Singapore (Changi Airport), dinsdag 12 januari 2010
Het nieuwe jaar is nog geen twee weken oud en ik loop alweer een eind achter met mijn verhalen! Het is dan ook heel erg druk geweest rond de feestdagen en de laatste dagen. De doopceremonie van de kleine Jacob en het opsnorren van mijn kaartenleverancier voor de GPS. De laatste was onbereikbaar waardoor ik nu met een geïmproviseerde elektronische kaart in mijn Garmin GPS op stap ben. Dat klinkt zwaarder dan het in werkelijkheid is!
Om vijf uur vanochtend was ik al wakker en om zes uur loopt de wekker af. De bus van negen uur zou me van het Noord-Pattaya busstation naar de “Suvarnabhumi” luchthaven in Bangkok brengen.
Ik loop rustig nog een keer door mijn spullen voor deze reis die wijd verspreid in mijn kamer op de vloer liggen uitgestald. Nadat alles is ingepakt heb zelfs nog tijd voor de laatste twee gebakken eieren met ham. De minibus is gelukkig precies op tijd en iets over half negen scheuren we door het langzaam ontwakende Pattaya.
In heb twijfels!
‘Wat bezielt me nu weer om twee maanden alleen op stap te gaan?’
Er is al veel over gezegd en gesproken!
Er zijn mensen die er heilig van overtuigd zijn dat ik voor de waarheid op de vlucht ben.
Nou, dat zie ik zelf heel anders!
Wanneer ik lang op dezelfde plaats blijf wordt ik van binnen onrustig.
Wanneer de interesse voor een plaats weg is dan wil ik verder om nieuwe plaatsen en nieuwe mensen te ontmoeten.
Het als de kauwgum die zijn smaak verliest!
Het is voor mezelf dan ook niet vreemd dat ik op deze ochtend met een vredig gevoel, en met een brede glimlach op mijn gezicht, om half één in de middag de Boeing 777 van Singapore Airlines in stap.
Op de luchthaven van Bangkok heb ik nog snel de nieuwste “Lonely Planet” van Nieuw Zeeland gekocht, het exemplaar dat ik in mijn bezit heb is al acht jaar oud, dus ik hoef me onderweg in het vliegtuig niet te vervelen.
En zo is het ook! Tijdens de vlucht van Bangkok naar Singapore heb ik de eerste drie bestemmingen, Auckland, Wellington en Christchurch doorgelopen en de belangrijkste bezienswaardigheden met een groene markeerstift aangestreept. Mijn reis is nu al gepland tot en met tweeëntwintig januari!
Het grove plan zit al langer in mijn hoofd.
Eerst een paar dagen acclimatiseren in Auckland, dan met de trein naar Wellington, een dagje rusten, met de veerboot naar Picton en dan weer met de trein naar Christchurch. Een paar dagen rond Christchurch en daar ook mijn verjaardag vieren, daarna de in Auckland geboekte huurauto ophalen.
Ik heb een kleine Japanse auto gehuurd voor dertig dagen zodat ik ook op de moeilijk bereikbare plaatsen kan komen en ook in de wat verder afgelegen hostels kan slapen.
De foto’s in de Lonely Planet zijn in een woord schitterend en ik kan alleen maar hopen dat ik mooi weer heb tijdens de nazomer in Nieuw Zeeland en dat ik voldoende mooie foto’s kan schieten.
Het verblijf op Changi Airport is altijd aangenaam. In Singapore weten ze precies wat transit passagiers nodig hebben tijdens de enkele uren die ze moeten overbruggen. Maar ook de vertrekkende, en arriverende, passagiers voelen zich welkom en op hun gemak. Ik drink een biertje en eet wat sushi die vers voor mijn neus word bereid.
Er wordt nu de “Final Call” voor mijn vlucht omgeroepen, morgenvroeg wordt ik boven Australië wakker.
Na het opstijgen gaan we snel aan een maaltijd van vis in een zoetzure saus en groente. Het smaakt me uitstekend en na twee rode wijntjes gaan de oordoppen in. Het is gelukkig rustig aan boord want dit is een goedkope maar zeer lange reis naar Auckland met drie verschillende maatschappijen!