Oisterwijk (Oisterwijkse Bossen en Vennen), dinsdag 27 april 2021Hoewel we niet veel hebben veranderd aan ons ochtend ritueel voelt “het nieuwe doen” een stukje natuurlijker en ontspannender aan. Ik sta zoals gewoonlijk extra vroeg op om een stukje te schrijven en Lyka blijft een uurtje langer liggen zonder last te hebben van mijn nachtelijk gedraai in het smalle bed boven in de alkoof. Mijn schouder doet een beetje minder pijn dan twee weken geleden maar het is nog steeds zo pijnlijk dat ik er ’s nachts wakker van wordt wanneer ik me omdraai.
Zodra Lyka ook beneden is schenk ik koffie voor haar in en zet het ontbijt voor ons op tafel. Er is absoluut geen haast want we hebben in onderling overleg besloten om voortaan de wandeling na de lunch te beginnen. Tenzij er een gegronde reden is om dat niet te doen! Bijvoorbeeld als er regen is voorspeld in de middag. Na wat brood met leverworst, boerenmetworst en oude kaas brengen we de camper in gereedheid voor de verplaatsing. Alles dat niet vast zit, of breken kan, wordt opgeruimd en/of weg gestouwd.
Op weg naar onze bestemming loop ik nog even bij de Lidl in Chaam binnen om de belangrijkste boodschappen voor vandaag te doen die we nog in de camper missen. Ter plaatse bedenk ik onze lunch en koop ook een verse baguette die vandaag maar € 0,50 kost.
Dan gaan we richting Oisterwijk waar onze wandeling voor vandaag ligt. De wandeling is een stevige met haar 10 Km. Dat lijkt veel maar het is belangrijk dat we gaan opbouwen zodat we straks ook weer de vlakke wandelingen tussen 15 en 20 Km aankunnen, ook in heuvelachtig terrein. In een bergachtig terrein spreekt men niet meer over kilometers maar gewoon in uren, zo weet iedereen wat hij van een wandeling kan verwachten.
Op de parkeerplaats van “Natuurpoort Groot Speijck” in Oisterwijk is hét startpunt voor je tocht door dit prachtige gebied. En wij zijn niet de enigen vandaag! Het is namelijk koningsdag en heel Nederland lijkt door de Covid-19 buitensporter geworden. Met moeite vinden we een plekje voor onze relatief grote camper op de parkeerplaats. We zijn redelijk vroeg en hebben nog tijd genoeg om wat dingen voor onszelf te doen voordat we aan de wandeling gaan beginnen. Vanachter het raam zie ik de drukte steeds meer toenemen totdat het punt is gepasseerd dat de geparkeerde automobielen elkaar in de weg gaan staan. Het is vanaf nu voor veel auto’s niet meer mogelijk om weg te rijden wanneer dat nodig zou zijn. Ook wij staan muurvast, maar dat is voor ons geen probleem. Indien mogelijk blijven we hier zelfs overnachten. De frikandellen speciaal op het stokbrood smaken fantastisch!
Tussen de twee en drie uur schatten wij de wandeling voor vandaag in inclusief de pauzes. Rond half een gaan we op pad. Alle elektronica draait ondanks dat ik al bijna zeker weet hoe onze fotografische en navigatie toekomst er uit gaat zien. Nog geen honderd verder schrik ik me een hoedje. Dat het druk zou zijn hadden we wel verwacht maar een groot veld vol met honderden picknickers overtreft al onze verwachtingen. Het lijkt wel alsof ze vanochtend allemaal zijn los gelaten! We kijken elkaar verbaasd aan en dan naar de enorme rij klanten bij het raam van de ijsmachine. De Nationale Feestdag denk ik dan maar. En die anderhalve meter afstand? Ja, verticaal!
Onze wandeling voor vandaag heet “Oisterwijkse 14 vennen route”. Dan weten we meteen wat te verwachten! Enkele honderden meters verder lopen we eenzaam en alleen door de bossen en langs de Oisterwijkse vennen. Een specht, waarschijnlijk een groene specht, slaat in de verte haar snavel tegen een boom. Een onmiskenbaar geluid in de gecontroleerde natuur. Want dat is natuurlijk waar we zijn, een door de mensen beheerd bos. Echt oerwoud bestaat al heel lang niet meer in Europa.
