Pattaya (Nakorn Siam Boutique Hotel) 603), donderdag 3 oktober 2024
Slapen in een vliegtuig is een noodzakelijk kwaad. In een geforceerde slaapzaal met 329 bedden kan je bijna nooit een goede nachtrust hebben. Oordoppen in, verstand op nul en een aaneenschakeling van hazenslaapjes moeten je opfrissen voor de volgende dag. De dag van je aankomst op je bestemming.
Met nog een kleine vier uur te gaan tot Bangkok ben ik klaarwakker en buiten is het al licht. De ongeschreven regel van de luchtvaartmaatschappijen is om de luikjes voor het raam zo lang als mogelijk dicht te houden omdat de passagiers dan rustig blijven in het donker. Het is voor mij een ongelukkig moment omdat ik me graag in het daglicht baad en leef met het ritme van de zon.
Nog maar een keer de ogen dicht dan totdat we in de buurt komen van de “Golf van Bengalen”. Iedere passagier die regelmatig Thailand vanuit Europa bezoekt weet dat hier de turbulentie begint. Altijd en zonder enige uitzondering! De warme turbulente lucht van het vasteland van India ontmoet de relatief koude en vochtige zeelucht van de Golf van Bengalen. Het valt deze keer mee hoewel we minstens een keer een meter of twintig naar beneden vallen met een schreeuwconcert van bange en verraste passagiers als gevolg.
Mijn blijdschap verdwijnt als sneeuw voor de zon wanneer de koffie wordt geserveerd. Zonder enige twijfel is het Nescafé in een foute mengverhouding met als gevolg dat de inhoud van mijn koffiebeker enkele minuten later in het toilet wordt geleegd. Sodawater blijkt niet voorhanden dus drink ik plat water bij het ontbijt. Ik heb afgelopen nacht een maaltijd gemist. Mijn bloedsuiker is erg laag en daardoor vergeet ik een foto te schieten van het ontbijt. Niet dat de klodder omelet met een paar stukjes champignon noemenswaardig of overheerlijk is. De maaltijden bij Turkish Airlines hebben tot nu toe allemaal tekort geschoten aan de standaard die je bij deze maatschappij zou verwachten.
Na een wel zeer ruwe landing stappen we uit in de nieuwe terminal van de “Suvarnabhumi International Airport” waarna we met de trein in een korte rit naar de hoofdterminal worden gebracht. De zestig dagen worden snel gestempeld, we hebben nieuwe paspoorten dus valt er weinig te controleren en te vragen.
Op de vraag of we op een plaats verblijven antwoord ik: ‘Nee, we gaan wat rondreizen’.
De immigratiebeambte verteld me dat ik dan de volgende keer een zestig dagen visum bij de ambassade moet aanvragen. Een zestig dagen visum aanvragen terwijl ik er hier een voor niets krijg? Verbaasd loop ik naar de bagageband 14 waar niet al teveel laten onze koffers verschijnen.
Dit is het moment van de aankomst waar ik altijd een beetje mijn billen bij elkaar moet knijpen! De douane, het groene kanaal, de twaalf kilo gemalen koffie en de twee kilo oude kaas verdeeld over onze koffers. Onschuldig kijken en glimlachend langzaam voortschrijden richting de aankomsthal. Gelukkig passeren we zonder problemen, we zijn met onze heerlijkheden in Thailand.
Omdat we met de trein van de nieuwe terminal zijn aangekomen zijn we ook al dicht bij de uitgang waar onze taxi op ons staat te wachten. Narin van onze taxidienst “Instyle Travel & Service” heeft het weer uitstekend verzorgd. Kan het nog duidelijker?
Terwijl we staan te wachten om naar de taxi te worden gebracht scoor ik snel mijn eerste twee Thaise biertjes, deze keer Beer Chang, van deze reis. De eerste smaakt zoet als honing. Wat ben ik blij om weer in Thailand te zijn. De warmte, de rust en het overheerlijke eten maken Thailand altijd weer tot een fantastische plaats om te verblijven.Eenmaal op de tolweg genaamd “Motorway” valt het meteen weer op hoeveel er in Thailand veranderd wanneer je een tijdje weg bent geweest. Nieuwe gebouwen en nieuwe fabrieken, ook lijkt het weer drukker op de snelweg. Thailand is hard op weg om een economische motor in Zuid-Oost Azië te worden. Dat heeft ook nadelen want elke paar maanden bedenken ze weer nieuwe belastingen om de vooruitgang te kunnen betalen en de arme plattelandsbevolking bijstand te geven. Zodra de minimum lonen gaan stijgen willen de producenten misschien verhuizen naar een goedkoper land.
Na drie kwartier te hebben zitten knikkebollen in de taxi zijn we eindelijk in Pattaya. Het hotel voelt als thuis komen, echt thuis komen. Wellicht kennen jullie dat gevoel wanneer je weer begroet wordt door mensen in een ver land waarmee je bevriend bent.
De receptioniste van het Nakorn Siam Boutique Hotel heeft voor ons een kamer bewaard waarvan ze weet dat we die op prijs stellen. Op de zesde verdieping en zo ver als mogelijk van de lift. De zon in de ochtend op het balkon zodat ik lekker om zes uur mijn koffie kan drinken en mijn verhalen schrijven. Na twaalf uur zit ik lekker in de schaduw op het balkon zodat ik aan het einde van de middag van mijn (elektronisch)boek en mijn koude biertje kan genieten. Laat ik het er nog maar een keer inwrijven, deze kamer kost ons € 15,80 per nacht.Ik kijk op mijn horloge en we zijn zes uur al gepasseerd, tijd voor mijn medicijnen. We blijven dus niet te lang hangen op de kamer. Een eerste schifting door de bagage is voldoende om de belangrijkste zaken klaar te leggen en niet te lang daarna gaan we naar de “The Captains Bar & Guesthouse” in “Soi Honey Inn” voor onze eerste Thaise maaltijd.
Pad Krapow Moo, Pad Pak Ruam en Khai Thiou Moo Saab zijn een fantastisch begin van deze reis. Maar er is helaas ook droevig nieuws.
Daar waar de man in het witte t-shirt zit zat vroeger altijd de Kaptein zelf om de zaak te overzien en alles in goede banen te leiden. Helaas is hij op 28 juli aan zijn laatste reis begonnen. Gelukkig zetten zijn vrouw en de serveerster de zaak (voorlopig) voort zodat we kunnen blijven genieten van het heerlijke eten. De Kapitein zal niet worden vergeten…Na het eten slaat de vermoeidheid toe en ik vecht opnieuw tegen de slaap. Om half negen gaat het licht uit in onze hotelkamer uit en de oogjes dicht. Het is tijd om te slapen en morgen weer fris op te staan.
Mochten jullie je afvragen hoe ik aan deze titel voor het verhaal ben gekomen? Bijna iedereen loopt hier op plastic slippers! Maar er is hier ook een groep die buitenechtelijke ontmoetingen hebben…
