Die Mexicaanse of Varkensgriep begint nu toch wel echt grote vormen aan te nemen. Op dit moment hang ik nog in Thailand uit waar het dodental met de dag oploopt. De regering zit met het handen in haar toch al dunne haar en overweegt voor het toerisme heel onpopulaire maatregels.Alles heeft hier de revue al gepasseerd van het sluiten van scholen tot een algemeen reisverbod voor het hele land. Voor een moment werd er zelfs geopperd om de grenzen van Thailand maar voor een maand te sluiten want al die enge ziektes worden door de niet Thai het land in gebracht. Nu wordt er ook aan gedacht om alle grote restaurants, bars en uitgaansgelegenheden voor een maand te sluiten. Die mondkapjes, waarvan het nut van een preventieve werking nooit is bewezen, zie je nu overal. Van straatvegers tot vakantiegangers.
Maar is het echt wel zo eng?
Volgens de cijfers van de WHO waren er op 6 juli 2009 94512 besmettingen bevestigd waarvan er 429 hun laatste adem hebben uitgeblazen. Een klein rekensommetje verteld ons dat ongeveer 1 op de 220 besmettingen slecht is afgelopen. Nu is de statistiek een mooi wetenschappelijk instrument maar het heeft ook zijn donkere zijde!
Laat ik de statistieken eens op mijn manier interpreteren. Een lijst van slachtoffers van buiten zuid en noord-Amerika.
Australia: 10
New Zealand 3
Philippines 1
Spain 1
Thailand 24
United Kingdom 8
Als ik dit zo lees dan steekt Thailand hier toch wel met kop en schouders boven uit. Waarom? Hier is medische zorg nog voor de rijken van de samenleving en de rest van het leger ongeschoolde arbeiders moet het met een aspirientje en een pleister doen. Voor geld is alles in Thailand te koop en mensen met geld gaan voor. Net als honderd jaar geleden in Nederland. De arme arbeiders krijgen de rekening gepresenteerd.
Maar ook in Nederland zijn er vreemde zaken aan de gang! Wie krijgen als eerste de beschermende dosis antivirale medicijnen? Juist, de regeerders! En waarom? Omdat zij onmisbaar zijn voor het besturen van het land in een crisis. Helaas hebben ze met hun zelfingenomenheid nog niet in de gaten dat ze bij de volgende verkiezing met zijn allen als afval de pedaalemmer in gaan.
“Wie het dichtst bij het vuur zit warmt zich het best!”, is een oud Hollands gezegde.
Over een week ga ik voor drie weken zwerven door Maleisië en Singapore. Volgens de statistieken is het daar veiliger dan in Thailand. Maar volgens de kansberekening is het daar gevaarlijker. Ik laat me leiden door mijn gevoel. Als het toch moet komen dan lig ik liever in een ziekenhuis in Singapore dan in Thailand.
Mijn monddoekjes blijven in ieder geval achterwege.
Bron: http://www.who.int/csr/don/2009_07_06/en/index.html
http://www.nationmultimedia.com/2009/07/15/national/national_30107440.php