Het is duidelijk warmer dan gisteren en daarom draag ik vandaag mijn fleece en niet mijn jas. Er staat haast geen wind en dat maakt de wandeling van vandaag erg aangenaam. Na een kilometer of drie genieten we onder een staalblauwe lucht van onze eerste pauze. We zijn de koekjes vergeten! Da’s jammer. Ik had wel wat extra energie kunnen gebruiken.
Ook vandaag kijken we naar veel van hetzelfde. Bossen zonder enig cultureel erfgoed. Gelukkig is het niet storend omdat het heerlijk weer is en drukke gebieden worden afgewisseld met rustige stukken. Het water in de vennen is kraakhelder en nodigt ongetwijfeld uit om te gaan zwemmen. Zou dat hier mogen op een warme zomerdag? Ik ben bang van niet. Mijn gedachten dwalen voor een moment af naar 1978. Het “Culturele Kamp” op de Drentse heide. Japke, Carla, Coen en Coosje, twee bijzondere weken die veel hebben opgebracht. Het zwemmen in de ven in het midden van de nacht! Een onvergetelijke ervaring.
Tijdens de tweede pauze worden we twee keer ruw gestoord door andere bezoekers/wandelaars. Die lockdown en avondklok hebben het slechtste in de mens boven gebracht! Wat zal ik blij zijn als al die Covid-19 problemen voorbij zijn.
Zonder te reageren op deze barbaren, dat kan gewoon heel gevaarlijk zijn, beginnen we aan de laatste twee kilometer door bossen en langs vennen voor vandaag. We komen hier zeker nog een keer terug, dat hebben we al besloten!
Op de parkeerplaats is het nog drukker dan toen we vertrokken. We kunnen niet voor- of achteruit en we kunnen niets anders doen dan wachten totdat de meeste bezoekers zijn vertrokken. Het is nog te vroeg voor een biertje dus begin ik maar aan een paar glazen water met bubbels. Op de achtergrond speelt de Chinese DAB+ radio Radio2. Internet van de KPN op de iPad is brandhout. Onbeperkt 128 kbps voor € 8,99 is een lachertje. Ze zullen wel “maximaal 128 kbps” bedoelen want zelfs de 24 kbps stream voor de radio moet zoveel bufferen dat het geluid niet om aan te horen is. Morgen maar eens bellen of ik mijn geld terug kan krijgen!
Zo kom ik ook weer terug bij mijn gedachten die me het grootste gedeelte van de wandeling hebben gefrustreerd en gefascineerd. Wat kun je als volwassene niet begrijpen aan de volgende teksten?
Honden aan de lijn
Verboden voor fietsers
Welgeteld 34 loslopende honden en ontelbare aan de lijn die minstens tien meter lang is! Dat is ook loslopend al is het niet helemaal correct. Hufterigheid in het kwadraat. Tel daarbij een handje vol mountainbikers op die de wandelaars van het pad af proberen te racen. Het ontbreken van een bel, dat is niet stoer maar wel verplicht volgens mij, maakt dat de wandelaars zich een voor een allemaal een hoedje schrikken zodra een in spandex gestoken minderbegaafde onverwacht voorbij schiet.
Het lijkt wel of hufterigheid “het nieuwe normaal” is geworden voor de maatschappij. Een verontschuldigende blik van een vrouw dat haar gezinshond los loopt zegt mij genoeg. Het postuur van de breed wandelende man met een overgewicht dat Covid zo gevaarlijk maakt is te groot om er wat van te zeggen! “Ik kan veel beter zwijgen”, het Goede Doel!
Als afsluiting van deze mooie koningsdag eten we spaghetti met Japanse kerrie. Een fusion gerecht dat erg onbekend maar zeer smakelijk is. Alle restjes groente en vlees kunnen er in maar je kan het ook gewoon van verse ingrediënten maken. Het belangrijkste blijft de rijke en zeer smakelijke basissaus. Deze komt meestal in twee variaties, mild en pittig en is nu ook vaak in de gewone supermarkt te koop. Anders toch maar even langs bij de plaatselijke toko!
Ik begin aan een nieuwe Deense serie over een gijzeling in de ondergrondse. Morgen gaan we weer naar huis. Evalueren, schoonmaken, overbodige spullen uitladen en nieuwe gemiste spullen inladen. Water innemen en het vuilwater lozen. Vrijdag gaan we voor een langere periode weg. Minimaal een overnachting op een SVR (Boeren)-camping.
