zondag 29 mei 2016

Engeland: Op zoek naar een douche

Brompton (parkeerplaats The Green Tree Inn)

Het slapen gaat steeds beter hoewel ik weer om half zes onder aan de trap sta. Het maakt me weinig uit want ik geniet van de rust in de ochtend. Lyka slaapt nog en ik kan met een kop koffie binnen handbereik mijn stukjes schrijven. Het blijft bewolkt en het zonnepaneel druppelt elektriciteit in de huishoudaccu. Hoewel we gisteren de hele dag gebruik hebben gemaakt van diverse elektriciteit verbruikers zijn we niet in de problemen gekomen. Ik krijg dan ook steeds meer vertrouwen in de camper en haar systemen.
Na de heerlijke rustdag van gisteren gaan we vandaag weer verder naar het noorden. We gaan op zoek naar een camping zodat we weer eens heerlijk warm kunnen douchen. Vanochtend heb ik zitten nadenken hoe ik de consumpties is de pubs zal afhandelen. Voor mijn gevoel is het meer dan normaal dat ik als dank voor de gratis staanplaats een drankje in de pub nuttig. Dus het is eigenlijk een verkapt stageld? Om de kerk in het midden te laten deel ik het bedrag van de bar door twee en plaats een helft in “Overnachtingen” en de andere helft in “Uitgaan” om zo een goed en eerlijk overzicht te krijgen over onze uitgaven tijdens deze reis met de camper.
Ik had het nog niet vermeld maar bij uitzondering houd ik de kosten bij die we tijdens deze reis met de camper maken. Netjes gecatalogiseerd in vijf verschillende categorieën. Normaal ben ik niet zo’n boekhouder wanneer ik op reis ben hoewel ik wel een budget probeer bij te houden. Na al die jaren onderweg weet ik uit ervaring dat je niet moet proberen te besparen. De ene dag kost nu eenmaal meer dan de andere maar aan het einde van je reis moet je niet het gevoel hebben dat je wat hebt gemist maar je moet ook niet zonder geld komen te zitten.

