In de voetsporen van Alexander de Grote, meer dan 2000 jaar geleden, heb ik de Gordiaanse knoop van de MVV visum aanvraag doorgehakt. Na het onding van alle kanten te hebben bekeken en al onze mogelijkheden tegen elkaar te hebben afgewogen heb ik de knoop met één klap van mijn virtuele zwaard doormidden geslagen. Er zit uiteindelijk niets anders op dan te wachten en te proberen ons geen zorgen te maken!
Gisteren heb ik een antwoord op mijn email ontvangen van de IND waar ik enige hoop uit kan putten. Onze aanvraag is nog in behandeling en ze wachten op “aanvullende informatie van ketenpartners”, wat dat ook mag betekenen.
Voor ons zijn in ieder geval de regenbuien voor de zon weggeschoven omdat we nu definitief weten dat we niet op 23 april naar Nederland zullen vliegen. En dat vinden we heel erg jammer! Toen we begin december 2012 besloten om de “inburgeringscursus buitenland” met het bijbehorende examen te gaan konden we onmogelijk weten dat het zo zwaar zou gaan worden. We wisten dat de oorspronkelijke vertrekdatum van 27 februari onmogelijk onze vertrekdatum zou worden, maar toen we samen op 20 februari samen met het diploma en de aanvraag voor het MVV visum voor de Nederlandse ambassade in Bangkok stonden hadden we nooit verwacht dat het zo lang zou gaan duren. Mede omdat Lyka in Kuala Lumpur al binnen drie dagen een visum voor twee jaar voor de Schengenlanden had.
23 april, onze huwelijksdag, leek de ideale dag om onze start in Nederland te maken. Zeker toe er later nog bekend werd dat het een heel bijzondere koninginnedag zou gaan worden. Ook bij Lyka is de teleurstelling groot want het in het oranje gehulde Zaltbommel op koninginnedag staat in haar geheugen gegrift!
Het is vandaag het Thais nieuwjaar, en dat feest duurt hier drie dagen en in Pattaya zelfs tien dagen. Na al die bezoeken aan Thailand kan ik het nog steeds niet bevatten dat de lokale toeristenindustrie nieuwjaar een week later viert dan in de rest van het land. Het zou toch ook ondenkbaar zijn dat Utrecht nieuwjaar op 8 januari viert?
‘Sabaidee Phimai’, klinkt uit miljoenen kelen in het hele koninkrijk.
Er wordt symbolisch met water gesprenkeld als ritueel om de zonden, slechte gedachten en ervaringen in het afgelopen jaar van je af te wassen. Die symboliek past op haar manier in het bijzonder wel bij ons. Na de email van de medewerkster van de IND is de loodzware last, die onzekerheid heet, van me af gevallen. De afgelopen twee nachten heb ik weer prima geslapen zonder te zijn overvallen door de meest vreemde nachtmerries. In de email is me ook uitgelegd dat het nog wel meer dan een week nadat de beslissing bekend is geworden kan duren voordat je ook werkelijk naar de ambassade kan om de fel begeerde sticker op te halen. Wettelijk gezien moet de IND ons op of voor 20 mei de beslissing mededelen.
Songkran in Pattaya (Thailand 2003)
Een tempel aan het water (Sukhothai 1999)