Hooglede (Langs de weg), donderdag 16 juli 2020
De regen valt op deze donderdag ochtend als een zachte ruis op het dak. Het is
de beloofde regen op deze eerste dag van het doucheschema. Na drie dagen is
het tijd om het gemalen water op te zoeken en mijn lichaam eens fatsoenlijk te
reinigen. Ik zou het gemakkelijk met een washandje kunnen doen, de edele delen
en oksels, maar het uitzicht naar een minuut of tien onder het stromende water
maakt het opstaan op deze donkere en regenachtige dag een stuk gemakkelijker.
Buiten is het grijs en het donkere weer van gisterenmiddag heeft ervoor
gezorgd dat de huishoudaccu leger is dan dat goed voor haar is. Niet genoeg
zon resulteert in te weinig energie in de huishoudaccu. Gelukkig staat deze
accu er alweer vier jaar en is volledig afgeschreven. Mocht ik besluiten een
nieuwe te plaatsen voor onze winterreis dan zal dat alleen maar een betaalbare
verbetering zijn.
Het laden van e accu zal vandaag geen probleem zijn omdat we ruim zeventig
kilometer voor de wielen hebben. Rustig rijden en dan zal de dynamo van de
motor een flinke hoeveelheid elektriciteit naar de accu sturen. Het blijft
grijs vandaag dus het zal ook nodig zijn. Misschien kunnen we stroom bij mijn
vriend gebruiken maar ik verwacht het niet. Ik weet ook niet of we wel de
juiste kabels bij ons hebben.
Zodra Lyka beneden is gaan we rijden. Een kilometer of vijfentwintig naar de
Lidl in Deinze met een mooie ruime parkeerplaats aan de achterkant waar we
rustig de ochtend kunnen doorbrengen. Dit is de eerste rustdag die ik heb
voorgenomen wanneer ik achterop raak met het schrijven van onze belevenissen
onderweg.
Direct na aankomst ga ik stokbrood kopen want het is vandaag toch alweer
aardig laat voor het ontbijt. Na vier dagen zijn we nog steeds bezig met het
opeten van de etenswaren die we van huis hebben meegebracht. Veel van het
broodbeleg is al het “het laatste stukje”, zoals de paté en de komijnekaas.
Tot diep in de middag hou ik me bezig met verwerken, bewerken, schrijven,
controleren, verbeteren, plannen, downloaden van wandelingen en koffie
drinken. De tijd vliegt om en het is al snel tijd om richting onze vrienden te
gaan.
Ik heb het nieuwe adres in de navigatie geprogrammeerd en zonder enig probleem
rijden recht op hun huis aan. We worden met open armen ontvangen en het is
goed om Kris en Jess weer na enkele jaren te zien. Hun zoon is enorm gegroeid
en onderstreept weer eens hoe snel de tijd aan je voorbij gaat.
Het is een heerlijk samenzijn met een gezellige avond omrand met een heerlijke
maaltijd van een Thaise Massaman kerrie met Indiase broodjes, in de vorm van
een pannenkoek, erbij. Oude verhalen en dromen voor de toekomst trekken in
onze gesprekken voorbij. Het is fijn om oude vrienden weer te zien.
We spreken af om het deze keer niet meer zo lang te laten duren voordat we
elkaar weer ontmoeten. Hoewel het nog niet zo heel erg laat is respecteren we
elkaars privacy en gaan al op een redelijke tijd richting de camper.
Natuurlijk kunnen we in de gastenkamer slapen maar wij hebben toch de voorkeur
voor de camper.
Bij elke (vracht)auto die passeert schud de camper als een bootje in een
storm. Het maakt ons niets uit. Wij houden van “de Oude Dame” en dromen van
vele nachten boven de cabine. Morgen wordt het weer beter weer en hebben we
een mooie wandeling op het oog.
