Vietnam: Regen, veel regen

Vũng Tàu (Romeliess Hotel) 705), vrijdag 13 december 2024

Ondanks de slechte weervoorspelling is het om zeven uur nog droog maar het wolkendek is ook erg donker. Er hangt regen in de lucht en ik vraag me af of ik straks wel zal gaan wandelen. Het kan natuurlijk een een rustige dag op de hotelkamer worden, alleen afgewisseld door twee maaltijden.
In de ontbijtzaal op de eerste verdieping van het hotel gaan onze ogen op deze donkere vrijdag wijd open. Er staat een ontbijt buffet klaar en er zitten al een stuk of acht gasten te ontbijten. Ook dit raadsel lijkt weer opgelost. Het ontbijtbuffet wordt alleen klaargezet in het weekend en de rest van de week is het à la carte. Er staat nu een kok achter een kleine koekenpan verse omeletten en eieren te bakken. Het aanbod is vandaag veel uitgebreider en waar ik met veel plezier gebruik van maak.
Het ontbijtbuffet is niet de enige verrassing die ik vandaag voorgeschoteld krijg. Lyka wil op deze donkere ochtend een rondje met me wandelen. De wandeling van gisteren smaakt haar naar meer. We zien een Vietnamees met een sleepnet kokkels oogsten in de branding. Het zijn maar heel kleine kokkels. Ongetwijfeld maken die een heerlijke bouillon voor de wereldberoemde Vietnamese noedelsoep met zeevruchten. Het is nog rustiger dan gewoonlijk op de boulevard. Af en toe voelen we druppels op onze armen en gezichten. Het is een waarschuwing dat er slecht weer onderweg is?
We zijn al vroeg terug van onze wandeling en we hebben nog geen trek om te gaan lunchen. De stoel staat nu weer binnen in onze hotelkamer want we willen niet het risico lopen dat de stoel nog buitenstaat wanneer de regen in al haar hevigheid losbarst.
Het is veel later dan gebruikelijk wanneer we gaan lunchen. Het is al bijna half twee en dat komt weinig voor. Ik ben een oude man met vaste gebruiken en ritmes die op tijd moeten worden uitgevoerd. In ons vaste restaurantje aan het kleine reservoir kiest Lyka het varkensvlees op rijst en ik moet eerlijk toegeven dat het er weer heerlijk uitziet. Helaas staan er geen gebakken noedels met varkensvlees op de menukaart dus doe ik het maar met de zeevruchten. Het zijn heerlijke bordjes voor minder dan drie euro per stuk.
Terwijl we nog zitten te eten gaan de hemel sluizen open en steekt er een wind op. Zes dagen was de weersverwachting regen en we zijn er al die dagen goed mee weggekomen. Nu op vrijdag moet we droog door de regen heen naar ons hotel zien te komen! Lyka’s paraplu is te klein voor twee personen dus laat ik de regen, die ondertussen is afgenomen, op me neerdalen. Het is gelukkig warm water in Vietnam dus het ongemak valt wel mee.
Op de hotelkamer neem ik meteen warme douche en die doet me goed. De grote regendruppels slaan te pletter tegen de ruiten en de stormwind laat de schuifdeuren klapperen, dunne straaltjes water sluipen door de kieren naar binnen en vormen plassen op de tegelvloer. Mijn gebruikte handdoek krijgt een ander doel.
Dit is het beeld dat we de hele middag te zien krijgen. Lyka mag mijn MacBook Air gebruiken om TV te kijken en ik geef me helemaal over om het boek uit te lezen. Het verhaal begint me een beetje te vervelen maar de laatste 47 pagina’s wil ik niet overslaan. Daarvoor heb ik al teveel gelezen, ik wil nu weten hoe het afloopt voor de boeven.
In de vooravond komen en gaan de buien. Onze poging om tussen twee buien door droog in het dichtstbijzijnde westerse restaurant, het “Lily's American Restaurant”, te komen lukt. Er is geen ziel onderweg in dit hondenweer, de straten zijn verlaten en de meeste restaurants zijn al gesloten. De “Kip Parmezaan” met een salade smaakt nog beter dan het er uitziet. Jammer dat we niet voldoende tijd hebben om nog een keer in dit restaurant te gaan eten. Ons vertrek uit Vietnam komt nu ook snel dichterbij.
Gelukkig komen we ook weer droog terug in het hotel. Vanavond liggen we vroeg op bed en hopen dat het morgen weer een mooie droge dag is.