Het was de afgelopen nacht erg fris! Ik ben dan ook al op voordat de herfstzon haar eerste stralen over het platteland van Duitsland strooit. De koffie pruttelt en NPO Radio2 fluistert door de camper. Het te smalle, te dunne en te oude dekbed deert Lyka niet. Vrouwen zijn nou eenmaal goed in bed in het bemachtigen van verwarmende elementen.
Bij de eerste zonnestralen snel ik naar buiten om dat maagdelijke licht van 20 oktober 2018 te vangen. Het is pas de tweede dag onderweg en ik heb mijn rust alweer gevonden. Met de camper onderweg om de vrijheid te ervaren is de meest effectieve therapie om een onrustige geest tot kalmte te brengen.
Ik drink koffie, luister naar de radio en schrijf tegelijk. Multitasken op zijn best! De letters vormen woorden en woorden vormen zinnen die op hun beurt weer een verhaal opleveren. Lyka ontwaakt en snakt ook naar een bakkie koffie en een ontbijt.
Engelse ervaringen in Duitsland! Velen moeten er niet aan denken maar voor ons is het een fantastische start van een lange dag. Na zo’n Engels ontbijt met een dikke saucijs en witte bonen in tomatensaus blijft de trek wel een tijdje weg. Met veel smaak maken we onze borden leeg en komen samen tot overeenstemming dat we vandaag een rustdag inlassen. Lyka heeft spierpijn en we moeten daar samen hard om lachen.
Een korte verplaatsing hebben we in ieder geval voor ogen! We hebben niets gepland en laten ons leiden door wat we onderweg tegenkomen. Een verblijf in een camper zorgt voor een lekkere trek en daarvoor moeten we langs de Lidl, deze keer in Rees. Heerlijk Duits brood, Griekse olijven, Spaanse chorizo en Italiaanse abrikozen confiture aangevuld met enkele andere etenswaren die we onder snacks kunnen catalogiseren. Maar wat kan ons het schelen? Het is tenslotte zaterdag en vanavond trekken een fles rode wijn open om het weekend te vieren. Bewust hebben we gebak en andere aantrekkelijke zoetigheden gemeden maar dat neemt niet weg dat we aan de rand van Kalkar een pauze inlassen voor een bakje koffie en een korte wandeling.
Die wandeling valt een beetje tegen omdat de parkeerplaats erg vervuild is. Overal liggen hopen van twee à drie huisvuilzakken die hier echt niet per ongelijk terecht zijn gekomen. Onbewust moet ik voor een moment aan het beleid van de gemeente Zaltbommel en de AVRI denken, ook in Zaltbommel zal dit in de toekomst gaan gebeuren. Huisvuil dumpen gaat lonen en de mensen zijn niet zo dom meer om enige sporen in de vuilniszakken achter te laten. Noem het beleid naïef, ik noem het ronduit dom! Ik begrijp ook nog steeds niet dat er geen vrije keuze is voor het ophalen van het afval. Ik was ècht in de veronderstelling dat een monopolie zoals dat van de AVRI niet meer mocht. Het lijkt er dus op dat gemeenten dat wel mogen! Is dat niet meten met twee maten? Wat is de volgende stap? De gemeente gaat onze energie en het drinkwater leveren? Met een flinke opslag natuurlijk!
De brouwerij gevestigd in een oude molen langs de beek is wel een plaatje. De volgende keer blijven hier een avond overnachten zodat we ook van het “Molenbier” kunnen proeven.
Hoewel we weinig of niets doen snelt de tijd vooruit. Een boerenmarkt langs de provinciale weg nodigt ons uit om een bezoek te brengen. Schitterende pompoenen in veel verschillende formaten. Er staat zelfs een bakker die in een hout gestookte oven buiten brood staat te bakken. Helaas heeft de grootgrutter Lidl onze voorraadkast al gevuld. Alsof de bakker de teleurstelling aan onze gezichten kan aflezen bied hij ons een stuk brood aan om te proeven. De lichte rooksmaak en extra droge knapperige korst nodigt maakt het brood zeer speciaal en het nodigt boter en oude kaas uit om het extra dik te beleggen.
Terug naar de werkelijkheid en de moderne navigatie technieken. Mijn iPhone zegt dat er een kilometer of tien verderop een mooie camperplaats is om te overnachten. Overleggen over onbekende plaatsen is als debatteren over of god wel of niet bestaat. Dus we gaan richting “Goch Ness”!
Onderweg maken we nog flauwe grapjes over de jongere zus van “Loch Ness”, het zal hoogstwaarschijnlijk niet de eerste keer èn de laatste keer zijn dat deze grap wordt gemaakt. “Goch Ness” is in ieder geval een zeer acceptabele plaats om de nacht door te brengen. Het is een stevig grasveld met vandaag maar twee campers. Mocht het vanavond niet te druk worden dan is het in ieder geval goed te doen. Wij houden niet van die oplopen! Het gemeenschappelijke chemisch toilet is een mooie bonus, zei het niet voor iedereen. Er lopen heel wat kieskeurigen rond in het camper wereldje!
Het avondeten voor vandaag is simpel maar voedzaam. Een Koreaanse instant boedelsoep met zeevruchten en veel groente. Ook vanavond is het niet eenvoudig om alles tegelijk op tafel te krijgen. Het is duidelijk dat ik er nog even in moet komen en mijn draai in de kombuis, een keuken kun je het eigenlijk niet noemen, nog moet vinden. Uiteindelijk geef ik het maar op en prepareer de maaltijd in twee verschillende porties. Na een ruim kwartier genieten we allebei van deze eenvoudige oosterse maaltijd, en daar gaat het tenslotte om!
Het testen met het internet onderweg valt een beetje tegen. Mijn 4G is niet snel genoeg om voetbal te kijken, dus dat zal dan wel radio worden. Lyka’s ongelimiteerde KPN, 128 Kb/s, valt hier ook erg tegen. Twee jaar geleden was het goed dus we gaan ervan uit dat het het volgende weekend in België wel beter zal zijn.
Het plaatsen van een nieuw verhaal is ook gestrand door de lage internet snelheid. Dat wordt dus ook een dag later! Met een fles rode wijn binnen handbereik trapt AFC Ajax om kwart voor negen af. Het is ouderwets “Langs de lijn” op NPO Radio1. In het schemer geniet ik van mijn omgeving en mijn gezelschap. Wij hebben niet veel nodig om gelukkig te zijn! Het is alleen verdomd jammer dat de overheid je dit geluk niet gunt.
Voor elf uur schuif ik het gordijn van de alkoof dicht. Deze mooie dag zit er op. We hebben enkele zaken op een rij gezet voor de komende reis en daarmee kunnen we dit weekend geslaagd noemen.
