Mijn trip is nu over de helft en ik kan niet zeggen dat ik het erg vindt. Sinds mijn vertrek uit Seoul heb ik misschien vijf blanken gezien, de eenzaamheid begint nu zwaar te wegen. Het alleen reizen in geen probleem voor mij maar het niemand om je heen om even wat tegen te praten is wel moeilijk. Vandaar dat ik nu nog niet weet wat de laatste acht dagen zullen brengen.
Mijn busreis naar “Jongju” was aangenaam, ik hoefde geen één keer over te stappen. Ruim vier en een half uur over een kleine 160 kilometer door een mooi berglandschap. Het “Sydney Hotel” in Jeonju is erg goed en op een makkelijke plaats gesitueerd. Naast het grote busstation wat mijn uitstapjes naar de NP’s zal vergemakkelijken. Alleen de buurt is een beetje vreemd.
Ik ben natuurlijk heel wat gewend maar een tarief per uur voor de kamer en een condoomautomaat op de kamer zet je wel aan het denken. De kast met videobanden aan het einde van de gang was ook een grote verrassing, er stond van “The Godfather” tot en met “Zachte Porno” op de planken. Aan het einde van de dag is het tenslotte maar een bed om in te slapen en ook het grootste bed tot nu toe hier in Korea.Jongju is eindelijk weer een vriendelijke stad. Er zijn veel meer mensen op de been en het ziet er niet armoedig uit. Grote troepen ouderen gewapend met een plastic zak en gekleed in rode hesjes van de gemeente zwerven door de stad om alles op te ruimen wat ze maar kunnen vinden. Ik begrijp zelf niet dat ze geen vuilnisbakken plaatsen. De markten zijn hetzelfde overal waar ik ga met grote bergen knoflook en zakken uien. Het lijkt wel of ze hier niets anders eten. Het is maar goed dat ik beter weet.
Jongju, 13/06/2007
Mijn eerste echte dag had een wandeling op de agenda staan naar de oude stad. Er is hier in “Jongju” namelijk nog een wijk die bijna geheel uit authentieke huisjes bestaat. De weersverwachting was niet best maar misschien had ik toch nog geluk vandaag. Nee dus, de regen was net genoeg om onaangenaam te zijn maar het regende toch niet hard genoeg. Iets over de helft op weg naar de stad besloot ik om terug naar het hotel te gaan, ik droeg tenslotte alleen maar een overhemd met korte mouwen en dat was toch wat aan de koele kant als je vochtig was.
Na een uurtje of twee ondernam ik een tweede poging alhoewel het nog steeds spetterde. Ik had de tijd gebruikt om een route uit te stippelen door de stad en die had ik nu in mijn “Garmin GPSmap 60CSx” geladen. Dit met een stukje software dat nieuw voor mij was. Het werkte allemaal perfect.
De oude huisjes zijn op sommige plaatsen de moeite waard maar er zal nog veel moeten gebeuren om er een mooie buurt van te maken. Opnieuw, het lijkt wel of toerisme hier volledig onbekend is! De mensen trekken in het weekend massaal de natuur in als ze vrij hebben en de cultuur en architectuur blijft links liggen.
Plotseling werd mijn aandacht aangetrokken door een voorwerp waarvan ik op voorhand het idee had om er één van te kopen. Een wierookbrander van porselein, ik heb nu mijn aandenken (souvenir) van Korea in mijn rugzak.
De dag was vruchtbaar en uiteindelijk niet zo verregend als het er naar had uitgezien. Mijn plannen voor morgen zijn eenvoudig. Het “Maisan NP” ook wel bekend als het paardenoren park is mijn doel. Eerst een busreis door de bergen en dan een trek van een uur of vier. Ik ben benieuwd.
Morgen zal ik ook besluiten wat ik verder ga doen, er is namelijk nog een park wat ik graag wil bezoeken. Op maandag wil ik uiterlijk weer in Seoul zijn om mijn laatste dagen wat te rusten en wat inkopen te doen. Misschien is er nog tijd voor een laatste tussenstop?
