Vandaag doen we weinig want er is hier niets te doen. Ik heb nog wat projecten waaraan ik werk en één van die projecten is het in de toekomst publiceren in de iTunes Store, het multimedia programma van Apple. De gedrukte boeken en tijdschriften lijken verleden tijd dus alles draait natuurlijk om de iPad en aanverwante tablets. Daarom zou ik jullie willen vragen om deze week aan de bovenstaande enquete mee te doen.
Wie heeft er een tablet of een iPad?
Nu ik een verkopers account voor de iTunes Store heb aangevraagd werk ik zoveel mogelijk aan mijn eerste boek over mijn reizen.
'Travels and Troubles, Macau en Hong Kong' zal verschijnen zodra mijn account is goedgekeurd. Het eerste project zal gratis te downloaden zijn en ik hoop daar veel ideeën mee op te doen na jullie feedback.
De daarop volgende delen zullen natuurlijk niet meer gratis zijn maar de prijzen zullen laag liggen, ik denk aan een verkoopprijs vanaf € 2,99. De boeken zullen mijn verhalen van mijn weblog bevatten. Alleen zullen deze worden aangevuld met meer foto's. Foto's zonder een watermerk in hogere resolutie die je kan gebruiken voor je eigen website of fotoalbums. Je mag de foto's voor alle privé doeleinden gebruiken maar het gebruik voor commerciële doeleinden en/of gedrukte media is absoluut verboden. Dit kan alleen na nadrukkelijke schriftelijke toestemming van Jielus Hendrik Kuijntjes.
Het was al diep in de middag toen we gingen lunchen bij het grote Nasi Kandar restaurant. We hadden de lunch steeds uitgesteld als we vanuit ons raam naar de natte groenen jungle achter het hotel keken. De regen was afgenomen en tussen de dikke druppels door liepen we terug naar het hotel waar we een tweede sessie niets doen afwerkten.
De regen was later in de middag weer teruggekeerd toen we eindelijk op weg gingen voor het avondeten. Het regende nu zo hard dat ik niet zonder paraplu op stap wilde. Gelukkig kon ik een paraplu lenen van het hotelpersoneel en afgeschermd tegen het vallende water gingen we op stap naar het Chinese restaurant dat we gisteren voor het eerst hadden gezien.
Het was er druk en dat ik altijd een goed teken! Wanneer je in deze Aziatische landen een druk restaurant tegenkomt ga dan gerust naar binnen. Het eten zal er uitstekend zijn en waarschijnlijk de prijs ook.
Ik verzekerde me er eerst van dat er een koud biertje op tafel stond en direct daarna informeerde ik of er ook misschien een Engelstalige menulijst voor handen was. En die was er, maar zonder prijzen! Nu vragen wij ons gezonde Hollanders meteen af of we dan misschien in de maling worden genomen. Maar de mensen zijn hier eerlijk en de prijzen verschillen niet veel van stad tot stad. Alleen verse vis gaat veelal per kilo voor een dagprijs dus daar kan je beter eerst naar informeren voordat je die besteld. De rest van de prijzen blijft zo'n beetje hetzelfde.
Varkensvlees in een moslimland is zeldzaam dus kozen voor het wilde varken in zwarte pepersaus. Wilde varkens leven in de oneindige palmolie plantages van Maleisië. Natuurlijk zijn de wilde varkens "haram" maar voor de prijs die ze opbrengen per kilo willen de meeste moslims wel een uitzondering maken. Ze schieten ze tijdens de werkzaamheden op de plantages en bezorgen ze bij voorkeur in het donker bij de lokale Chinese restaurants. Geld stinkt nu eenmaal minder dan een varken.
Het was een koningsmaal op een zaterdagavond inclusief een paar koude flessen bier. Tijdens de maaltijd viel het ons op dat er buiten een enorme zwerm zwaluwen een plaatsje zocht om de nacht door te brengen. Het zag er letterlijk zwart van de vogels. Alfred Hitchcock had hier waarschijnlijk zijn inspiratie voor de film opgedaan.
Een rustdag kwam tot een einde en we namen ons plechtig voor om er morgen weer een actieve dag van te maken.
