Vechten voor woorden! Laat ik het zo maar noemen. Ik ben al een stuk verder met beschrijven van onze avonturen in Zuid-Korea en deze dag blijft maar hangen.
‘Waarom?’, ik weet het ook niet.
Achteraf gezien was het een prima dag met mooie foto’s, maar helaas een erg dun verhaal. Wat ik er aan kan veranderen weet ik ook niet meer. Dus gewoon een kale vermelding van namen bij de foto’s. Misschien dat ik later nog een verhaaltje bij het geheel kan plaatsen.
We zijn vandaag al lekker vroeg op en de plannen voor deze dag zijn niet al te uitgebreid. Als eerste bezoeken we een tempel die niet al te ver van het hotel ligt. Mooie foto’s op reclame posters met kleurrijke lampions. Helaas is dat alleen in april en vandaag begint er een bloemenfestival. Ook leuk maar niet waarop ik heb gehoopt.
We branden kaarsjes voor Lyka’s vader en mijn (groot)moeder. Katholicisme en Boeddhisme raken elkaar in een stenen teil met water. De dansende vlammetjes op de kaarsen brengen herinneringen terug. Het is op een dag na alweer vijftien jaar geleden dat ze het materiële voor het eeuwige verwisselde. Er gaat geen dag voorbij of ze is in mijn gedachten.
Na de Jogyesa tempel is een van de meest belangrijke toeristische attracties van Seoul ons doel, een haast onuitspreekbare naam voor een paleis. Het Gyeongbokgung is de hart en ziel van Seoul en misschien wel voor de hele Koreaanse natie. De bomen die hun bladeren langzaam verkleuren zijn ook hier voor Lyka de belangrijkste attractie. Het is hier erg mooi maar ook heel erg druk.
Na het paleis gaan we eindelijk lunchen en we vinden een mooi klein restaurantje ergens in het midden van niets. De gimbap smaakt uitstekend en maakt ons vermoeid en slaperig. Maar ik wil nog even doorgaan.
Voor de poort van het Changdeokgung besluiten we dat we genoeg paleizen en tempels voor vandaag hebben gezien. Het is hier ook heel erg druk. Met een lange omweg via een bekende overdekte markt en de mooie rivier lopen we rustig terug richting het hotel.
Het is aangenaam vertoeven in het zonnetje langs de rivier. Ik besluit om als afsluiting van deze mooie dag een lekker koud biertje op een bankje aan de oever in de zon te drinken. Lyka kruipt als een vampier weg in de schaduw terwijl ik geniet van de herfstzon en een literfles Cass bier. Het is niet mijn favoriete Koreaanse bier maar het smaakt me vandaag toch ook goed.
We gaan alleen nog op pad om wat te eten en dat is meteen voldoende om onze vermoeide ledematen op te laden. Morgen wordt het weer een drukke dag.
