
Osaka (Cote House) 203), donderdag 23 januari 2025
We zijn al een week in Japan en vandaag is onze eerste dag voor een excursie buiten Osaka. Alles wat ik vooraf had gepland staat alweer op de helling. Wegens verschillende oorzaken kunnen we onze plannen niet uitvoeren zoals we hebben gedacht. Vandaag gaan we met de trein naar de “Chōgosonshi-ji Tempel, in de volksmond Shigisan genoemd, is een boeddhistische tempel in Ikoma, prefectuur Nara, Japan. De tempel werd opgericht in 587. De eerste beelden van deze tempel heb ik vorig jaar ergens op een treinstation gezien. Ik weet alleen niet meer waar.

Ik ben een echte liefhebber van die broodjes met een ei en een plat worstje eronder! Dat gefrituurde schijfje van aardappel snippers neem ik op de koop toe. Ik knabbel het gewoon weg voor de koolhydraten die ik nodig heb om mijn oude lichaam te verwarmen. De vers gezette koffie is ook een winnaar en die verdwijnt meteen in mijn geïsoleerde koffiebeker zodat ik vandaag nog lang plezier kan hebben van een slokje warme koffie.

Japan is in 2023 druk bezocht door toeristen omdat de Japanse Yen veel minder waard was geworden tegenover de Amerikaanse Dollar en de Europese Euro. Japan is een goedkoop vakantieland! Japan is bezorgt over de tsunami van buitenlandse toeristen die het dagelijkse leven, en de (spirituele) ervaring rond de toeristische attracties verstoren met hun barbaarse gewoonten en kleding.


De straten in de buitenwijk van Ōji zijn verlaten en er beweegt helemaal niets om ons heen. Zelfs de takken van de bomen hangen muisstil tegen de blauwe lucht. We kijken vanaf het stationsplein recht omhoog over een kaarsrechte asfaltweg die flink stijgt. Vandaag krijgen we genoeg lichaamsbeweging, daar hoeven we ons geen zorgen over te maken. We klimmen en klimmen, drinken onderweg een klein flesje warme groene thee uit een verkoopautomaat, en bereiken het “Tree-lined trail with thousands of Japanese Cherry” aan het einde van de beklimming over de asfaltweg.
Het “Met bomen omzoomde pad met duizenden Japanse kersen” klinkt romantischer dan het is. Zeker in de winter. Het zal hier in de lente, wanneer de bomen bloesem dragen, ongelooflijk mooi zijn. Er liggen 1.600 dalende, maar veel meer stijgende, meters over een pad met wisselende ondergrond, en af en toe ook ongelijke traptreden, voor ons.



Zoals bij de meeste grassen zijn de stengels hol en worden op geregelde afstanden onderbroken door knopen, waar de bladeren zijn aangehecht. De stengels hebben dicht opeen staande parallelle houtvezelbundels.
De stengel van de bamboesoorten kan in lengte variëren van enige centimeters tot meer dan dertig meter, en in diameter van enkele millimeters tot meer dan 25 centimeter. De grootste bamboesoort is de reuzen bamboe (Dendrocalamus giganteus) die tot 35 m hoog kan worden en tot 30 cm dikke stengels heeft. Bamboe wordt in uiteenlopende klimaten aangetroffen, van koude berggebieden tot hete, tropische streken. Hij verspreidt zich hoofdzakelijk met zijn wortels, die ondergronds ver kunnen uitgroeien, waarbij ze hier en daar nieuwe stengels boven de grond laten komen.
Bamboesoorten groeien vaak heel snel. De snelst groeiende hebben groeisnelheden van bijna een meter per dag.
Deze foto geeft een goed beeld van hoe dik de bamboe op deze helling in Japan is. Bamboe is de plant van het leven omdat alle afzonderlijke delen van de bamboe kunnen worden gebruikt voor uiteenlopende doeleinden. Van bouwmateriaal voor een woning, dakbedekking met de taaie bladeren, miljarden eetstokjes tot voedsel in de vorm van gekookte bamboescheuten. Zes en twintig jaar geleden heb ik hoog in de Himalaya in de Chinese provincie Yunnan een kilometers lange waterleiding gezien die uit halve bamboestengels bestond. Schoon en vers smeltwater van de top van de berg kwam naar de lager gelegen dorpen.



Alle indrukken die ik krijg zijn tegenstrijdig! Het zou hier oogverblindend mooi moeten zijn maar waarom zijn we dan nog steeds met zijn tweeën? Zijn er meerdere toegangswegen? Hebben wij een verkeerde route genomen?





De huizen worden in Japan gebouwd met een verwachte gebruiksduur van vijftig jaar in het achterhoofd. Daarom staat er in een advertentie van een huis te koop altijd het bouwjaar. De prijs van een huis neemt ook af naarmate het huis ouder wordt. In Japan heerst er geen woningnood. Ik heb mooie huizen gezien voor minder dan € 40.000,-! Ook bij de bouw van deze houten juweeltjes word geen enkel detail overgeslagen. Zelfs de dakpannen worden niet vergeten.








De eeuwenoude “Emado Tempel” is een schitterend voorbeeld van een onbehandeld houten gebouw dat alle weersinvloeden heeft getrotseerd zonder ook maar een stukje houtrot. Het Japanse dennenhout is van een zeer hoge kwaliteit en de bomen worden al vroeg geselecteerd voor de nieuwe tempels en ook voor de restauratie van de oude tempels.
We staan op het punt om naar de belangrijkste tempels te lopen. Dat laat ik voor deel 2 over ons bezoek aan de “Chogosonshi-ji Tempel” vandaag! Wordt vervolgd.