathong zelf maken, maar tegenwoordig kun je ze gewoon bij een handelaar kopen. Deze worden dan geïmporteerd uit Thailand. ook zijn er stalletjes, waar je wat te eten kunt kopen en er zijn goochelaars. Zo wordt dit feest een beetje gecommercialiseerd.
Naast het kaarsje, muntje en wierook, doen sommige er ook een stukje van zichzelf in: een nagels, haar of zo. Zodat een deel van henzelf naar de goden gaat. Ze hebben ook hun mooiste kleren aangetrokken. Bij volle maan in de twaalfde maanstand (meestal midden november), is het feest van de Loi Krathong. Op die avond (bij volle maan) dragen de mensen hun krathong naar de oever van de rivier. Nadat het kaarsje en de wierook is aangestoken, wordt de krathong het wateroppervlak opgeduwd. Enkele zullen hun handen naar de hemel heffen en gaan bidden. Anderen wachten, totdat de krathong volledig uit beeld is verdwenen.
(bron: Wereld Feesten Almanak)
Enkele foto's uit het album
