maandag 20 juli 2009

Thailand, is de romantiek verdwenen?

Pattaya (Boxing Roo)

Het was echt interessant om op de Pattaya-Prikpagina een discussie te volgen over wat het échte Thailand nu is en wie de juiste vrouw aan de haak heeft geslagen. Verwijten vlogen over en weer en ook de bekende clichés en vooroordelen waren niet van de lucht.
Wat ik me afvraag is of er echt zo weinig mensen zijn die zich realiseren hoe de wereld nu echt in elkaar zit. Of zijn ze te bang om hun ogen te openen en de volle, niet zo mooie, waarheid te aanschouwen? Natuurlijk zijn er veel gevallen die naar het uiterste neigen, maar om die gevallen nu steeds als voorbeeld te nemen. Is het in Pattaya nu echt alleen Sodom en Gamorra? Is het wonen in de Isaan de ultieme Thailand ervaring? Is iedere vrouw in Pattaya een hoer? Ontmoet je alleen goede vrouwen in de Tesco Lotus of de Big C in de jungle?
Spiegel het nu eens op Nederland! Is het in Amsterdam nu echt alleen Sodom en Gamorra? Is het wonen op de Veluwe de ultieme Nederland ervaring? Zijn alle mensen in Amsterdam druggebruikers of hoeren? Ontmoet je alleen goede vrouwen in de Supermarkt van Woudenberg?
Het is in mijn ogen vlees of vis. De één houd van een karbonade en de ander slikt graag een haring zonder elkaar met scheve ogen aan te kijken. Jan woont graag in de stad waar van alles te doen is en Piet zit liever op het platteland van god en alles verlaten.
De veroordeling dat Jan een oude hoerende alcoholist is gaat natuurlijk wel erg ver! Zeker wanneer Piet dan ook nog eindigt met een opmerking dat hij het heerlijk naar zijn zin heeft tussen de rijstvelden maar wel elke maand een paar dagen naar Pattaya komt. Is dat om te winkelen of om zichzelf stevig drinkend tussen de hoeren te storten. Het liefst kom hij alleen maar als zijn meisje meekomt dan heeft die altijd wel een paar vriendinnen in Pattaya waarmee ze naar de karaoke kan.
Misschien is het leven op het platteland een vorm van ontkenning? Zo van, “Ik wil wel in Pattaya wonen maar dan loopt mijn vrouw bij me weg en dan ben ik mijn huis en mijn pick-up truck kwijt”, of “Ik kan moeilijk nee zeggen tegen de drank en Soi twee keer drie.”
Wanneer ik om me heen kijk zie ik inderdaad wel oude eenzame mannen die op zoek zijn naar een beetje warmte en liefde, maar ik zie ook aantrekkelijke jonge kerels die gemakkelijk hun portemonnee trekken. Het probleem zit veel dieper. Het gaat namelijk over vissen en jagen. Lekker met je hengel in de regen aan de waterkant zitten of met je geweer door de bossen sluipen op zoek naar een prooi.
Veel mannen zijn deze vormen van tijdverdrijf vergeten of zij zijn er gewoonweg te lui voor. Zij gaan liever naar de visboer en de slager. Gewoon aanwijzen en afrekenen, lekker gemakkelijk én snel het eten op tafel. De gemakzucht van de 21ste eeuw. Alleen in Nederland is het moeilijker omdat de vrouwen daar liever vrijgezel zijn en hun bijstand ontvangen. Die vrouwen hebben helemaal geen trek in een zeurende oude man.
Zo is het ook in Thailand, maar hier is er geen bijstand dus wordt de Farang gedoogd als bijstand. Hij staat de vrouw en haar familie bij met zijn AOW. Symbiose heet dat! Samenleven op een basis dat je er beiden beter van wordt. De romantiek en de liefde zijn verdwenen. Voor veel mannen is het veel gemakkelijker om de portemonnee te trekken. Vandaar dat het in veel (w)arme landen zo lekker wonen is.
Mijn vriend eindigt ons gesprek bij het afscheid in de kroeg steevast met, “Reken morgen maar niet op mij, misschien neem ik wel een wijf mee?”
Dat zegt meer over mij dan over mijn vriend, ik ga namelijk lekker alleen naar huis. Ik ben ook bijna vijftig en nog steeds vrijgezel maar ik blijf liever alleen dan met iemand samen te leven waar ik niet echt verliefd op ben. Maar wel in een grote stad want daar voel ik me minder eenzaam.

Alle namen zijn verzonnen en alle overeenkomsten met personen levend of dood is puur toeval.
Copyright/Disclaimer