Om negen uur begin ik aan het ontbijt. Lyka moet voor het ontbijt eerst nog afwassen en begrijpt nu meteen dat je dat niet moet uitstellen maar dat je dat direct na het eten moet doen. Er is dan nog niets aangekoekt en dat maakt het afwassen een stuk gemakkelijker. ’s Morgens rechtstreeks uit bed de afwas doen is geen goed begin van de dag. We gaan voor het eerst op de Engelse toer! Een Cumberland worstje met witte bonen in tomatensaus en een gebakken ei. Het ontbijt voor kampioenen!
Vandaag gaan we eindelijk douchen want het wordt hoogtijd. Ik heb een mooie camping in Yorkshire gekozen waar we naar toe gaan misschien door zijn ligging wel twee dagen blijven. De omgeving veranderd steeds en is mooi zonder bijzonder te zijn. Onze eerste halte zou een Aldi moeten zijn maar een Tesco bied zich aan en dan gaan we daar maar naar binnen!
Ik zie eindelijk een pin-automaat en voor de eerste keer in vijf dagen heb ik Engelse ponden in mijn portemonnee. De wisselkoers is niet om blij van te worden (€ 1,381) maar je hebt nu eenmaal wat contant geld nodig voor noodgevallen en kleine uitgaven. Zoals bijvoorbeeld één pint cider in de pub.
Boodschappen doen in een vreemde winkel blijft een worsteling. We kopen het hoognodige en aardappels om de vraag naar koolhydraten te bevredigen. Ook wordt een garde gekocht want woensdag is en blijft het pannenkoeken dag, ook in de camper!
Toch stoppen we voor de tweede keer binnen zeventien kilometer bij een andere grote supermarkt. ASDA staat bekent om de goedkope brandstof maar dat diesel tanken gaat toch niet zo gemakkelijk als ik had verwacht. Er zit een maximum op de VISA kaart van £ 40,-. Dat is niet voldoende om de tank vol te gooien! Geen probleem, dan doe ik het toch gewoon twee keer achter elkaar! Jammer dan, daar hebben zij ook aan gedacht en met de brandstofmeter op 3/4 rijdt ik verder naar ingang van de enorme winkel.
Ik moet namelijk ook nog naar binnen om te zien of er een fluitketel in het assortiment zit. Ik wordt netjes geholpen door een overvriendelijke supermarktmedewerkster en na twee andere medewerksters te hebben geraadpleegd wordt de ketel gevonden. het is een seizoenartikel want normaal gesproken zijn alle waterketels in Engeland elektrisch. Ik maak van deze gelegenheid gebruik om ook wat blikjes Coke Zero in te slaan en zo is ook deze opdracht volbracht.
Vol goede moed en met een goed humeur gaan we richting het warme gemalen water. De omgeving wordt steeds mooier en heuvelachtig. De weg slingert omhoog en omlaag door velden en bossen en de snelheid van de camper komt zelden nog boven de zestig kilometer per uur.
Bij een kleine rustige afslag rijdt ik de berm in voor de lunch. We hebben bij Tesco hotdog broodjes gekocht en we hebben ook nog een pot grote knakworsten van de Aldi in Zaltbommel ergens liggen! Lyka knijpt in de harde broodjes en achter haar ogen zie ik de gedachten heen en weer vliegen. Inderdaad, de broodjes zijn wat aan de harde kant en moeten worden opgewarmd om ze zacht te maken. Dit is het ceremoniële moment om voor het eerst de “Omnia oven” tevoorschijn te halen.
Voor diegene die niet bekend zijn met een Omnia oven: De Omnia oven is een ronde oven die je op het gas gebruikt. Je kan hem voor verschillende gerechten gebruiken maar wij zullen hem hoofdzakelijk gebruiken voor het afbakken en opwarmen van (worsten- en sauzijcen)broodjes.
De kleinverpakkingen mayonaise, mosterd, curry- en tomatenketchup hebben al hun meerwaarde  al bewezen. We gaan zeker nooit meer op pad zonder die handige kleine zakjes! De hotdogs en de Omnia oven zijn een succes! Twee voor de chauffeur en een voor de bijrijder. Een koude cola om ze weg te spoelen en een koffie in de thermosbeker voor op het dashboard. Ik heb de smaak van het reizen met een camper al te pakken. Lyka heeft volgens mij nog steeds haar twijfels?
Mijn hartslag versneld! Ik lees op het verkeersbord dat er een helling van 16% in aantocht is. Door de opwinding registreer ik niet eens of het stijgen of dalen is. De aantrekkingskracht van de warme douche is groter dan mijn angst en wanneer blijkt dat het om een afdaling gaat kan ik alleen maar lachen. De wegen worden smaller en slechter. Het is vreemd dat we geen enkele wegwijzers naar de beoogde camping langs de weg zien! De twijfel verdwijnt zodra we een hele rij caravans en campers in een mooi park langs de weg zien staan. Toch volgt er een teleurstelling!
‘Douche?’
‘Er is hier niet eens een toilet!’
Ik kijk verbaasd om me heen. Een heel mooie camping met alles er op en aan en geen toiletten en douches? Hoe doen die Engelsen dat in hun caravan? Zijn die dan nog minder hygiënisch dan wij? Maar Lyka is ècht teleurgesteld! Ze begint een beetje af te geven op Engeland en het ontbreken van douches. Dat kunnen we niet hebben in de eerste week van ons avontuur met de camper. Mijn hersensen draaien in overdrive en zonder te weten of ik mijn belofte kan inlossen beloof ik haar dat we morgen ècht een douche hebben al moeten we terug rijden naar Nederland!
In een teleurgestelde stilte rijden we dezelfde weg weer terug en deze keer krijg ik bij het verkeersbord 16% helling bijna een hartstilstand! Deze keer moeten we omhoog! Ik begin de beklimming in de 2e versnelling en zie de snelheid op de Garmin GPS langzaam terug lopen. 32, 31, 29 en dan 26. Hij trekt het niet, giert er door mijn hoofd. Op een iets vlakker stukje schakel ik terug naar de eerste versnelling waarna de camper als een haas verder de heuvel op rent. Ik laat deze ervaring rustig inzakken en kom tot de conclusie dat ik me geen zorgen hoef te maken in de bergen. Maar of mijn achterliggers blij zijn met die oude camper die met 20 Km per uur de berg op gaat weet ik niet.
Nog voor dat deze gedachten uit mijn zieke geest zijn vervlogen staar ik naar een verkeersbord in de verte met de boodschap: 25% daling! 25%? Dat is bijna recht naar beneden! Door het verwerken van deze data rijd ik de parkeerplaats voor het uitzichtpunt stijl voorbij. De meer dan tien auto’s achter ons maken het ook niet meer mogelijk om te keren dus gaan we maar door. Eerst in de 2de versnelling naar beneden maar al snel moet ik toch naar de 1ste versnelling om mijn remmen niet te verbranden. 25% is toch wel een heel uitzonderlijke heuvel die we niet vaak zullen tegenkomen.
Angst is een slechte raadgever en ik moet mezelf dwingen om het van me af te zetten. Met elke dag, elk uur en elke minuut krijg ik meer vertrouwen in de oude camper die nu ons tijdelijke huis is. Het enige probleem is die verdomde douche die we niet aan boord hebben en ook nooit zullen krijgen!

