Eindelijk een goede nachtrust. Ik werd fris wakker en de twee biertjes hadden hun werk als slaapmiddel goed gedaan.
Acht uur, de kleine kakkerlakken schoten weg toen ik het gordijn open deed. Ik heb in dit hotel nog nooit ongedierte gezien. Nu zag ik er meer dan ik had verwacht. De tv deed het nu helemaal niet meer zodat ik maar snel een douche nam en naar de McDonalds ging voor mijn email. Gratis Wifi, perfect. Maar eerst nog even pakken. Veel had ik niet gekocht, een paar schoenen en een iPod shuffle. Toch leek mijn bagage veel zwaarder dan bij mijn vertrek. Zou het dan de pot mintsaus en de pot sambal zijn? Twee ingrediënten die niet of nauwelijks te krijgen zijn in Thailand. Toch wil ik die niet missen. Vooral nu er kwark te koop is bij de Carrefour. Heerlijk tzasiki maken vers voor op de sla en bij de friet.
Afgepakt stapte ik in de lift met mijn grote kist en kleine rugzak. Eenmaal uitgechecked en buiten zwaaide ik naar een taxi om mij naar de luchthaven te brengen. Voor die zes euro extra wilde ik niet een half uur gaan lopen sjouwen met het spul.
Ik was ruim op tijd op de luchthaven. nu relaxen en maar hopen dat ik geen problemen krijg met mijn bagage.
Mijn bagage was niet het probleem. Het woord Buddha opent alle deuren. Mijn probleem op deze reis was dat mijn paspoort nog maar 5 maanden geldig was. Dit is de eerste keer dat ik het aan jullie vertel omdat ik het noodlot niet wilde tarten.
Bij aankomst in Singapore werd ik er meten op gewezen, omdat ik maar enkele dagen bleef en omdat het om een Nederlands paspoort ging kreeg ik toegang tot het land. Maleisie ging iets moeilijker maar omdat ik goed slijmde kreeg ik ook hier vrije doorgang. De terugkomst in Singapore was geen enkel probleem, waarschijnlijk omdat er een aantekening stond bij mij gegevens in de computer. Het vertrek naar Thailand gaf de eerste echte problemen. Ik moest allerlei formulieren invullen die ik later gestempeld en ondertekend terugkreeg net voordat ik het vliegtuig in ging. De aankomst in Bangkok, ik hield mijn hart vast en mijn adem in. Niets, nada, gewoon een stempel voor drie maanden. Dat was een opluchting. Ik moet nu in ieder geval mijn paspoort gaan vernieuwen.
Opgelucht reed ik in de taxi nar huis, dat ik aantrof net zoals ik het had verlaten.
Ik vond het leuk om te bloggen en ik zal het zeker de volgende reis voortzetten, alleen de foto's is meer werk als ik had verwacht. Misschien voeg ik die gewoon later toe.
