
Pattaya (Nakorn Siam Boutique Hotel) 610), vrijdag 3 november 2023
Ik voel me, op zijn zachtst gezegd, heel vreemd van binnen om verschillende redenen. We zijn alweer meer dan vier weken onderweg in Thailand. Is dat het punt waar een vakantie overgaat in reizen? Kun je überhaupt wel een harde lijn door de tijd trekken? Is het subjectief of toch gevoelsmatig? In mijn hoofd rammelt het als in een oude kist met machineonderdelen achterop een motor. Mijn gedachten moeten snel weer een keer worden geordend zodat ik weer innerlijk rust ervaar.
Ik giet het hete water over de gemalen koffie in het koffiefilter en snuif de geur van vers gezette koffie op. De elektrische ketel is bijna leeg dus laat ik twee kleine flesjes drinkwater in het reservoir leeglopen zodat de mensen na me kunnen genieten van hun oploskoffie.
‘Nooit meer!’, heeft voor mij ook een veel lichtere betekenis.
Dat ik heb gezworen om nooit meer Nescafé te drinken!
Wat kunnen de kleine dingen in het leven toch mooi zijn terwijl er andere plaatsen op de planeet de aangeleerde, en met de paplepel ingegoten, haat dood en verderf zaait. Waarom zijn er mensen die nog de illusie hebben dat het allemaal wel meevalt en dat het in de toekomst goed gaat komen met die haat? Pluk de dag en laat de toekomst voor de anders denkende!
Er is weer een nieuw verhaal gepubliceerd en ik daal de vijf verdiepingen in de lift af voor mijn tweede beker koffie. De elektrische ketel is alweer bijna leeg! Ik vul hem opnieuw en wacht tot het water weer op de juiste temperatuur is. Bij terugkomst op de kamer start ik “Garmin BaseCamp” op om een route naar Pattaya uit te zetten. Het gaat niet echt soepel zoals ik al eerder heb geschreven. Het moet aan de kaart uit 2011 liggen! Ik ga me daar aan het zwembad in de Filipijnen maar eens verder in verdiepen.
Het verhaal over gisteren, donderdag 2 november 2023, is nog niet geschreven maar de titel is al wel bedacht. Ik loop namelijk altijd een paar dagen achter! De titels en de foto’s aan de kop van mijn verhalen worden heel vaak wel op de dag van de gebeurtenissen ingegeven en vastgelegd. Daar moet ik de scherpte van de dag voor gebruiken. De verhalen zijn vaak al een beetje afgesleten zodat de scherpe kantjes er van af zijn.
Vandaag zou een nog kortere route zijn dan die van gisteren wanneer we recht naar het zuiden zouden rijden. Dat is helaas niet mogelijk, ik wil zo ver als mogelijk van die drukke en gevaarlijke wegen vandaan blijven! Ook de provinciale weg 331 is me te druk dus kies ik voor de 3245. In het verleden waren wegen met vier cijfers rustige smalle wegen. Tegenwoordig zijn ze vaak ook al drie of vierbaans maar het verkeer ontbreekt gelukkig nog. Ze zijn voorbereid op de toekomst.
Voor ons vertrek is er bij de receptie niemand te ontdekken dus laat ik de sleutel achter en wij vertrekken. Er was toch geen sprake van borg voor de sleutel. We moeten eerst benzine tanken en ook een paar tosti’s staan ook hoog op ons verlanglijstje. Gelukkig hebben we beiden snel gevonden en kunnen we beginnen aan de laatste 160 kilometer naar Pattaya.
De zon staat nog laag en mijn zicht op de navigatie apparatuur is erg slecht. Ik kantel de GPS beetje bij beetje van voor naar achter. Soms kan ik wat lezen maar meestal zie ik niets. Gelukkig weet ik in deze omgeving de weg een beetje en dat maakt het een stuk gemakkelijker. Hou ook in gedachten dat we in Thailand aan de linkerzijde van de weg rijden?
Het beeldscherm van mijn Garmin Oregon 400t wordt grijs en er verschijnt een balk met de tekst: ‘Rekenfout Routering!’
Ik wordt er zo ondertussen een beetje moe van en denk diep na of ik nog wel verder wil met deze oude hardware. Het navigeren met je mobiele telefoon is enorm geëvolueerd en routes uitzetten in Google Maps is niet echt moeilijk meer. Zeker nu ik de “oude” Google Maps heb weggegooid en daarna meteen de “nieuwe” Google Maps op mijn iPhone 13 Pro Max geïnstalleerd. Nu heb ik op de telefoon ook de mogelijkheid om een route voor de motor te laten berekenen. Die kant moeten we toch op. Of het nu met de oude iPhone of een nieuw aan te schaffen (eenvoudige) Android telefoon is.
Gelukkig weet ik precies waar we op dit moment rijden en wanneer ik ongeveer naar het zuiden moet gaan rijden. Dat lukt na een U-Turn en op de eerste de beste schaduwrijke plaats laat ik de Garmin de route herberekenen.
Ook hier weer: ‘Rekenfout Routering!’
Dan maar een extra routepunt maken. Binnen vijf minuten rollen we weer door het groene en verlate landschap van “Changwat Chachoengsao”.









Morgen is het een grote dag. Morgen komt er een goede vriend uit Nederland voor de eerste keer naar Thailand en ik ben zijn gids. Ik probeer zelf te herinneren wat mijn gevoelens bijna vijf en twintig jaar geleden waren toen ik voor de eerste keer in Bangkok een voet aan de grond zette.