Niet gestoord door de slechte start in Hong Kong gingen we al vroeg op pad voor het eerste hoogtepunt van ons verblijf in Hong Kong.
Natuurlijk is het een heel andere belevenis als je na bijna vier jaar weer op dezelfde plaats arriveert. Het was deze keer ook veel drukker dan ik me van het vorige bezoek kon voorstellen. Maar het was ook een rustige start met een ritje in de kabelbaan en een lange wandeling bergafwaarts terug naar het metro station.
De rit van 25 minuten in de 5,7 Km lange kabelbaan is een attractie die niemand mag missen wanneer ze Hong Kong bezoeken.
Maar op de top van de berg is er nog een bijzondere bezienswaardigheid! De grote Boeddha! En dit is natuurlijk een attractie waar ook de Chinezen van het de grote broer in het noorden naartoe worden geleid. Niet met de kabelbaan, dat zou te kostbaar zijn, maar gewoon met de bus naar de top. Het was een doordeweekse dag en de schoolvakanties waren nog niet begonnen. Toch was het er heel druk.
En hier kochten we ook onze souvenirs van deze reis. Spullen die we natuurlijk kunnen gebruiken. Een rode en een zwarte fleece muts, er waaide een frisse wind op de top van Buddha Mountain.
Op een beschut plaatsje in de zon genoten we van onze meegebrachte sandwiches en een beker koffie voor mezelf en een warme chocolademelk voor Lyka. Macau en Hong Kong brengen de gedachten in ons op van een tropische bestemming met hoge temperaturen. ‘s Winters is het er echter fris en afhankelijk van de wind kan het er zelfs erg fris zijn.
Na deze korte pauze werd het tijd om het laatste stukje van de berg te beklimmen en de grote bronzen Boeddha van dichtbij te gaan bekijken. De “Tian Tan Buddha” zoals zij officieel heet is 34 meter hoog en weegt 250.000 Kilo. Een flink stukje gietwerk dat ik tijdens mijn tijd bij “van Voorden Gieterij” nooit heb gezien.
Machtig mooie omgeving met een onvergetelijke sfeer, hier moet je dus écht niet missen als je in Hong Kong bent geweest!
Een korte stop bij het niet toegankelijke “To Po Lin klooster” en we konden aan de afdaling beginnen.
Het viel me niets tegen dat Lyka tot nu toe geen enkele keer had geklaagd. Activiteiten zoals wandelen en fietsen zitten niet bij deze mensen ingebakken. Je moet het ze echt aanleren en na veel tegenstribbelen gaan ze het misschien wel leuk vinden.
De weg naar beneden is zwaar! Veel mensen denken dat afdalen gemakkelijker is dan stijgen maar alleen afdalen is zwaar op de knieën en dat ga je na een paar uur voelen!
Het was wel een mooie tocht maar de romantiek die ik in mijn herinneringen koesterde was niet meer aanwezig. Terug aangekomen bij het treinstation kochten we meteen een sandwich bij “Subway” en was zo verdwenen met het blikje Coke Zero. De wandeling had ons hongerig gemaakt en we waren wel aan wat brandstof toe. Lyka had ook een prima dag gehad en had geen één keer geklaagd. Gaat het misschien dan toch nog goed komen?
Na een kort verblijf in onze kleine kamer zochten we voor de tweede keer hetzelfde restaurant op. We keken eens goed rond en mijn oog viel op een sizzling hot plate. Varkensvlees en groenten, gebakken rijst. Het was heerlijk!
We waren allebei dood op en gingen meteen terug naar de kamer. Welterusten, morgen een iets gemakkelijkere wandeling in de stad. In bed dacht ik nog na over wat we vandaag hadden gedaan en meegemaakt, een simpele conclusie!
De romantiek en de euforie van de eerste ervaring waren dus deze keer duidelijk afwezig. Soms is het dus beter om een herinnering te laten zoals ze is en nooit meer terug te keren naar een plaats waarvan je warme herinneringen met je mee draagt hebt.
