Ronse (Camperplaats sporthal 't Rosco), vrijdag 17 juli 2020
We nemen al vroeg afscheid van Jess en Kris om weer verder te gaan met onze
korte reis door België. Na vier nachten komen de eerste haarscheurtjes in de
harmonie tussen de beide bewoners van de camper. Het om beurten bewegen op de
beperkte vierkante meters in de camper wekt wrijving en frustratie op die
veelal verbaal word geuit.
Na een ontbijt op de parkeerplaats bij een plaatselijke ALDI gaan we richting
Kluisbergen voor de wandeling van vandaag. In Kwaremont blijkt dat de beoogde
parkeerplaats omringt is met een hek en dat we op zoek moeten naar een
alternatief. Gelukkig heeft Lyka al snel een parkeerplaats op haar telefoon
gevonden bij het lokale bejaardencentrum, en laat er nu nog precies een
plaatsje vrij zijn waar de camper past!
We pakken onze spullen in de rugzak en beginnen aan onze wandeling “langs
Vlaanderens mooiste”. We zijn hier in het land van “de Ronde van Vlaanderen”.
Een schitterend heuvellandschap waar jaarlijks een van de belangrijkste
voorjaarklassiekers word verreden.
Na nog geen tweehonderd meter staan we voor de witte pittoreske “Sint-Amandus”
kerk van Kwaremont. De classicistische Sint-Amanduskerk in Kwaremont
(Kluisbergen) dateert uit 1787. Het kerkje werd gedeeltelijk gebouwd op de
grondvesten van een oudere, gotische kerk. In 1982 werd de kerk beschermd als
monument. Ook de muur van het kerkhof is beschermd.
De buitenkant van de kerk laat zich door de omringende gebouwen moeilijk
fotograferen dus besluiten we door de, op een kier staande, kerkdeur naar
binnen te gaan. Ik heb het al vaker verteld: ‘Ik heb niets met het Christendom
maar de religieuze kunst die het heeft voortgebracht vind ik betoverend.’
Het schitterende altaar is geheel opgetrokken uit verschillend gekleurd
marmer. Deze kerk mag dan wel pas 230 jaar oud zijn maar er zijn mooie stukjes
kunst te bezichtigen.
Tweehonderd meter verder hebben we het dorp verlaten en wandelen we over
smalle paden en weggetjes met kasseien (kinderkopjes) langs velden vol met
verschillende gewassen. Op een bankje versierd met een spreuk genieten we van
onze verfrissingen en eten enkele snacks voor wat nieuwe energie.
Het is moeilijk om een steil pad te fotograferen maar voor “de Rampe” maak ik
een uitzondering. Het is al zwaar om hier naar boven te wandelen, laat staan
om met twintig kilometer per uur te fietsen!
We slingeren verder over de smalle wegen die de Ronde wegen het Covid-19 virus
dit jaar niet zullen ontvangen. Het virus steekt volgens de regeringen de kop
weer op maar er word niet meer gesproken over de slachtoffers of de
Intensive-Care opnames! Die zullen er dan wel niet meer zijn? Worden we voor
de gek, en onder de duim, gehouden of niet?
Op het wegdek van de “Ronde van Vlaanderen straat” worden alle winnaars geëerd
en hun namen zijn voor de eeuwigheid op de strook asfalt aangebracht. Met als
een van de hoogtepunten natuurlijk de twee Nederlandse winnaars van 2018.
Maar ook deze namen zijn voor iedereen die het fietsen een warm hart toedragen
bekend. Ook “Tommie Simpson” kwam hier lang geleden, toen ik nog in de luiers
lag, als eerste over de streep.
Het laatste stuk van de wandeling gaat door een gewaardeerd koel bos. Het is
vandaag aardig opgewarmd en de fleece is om mijn heupen geknoopt. Over rustig
uitlopen kunnen we niet spreken want de laatste vierhonderd meter is een
stevige klim naar Kwaremont waar onze lunch op ons wacht.
Na 13,4 kilometer laten we ons de broodjes frikandel goed smaken. Nu hebben we
nog twee zaken af te ronden voordat we kunnen gaan ontspannen. Als eerste
moeten we onze vuilniszak zien kwijt te raken en als tweede moeten we een
plaatsje voor de nacht zien te vinden.
De eerste is gemakkelijk op weg naar Ronse passeren we een wachthokje voor de
lokale busdienst. Het gat van de afvalemmer is groot genoeg om onze kleine
vuilniszak in te proppen.
De tweede blijkt ook gemakkelijker dan verwacht. Op een enorme parkeerplaats
naast een sporthal maken we kwartier voor de nacht en geven we de vermoeide
benen hun verdiende rust!
Voor het avondeten hoef ik niet lang na te denken. Het zijn maar restjes,
geopende verpakkingen, maar het smaakt ons het er niet minder om. Het wordt
niet al te laat vanavond omdat we morgen nog een wandeling op het programma
hebben staan.
