Heindonk (Watersportbaan Hazewinkel), maandag 13 juli 2020
Het voelt vreemd voor me aan dat we deze keer op een maandag vertrekken. We
vertrekken dan ook niet voor een weekend maar voor een wat langere tijd.
Duitsland is na vorige week ook een beetje uit de gratie. Ik kan niet zeggen
waarom omdat het een gevoelskwestie betreft. België trekt me nu meer omdat
Vlaanderen veel gemoedelijker is.
Nadat we alle geopende en bederfelijke zaken van de koelkast naar de camper
hebben gesjouwd zijn we voor elf uur al klaar om te vertrekken. Winkelen is
vandaag niet nodig omdat het belangrijkste al aan boord is. De zon schijnt
uitbundig wanneer we Tilburg passeren en richting Turnhout gaan. Aan het weer
zal het hoogstwaarschijnlijk niet liggen en de wandelingen die ik tot nu toe
heb gevonden lijken ook een voor een de moeite waard te zijn.
We hebben onderweg naar onze slaapplaats voor de nacht genoeg te bespreken en
een van de belangrijkste gespreksonderwerpen is onze winterreis, de trekvogels
achterna naar het zuiden van Europa. De kans dat we onze openstaande tickets
van “Swiss International Air Lines” dit jaar nog gebruiken is wel heel erg
klein geworden met de huidige stand van zaken aangaande de Covid-19 crisis.
Een tweede golf lijkt slechts een kwestie van tijd te zijn. We kunnen alleen
maar hopen dat de vliegmaatschappij nog een keer onze data gratis wil
wijzigen. Anders moeten we alsnog ons geld terug vragen. We komen dus een
vertrekdatum naar het zuiden overeen die wij nog even voor jullie in het
midden laten.
Bij het passeren van een Aldi grijp ik toch nog snel twee grote pistolets en
een zak gemengde sla. Lunch en groenten bij het avondeten zijn geregeld! De
witte bolletjes en krentenbollen zijn het ontbijt voor morgen. Dat waren dan
de grootste problemen die we vandaag moeten oplossen.
We rijden opnieuw naar de parkeerplaats bij “Watersportbaan Hazewinkel”. Een
schitterende rustige zonnige parkeerplaats midden in de natuur. Dit is een van
die plaatsjes die vanaf twee weken geleden in de Garmin GPS blijven.
Tenminste, totdat deze plaats ook haar aantrekkingskracht verliest. Het kan zo
maar gebeuren dat de coördinaten van deze mooie plaats zich gaan verspreiden
op verschillende camperfora en dan zal de toeloop snel te groot worden en de
verbodsborden onvermijdelijk.
Na de lunch van pistolets met tonijnsalade, met komijnekaas en enkele kleine
klusjes ga ik rond half vijf toch nog even een wandelingetje maken rond de
roeibaan. Het is maar een kleine zes kilometer maar dat is genoeg om mijn
hoofd weer voor even leeg te maken. Lyka heeft dan ook wat tijd voor zichzelf
en kan haar verantwoordelijkheden in de camper controleren. Gisteren was een
niet al te gemakkelijke dag voor me met veel gemoedswisselingen, echt zo’n dag
die je snel wil vergeten en ook zo’n dag waarom ik snel Zaltbommel wil
verlaten en vergeten.
Terug bij de camper ben ik weer helemaal opgeknapt en denk na over de dagen
die we voor ons hebben. We hebben wel een idee wanneer we weer thuis willen
zijn maar het kan ook een dag eerder of een dag later zijn.
Na een heerlijke ontspannende sessie komt het avondeten op tafel. Shoarma met
gebakken aardappelen en sla. Niets bijzonders maar in de camper een heerlijke
maaltijd. De net door ons ontdekte sinaasappel yoghurt van de Aldi is het
dessert.
Ik kijk nog wat tv en klim al vroeg in de alkoof om wat te lezen. Ik moet tot
rust komen en er alles aan doen om de problemen uit het verleden te vergeten!
Morgen in ieder geval om zeven uur weer op!
