Soms heel langzaam en af en toe heel snel, maar meestal onzichtbaar is het dichterbij geslopen. De vijftig!! Toen ik vanochtend opstond was het bijna vijftig jaar geleden dat ik ben geboren. Volgens de verhalen ben ik op een vrijdagavond rond half zes geboren, aan de tijd kan ik niet tornen maar volgens de geschiedenis was 21 januari 1960 op een donderdag, dus ergens onderweg moet de beleving van mijn arriveren zijn verdraaid. Voor mij als persoon maakt dat natuurlijk heel weinig uit.
Wat ik wel besef is de kwetsbaarheid van het leven. Zelfs in het relatieve korte tijdspan van vijftig jaar heb ik afscheid moeten nemen van familie, vrienden en kennissen die het nummer vijftig zelf nooit hebben kunnen aanschouwen. Ik krijg nu ook kleine kwaaltjes die de kwaliteit van het leven nog niet echt hebben aangetast maar ik moet er natuurlijk wel meer op letten dat ik bewust en gezond leef. De hartklachten van een paar weken geleden spelen nog steeds door mijn hoofd. Ik kan alleen maar hopen dat de statistieken op me worden losgelaten en dat ik nog achtentwintig jaar te gaan heb.
Als ik nu terugkijk naar de laatste vijftig jaar dan kan ik oprecht zeggen dat ik de meeste doelen die ik me gesteld heb ook daadwerkelijk heb bereikt. Het enige wat het lot me heeft onthouden is een vrouw en een gezin, maar daar is, volgens mij, nog voldoende tijd voor. Creatief gezien zit er ook nog voldoende in me maar ik moet nu eindelijk eens iets gaan afmaken.
Petra zei altijd, “Je begint overal heel gemakkelijk aan maar je maakt nooit wat af!”
En dat is helemaal waar. Dus wat neem ik me voor voor de komende vijftig jaar? Ik ga nu een hoop zaken afronden en tot een goed einde brengen. Ik heb nog een berg mooie projecten op stapel staan die ik allemaal tot een goed einde wil brengen.
Ik vier mijn verjaardag zo ver als het mogelijk is van mijn familie, echte vrienden en bekenden. Maar dat is geen probleem! Mijn reizen hebben me zo veel goeds en plezier gebracht dat ik er helemaal geen probleem mee heb. In April doen we het in Nederland nog wel dunnetjes over.
Eerst ga ik deze reis tot een goed einde brengen en via Australië, Thailand en Maleisië komt ik dan weer op 8 april aan in mijn geliefde Zaltbommel. Een biertje hier en een biertje daar, ik hoop jullie allemaal weer in goede gezondheid aan te treffen op de bekende plaatsen.