Bij aankomst bij de “The Green Tree Inn” blijkt dat ook hier in Brompton het hele dorp is uitgelopen voor het feest. Er is in Engeland geen Pinksteren en dat is opgelost door een “Bank Holiday” in te voeren. En in de UK kunnen ze een feestje vieren. Er is maar weinig plaats over op de parkeerplaats maar toch weet ik de camper zo te parkeren dat we een comfortabele plek hebben om de nacht door te brengen.
Ik ben onder het genot van een pint cider een toeschouwer van de plaatselijke sport “Coin Tossing”. Een soort Jeu de Boules voor boeren. Twee spelers met ieder twee ringen van wel twee en een halve kilo per stuk moeten die ringen zo dicht mogelijk bij, of om, een stalen pin zien te gooien. De afstand van een meter of acht lijkt overbrugbaar maar zoals bij veel van die lokale sporten ziet het er gemakkelijk uit maar het is heel moeilijk. Ik sla de uitnodiging om het te proberen maar af en concentreer me op de heerlijke cider.
De plaatselijke kampioen slacht de tegenstanders, onder een luid gejuich van de dorpelingen, één voor één af. Ik trek me stilletjes terug want ik wil niet dat de kostenpost ontspanning hoger uitvalt dan de post brandstof! Lyka heeft de ondertussen de “Magners Cider” uit de koelkast gehaald en geniet van elke slok. Het is hier goed vertoeven. Dat Brit Stops is zeker positief!

Nog een biertje om te ontspannen en ik sla maar aan het koken! Pepper steak, een veredelde biefstuk tartaar, met sla en gebakken aardappelen. Voor een moment vergeten we de douche. Voor een moment genieten we samen alleen van het eten.
Ondertussen zijn alle spelers en toeschouwers vertrokken en staan we alleen op de stille parkeerplaats. Internet blijkt ook hier niet voorhanden. Hoewel ik wel een goede verbinding heb om mijn KPN-Europa bundel te gebruiken. Met behulp van het internet en het ACSI boek zoek ik een camping op de route naar het noorden. Met een douche en een wasmachine!
Zodra ik er een heb gevonden klinkt er gejuich in de camper! Het is half tien en na een “wee brah whisky”, we zijn tenslotte op weg naar Schotland, en drie afleveringen van “The Big Bang Theory” klimmen we in ons nestje boven de cabine. Het was weer een mooie dag. Ik moet alleen mijn camera meer gebruiken! Ik moet daar nog aan wennen. Wat vroeger mijn oog naar de buitenwereld was heeft drie jaar haast ongebruikt in een kast gelegen.
Copyright/Disclaimer